«Σας κούνησε γερά δηλαδή! Σας ξύπνησε όμως;»

...

Περισσότερα

 

Άγιος Παϊσιος: Την Πόλη θα μας την δώσουνε…

Θα µπει ελληνικός στρατός στην Πόλη χωρίς να πολεμήσει ... η Τουρκία. θα διαλυθεί ... θα κάνουν κράτος και οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι

Μας έλεγε ότι ζούμε στα χρόνια του Αντίχριστου αλλά δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι. Μας μιλούσε για την παγκόσμια ηλεκτρονική δικτατορία που στήνεται. Θα σφραγίζουν τους ανθρώπους σαν ζώα, έλεγε. Μας προειδοποιούσε να αντιδράσουμε και νααρνηθούμε αυτό το ηλεκτρονικό σφράγισμα, αυτή την φυλακή.

 Έβλεπε, χρόνια πριν, τις δυσκολίες και την θύελλα που πάει να ξεσπάσει και να καλύψει την γη και ήθελε να µας στηρίξει πνευματικά για να µην δειλιάσουμε όταν βρεθούμε μέσα στην δαιμονική μπόρα. Μας έδειχνε την ευτυχή κατάληξη. Έλεγε, «μετά την μπόρα την δαιμονική θα έρθει η λιακάδα η Θεϊκή».

Γράφει ο Αθανάσιος Ρακοβαλής

 ΜΕΡΟΣ Γ

Προσέξτε όµως κάτι ακόµα παρακαλώ. Προσέξτε την γενναιοδωρία του γέροντα, που µιµείται τον Θεό, τον Κύριο ηµών Ιησού Χριστό. Τι του ζήτησα εγώ; .. λίγα λόγια, κάποιες κουβέντες. Τι µου χάρισε αυτός; ... Μία ανυπολόγιστη εμπειρία! Τι πνευματικός πλούτος ! τι γενναιοδωρία ! Τι αγάπη !
Τι να πρωτοθαυµάσει κανείς; ... Την παρρησία είχε προς τον Θεό; ... Με µία µικρή, ελάχιστης διάρκειας, ολόθερµη προσευχή µέσα από την φλεγόµενη από αγάπη καρδιά του, πως 'συγκινούσε' τον Θεό ! Τι να θαυµάσουµε, τον άγιο ή τον Θεό; ... την παρρησία του ανθρώπου ή την συγκατάβαση του Θεού; .... για τι µέγεθος συγκατάβασης µιλάµε; ... Πως ο Θεός καταδέχεται και πόσο συγκαταβαίνει στον άνθρωπο; ... Νομίζω ότι τα μεγέθη συντρίβουν την λογική µας. Την τόσο μικρόψυχη και φτηνή λογική µας που δεν μπορεί να εννοήσει την αγάπη του Θεού.
Ο Άγιος είναι ένα θαυμαστό πράγμα, ο Θεός όμως είναι το όντως θαύμα.! Η αγάπη των Αγίων είναι πέλαγος ατελείωτο, θάλασσα ταπείνωσης, φωτιά θαυμαστή, όμως συγκρινόμενη µε τον Θεό είναι µία σπίθα μπροστά στον ήλιο.
Ο άνθρωπος αγαπά, ο Θεός είναι αγάπη. Μεγάλη, τεράστια οντολογική διαφορά. Σιγά- σιγά, λίγο- λίγο, έσβησε, χάθηκε ... αποτραβήχτηκε ... ή µάλλον έκλεισε η αντίληψή µου. Το δώρο τελείωσε.
Τι άφησε πίσω του; ... ευγνωμοσύνη, βαθειά ικανοποίηση, γιατρειά, βεβαιότητα, γνώση .... Μια μόνιμη αλλοίωση στην συνείδηση, αφοβία για την μοίρα του κόσμου, χαρά για την βέβαιη ολοκληρωτική συντριβή του κακού .. χαρά για την αιώνια ζωή που µας χαρίζει.... χαρά γιατί είναι τόσο καλός και µας αγαπά τόσο πολύ ...
Σήμερα βέβαια έχει αλλάξει η πνευματική µου κατάσταση. Έχασα την θερμάστρα που µε «θέρμαινε»  πνευματικά και ψυχράνθηκα...