Στην αρρώστια η ψαλμωδία είναι φάρμακο.

 

Να αγαπάμε λίγο και τον πόνο. Η αρρώστια είναι μεγάλη ευλογία για τον άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος το καταλάβει αυτό...
την δέχεται με χαρά και ψάλλει με χαρά: "Ευλογήσω τον Κύριον εν παντί καιρώ" (ψαλμ. 33,2).

(...) Στην αρρώστια η ψαλμωδία είναι φάρμακο. Και βαριά άρρωστος να είναι κανείς, και να πονάει πολύ, άμα ακούσει ψαλμωδία, μαλακώνει ο πόνος του. Αν μπορεί και ο ίδιος λίγο να ψάλλει, τότε το γλεντάει.
Να, εγώ απόψε που πονούσα, έψελνα στην διαπασών. Όσο κουράγιο είχα, το έδωσα εκεί. Ξέρεις πόση δύναμη μού έδωσε αυτή η ψαλμωδία;

(Ειπώθηκε από τον Γέροντα στις 11 Ιουνίου του 1994, έναν μήνα πριν από την κοίμησή του.)

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ'-Περί Προσευχής, σελ. 125)
Επιμέλεια Έκτακτο Παράρτημα