Μου είπε : ‘Έχω ην εντύπωση ότι έφτασε η ώρα. Πιστεύω ότι έφτασε η ώρα ’. «Ποια ώρα Γέροντα ;» ‘Η
ώρα να πάρουμε την Πόλη’. «Την Πόλη πως θα την πάρουμε ;Θα έχουμε πάλι
πόλεμο;» ‘Όχι δεν θα έχουμε ούτε μια ντουφεκιά. Δεν πρόκειται να γίνει
πόλεμος’. «Τότε Γέροντα πως θα την πάρουμε την Πόλη;» ‘Την Πόλη θα μας
την δώσουν , «Ποιοι; Οι Τούρκοι; Είναι δυνατόν;» ‘’όχι την Πόλη θα μας
την δώσουν οι Ρώσοι . Θα την πάρουν σε πόλεμοπου
θα κάνουν με την Τουρκία και θα την δώσουν σε μας ’. «Μα Γέροντα τόσο
μας αγαπάνε οι Ρώσοι , ώστε να μας δώσουν την Πόλη, έτσι , χωρίς
πόλεμο;» ‘Όχι θα ξέρουν ότι δεν
πρόκειται καμία επιδίωξη τους να πραγματοποιηθεί , εάν δεν μας δώσουν
την Πόλη . Έτσι θα αναγκαστούν να μας την παραχωρήσουν ’. «Γέροντα τι θα
γίνει μετά από αυτό ; Οι Τούρκοι τι Θα γίνουν ;» ‘Αυτοί θα καταστραφούν
. Πραγματικά θα σβήσουν από τον χάρτη , διότι είναι ένα έθνος , το
οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού. Θα σβήσουν ως έθνος και η
έκταση ολόκληρης της Τουρκίας θα είναι μια αχανής έρημος , στην οποία ,
για να συναντήσει κανείς άνθρωπο , θα πρέπει να περπατάει εφτά ώρες!’
Γνωρίζω και μου το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Γέροντας , πως κάποιος
αξιωματικός που βρέθηκε στο Άγιο Όρος , πήρε την ευλογία του σε ανύποπτο
χρόνο, να είναι ο σημαιοφόρος των ελληνικών στρατευμάτων κατά την
είσοδο τους στην Κωνσταντινούπολη .
Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 ,τόμος 1, Σελ 286
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου