Καπακωμένη συνείδηση

-                  Γέροντα, όταν μου λένε: « αυτή η επιθυμία είναι στο υποσυνείδητο, αλλά δεν το καταλαβαίνεις », πώς θα το καταλάβω;

-                  Αν προσέξης, θα δης πως, ενώ λες ότι δεν έχεις τίποτε, δεν νιώθης και καλά. Για αυτό χρειάζονται εξετάσεις. Όταν ένας δεν νιώθη καλά, έχη μια σωματική κατάπτωση κ.λ.π., του κάνουν εξετάσεις μικροβιολογικές ,αξονική τομογραφία, για να βρουν από πού προέρχεται αυτό που αισθάνεται. Αν βλέπης ότι δεν έχεις γαλήνη αλλά στενοχώρια, να ξέρης ότι υπάρχει μέσα σου κάτι ανικανοποίητο και πρέπει να το βρης, για να το διορθώσης. Κάνεις, ας υποθέσουμε ένα σφάλμα. Στενοχωριέσαι αλλά δεν το εξομολογείσαι. Σου συμβαίνει ένα ευχάριστο γεγονός και νιώθης χαρά. Αυτή η  χαρά σκεπάζει την στενοχώρια για το σφάλμα σου και σιγά-σιγά το ξεχνάς. Δε το βλέπεις, επειδή καπακώθηκε από τη χαρά.

Οι χαρές σκεπάζουν το σφάλμα , το πάνε πιο κάτω, πιο βαθιά, αλλά εκείνο εσωτερικά δουλεύει. Έτσι ο άνθρωπος αρχίζει να σκληραίνη, γιατί καταπατά την συνείδησή του και η καρδιά του πιάνει σιγά-σιγά γλίτσα. Ύστερα το ταγκαλάκι όλα του τα δικαιολογεί: « αυτό δεν είναι τίποτε, εκείνο είναι φυσιολογικό », ανάπαυση όμως δεν έχει, γιατί η στενοχώρια δουλεύει από κάτω. Νιώθη μια ανησυχία, δεν έχει εσωτερική γαλήνη. Ζη με ένα συνεχές άγχος. Είναι βασανισμένος. Δεν βρίσκει τι φταίει, γιατί τα σφάλματά του είναι καπακωμένα. Δεν καταλαβαίνει ότι υποφέρει, επειδή αμάρτησε.

-                  Γέροντα, μπορεί να βοηθηθή ένας τέτοιος άνθρωπος, αν του πης ποια είναι η αιτία της ταλαιπωρίας του;

-                  Κοίταξε, θέλει προσοχή, γιατί, όταν του βάλης τα πράγματα στη θέση τους , ξυπνάει η συνείδηση και αρχίζει ο έλεγχος. Και αν δεν ταπεινωθή, μπορεί να φθάση στην απελπισία , επειδή δεν αντέχει την αλήθεια. Αν όμως ταπεινωθή ,θα βοηθηθή.

-                  Γέροντα, υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται με πωρωμένη συνείδηση;

-                  Όχι, δεν υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν με πωρωμένη συνείδηση. Δεν έκανε ο Θεός τέτοια συνείδηση. Όταν όμως καπακώνη κανείς τα σφάλματά του, η συνείδησή του σιγά-σιγά πιάνει πουρί και δεν τον ελέγχει.

-                  Γίνεται, Γέροντα,  αυτόνομος κάνει δικούς του νόμους.

-                  Ναι , είναι φοβερό.

-                  Είναι πλάνη;

-                  Εμ ,πλάνη είναι. ] 

 Από το βιβλίο «Πνευματικός αγώνας »

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Γ’

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ την στενοχογ εν