Το
έτος 1964 ευρισκόμουν στο ίδρυμα «Απόστολος Παύλος», όπου και εργαζόμουν
συντηρητής κτιρίου. Συγχρόνως ήμουν και διδάσκαλος βυζαντινής μουσικής. Μία
ημέρα καθώς ερχόντουσαν και άλλοι φοιτητές από όλη την Θεσσαλονίκη, ήρθαν και
φοιτητές που ήταν ακόλουθοι του Πατρός Κυπριανού στο Παλαιό ημερολόγιο. Το
γκρουπ των φοιτητών μου είπαν αυστηρά ότι το κτίριο που έχτισες θα πέσει και θα
σε πλακώσει, γιατί είναι Προτεσταντικό ακούς;
Στεναχωρέθηκα
για τα λόγια τους αλλά γνώριζα ότι είχε έρθει και ο γέρων Παΐσιος καθώς είχα
πάρει την ευχή του πριν.
Πήγα στον επάνω όροφο, λοιπόν,
που ήταν και ο Γέροντας και του είπα: Πάτερ από και αυτό μου συνέβη πριν και
αυτό και αυτό συμβαίνει τακτικά, τι να κάνω μ’ αυτούς τους φοιτητές;
Μου
λέει ο Γέροντας: Να καθίσεις εδώ και να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου, γιατί
βλέπεις ότι του Παλαιού Ημερολογίου δεν τα έχουν καλά μεταξύ τους: Σε ποια
παράταξη να πάς από αυτές (ήταν 7 τότε).
Κάθισε εδώ
καλά είσαι (στο Νέο ημερολόγιο).
Πήρα
την ευχή του κι έφυγα ικανοποιημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου