Θαύμα του Πατήρ Παϊσίου

Καλησπέρα, θέλω να γράψω κάτι που μου συνέβει εις ένδειξην ομολογίας πίστεως προς τον Χριστό μας, το οποίο έγινε μέσω του Γέροντα Παϊσίου. Οι δικοί μου άνθρωποι το γνωρίζουν, μπορούν να το επιβεβαιώσουν αν και η Πίστη βουνά μέχρι και βουνά κινάει. αλλά πρέπει πρώτα απο όλα να το θέλει ο Παντοδύναμος Θεός μας. Έπασχα απο ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μια άσχημη κατάσταση για μένα και την οικογένεια μου, ξόδεψα πολλά χρήματα αλλά θεραπεία δεν υπήρχε. Ήταν όλα μέσα στο μυαλό μου. Νόμιζα ότι με παρακολουθούν για να με δηλητηριάσουν...οτιδήποτε έτρωγα απο οπουδήποτε νόμιζα είχε δηλητήριο. Έπρεπε να μη φάω ή αν μου έμπαινε η ιδέα ότι ήδη αυτο που μαγείρεψα ακόμη κι εγώ, και πετάχτηκα για λιγο στο άλλο δωμάτιο του σπιτιού..κάποιος μπήκε απο το παράθυρο και έβαλε δηλητήριο. Η κατάσταση ήταν αφόρητη. Έκανα εμετούς για να ησυχάσω, δλδ έβγαζα το δηλητήριο. Πήγαινα για ψώνια και νόμιζα ότι κάποιος με παρακολουθεί και πετάει στο καρότσι δηλητήρια.....πολλές φορές....έχω πετάξει σακούλες απο το σούπερ ΄μαρκετ βάζοντας τες σε μεγαλύτερες απο αυτές τις μάυρες σακούλες για απορρήματα για να μη φαίνονται......ένοιωθα ανακούφηση όταν το έκανα. Μετά πήγαινα και ξαναψώνιζα την ίδια μέρα...τρομερή ένταση. Πολύ προσεκτικά διάλεγα να είναι όλα συσκευασμένα κι όχι χυμα και κοίταγα να είμαι μακριά απο οποιονδήποτε μέχρι να μεταφέρω τα ψώνια σπίτι μου......Μη σας κουράζω....Αποτέλεσμα? Κάποια κυρία μου μίλησε (αυτή δε το ήξερε ότι είχα πρόβλημα) για το Γέροντα...πήρα τα βιβλία του.....σιγά σιγά τον αγάπησα τα έλεγε τόσο κατανοητά..... Μια ημέρα μου είχε φέρει ο πατέρας μου εποχιακά λαχανικά απο το εξοχικό του......φυσικά ούτε καν σκέφτηκα να τα κρατήσω...ειπα μόλις φύγει θα τα πετάξω...ο πατέρας μου το γνώριζε καια προσπαθούσε ο καημένος να μου πει ότι κανεις δεν έβαλε δηλητήριο......έφυγε...απελπισμένη πήρα ένα βιβλίο του Πατήρ Παϊσίου και.....μέσα απο εκεί........βρήκα λύση στο πρόβλημα μου......ξερω ακούγετε τρομερά παράξενο...αλλά ο Γέροντας μίλαγε για κάτι ντοματιές που φύτευε ο ίδιος...μέχρι εδώ. Σε αυτό λοιπόν το πρόβλημα που είχα κάθε φορά..σιγά σιγά....μέσα σε ένα χρόνο......έγινα καλα. Κάθε φορά το καντηλάκι άναβε....κάθε φορά είχα στα χέρια μου το Άγιο χώμα απο το τάφο του στη Σουρωτη...κάθε φορά άναβα κεράκι και θυμιατό και άνοιγα το βιβλίο του.......Το είπα στο πνευματικό μου ο οποίος όλος τυχαίως είχε συναντήσει το Γέροντα....και με τη συμβουλή του έγινε πνευματικός......και τον ρώτησα μήπως είναι του έξω απο δώ όλα αυτά......Η απάντηση ήταν όχι..... Ευχαριστώ το Γέροντα που θεράπευσε απο αυτή τη πάθηση,,,,,δεκαπέντε χρόνια τωρα είμαι καλά...΄΄ολα αυτά μου μοιάζουν ξένα......Πάντος σε αυτο μόνο το θέμα βρήκα βοήθεια, πολλές φορές θέλω να με βοηθήσει αλλά,. μεσω προσευχής το κάνω...διαβάζω απλά τα βιβλία του και τον νοιώθω δίπλα μου. Πηγή:xristianos.gr