ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ

Για ν’ απαντήσει ο Θεός στο αίτημα μας και να μας δώσει ότι του ζητάμε, πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχουμε ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, Την Οποία Εμείς ΔΕΝ ΈΧΟΥΜΕ.

‘ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ, ΈΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΕΓΩΙΣΜΟ και

• ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.

‘ΟΛΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΕΙΜΕΘΑ ΟΛΟΙ ΣΟΦΟΙ.

‘ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ, ΜΙΚΡΟ ΘΕΜΑ, ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΥΓΑΣ.

Ο Θεός μας δίνει ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ για να κερδίσουμε τον Παράδεισο,

Αλλ’ εμείς αυτές τις ευκαιρείες Δεν Τις Δεχόμαστε όλες, τις διώχνουμε.

ΕΑΝ ΟΣΑ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΑ ΞΕΠΛΗΡΩΣΕ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ, ΣΩΖΕΤΑΙ.

ΡΙΞΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΜΑΣ ΚΡΑΤΕΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ. ΚΑΙ Η ΕΠΑΦΗ ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΓΓΑΡΕΙΑ.

Η Προσευχη Για Ν’ Ακουστει Απο Το Θεο Πρεπει Να Γινεται Με Ταπεινωση, Με Συναισθηση Βαθιά Της Αμαρτωλότητας Μας, και να είναι Καρδιακή.

ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ, ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ.

Ο Θεός ακούει πάντοτε την προσευχή του ανθρώπου που είναι πνευματικά ανεβασμένος.

Η μελέτη της Αγίας Γραφής βοηθάει πολύ την προσευχή, θερμαίνει την ψυχή και μεταφέρει τον προσευχόμενο σ’ ένα πνευματικό χώρο.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ.

‘Οταν εμείς αναθέτουμε τα πάντα σ’ Αυτόν, ο Θεός ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΤΑΙ να μας βοηθήσει.

Ο Θεος Επιτρεπει Τους Πειρασμους

«Για Να Μας Ξεσκονιζουν Και Να Εξαγνιζεται Ετσι Η Ψυχη Μας Με Τις Θλιψεις Και Τα Κλαματα Και Να Αναγκαζομαστε Να Καταφευγουμε Στο Θεο Για Τη Σωτηρια Μας».

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΟΤΑΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΙΑ.

Η ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σήμερα υπάρχει Έλλειψη Στοργής Και Ενδιαφέροντος Εκ Μέρους Των Γονέων για τα παιδιά. ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ. Τους παίρνουν μοτοσυκλέττες και πάνε και σκοτώνονται τα παιδιά.

Δεν είναι η στοργή, που έχουν ανάγκη τα παιδιά.

‘ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΗ ΘΕΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΔΟΘΕΙ ΚΙ’ ΑΛΛΗ,

Κι Όποιος Έχει Λίγη Και Την Περιφρονεί, Θα Του Αφαιρεθεί Κι’ Αυτή.

Η Χαρη Του Θεου Δεν Υπαρχει Στους Σημερινους Ανθρωπους, Γιατι Πετανε Και Την Λιγη Που Ειχανε.

ΚΙ’ ΟΤΑΝ ΦΥΓΕΙ Η ΧΑΡΗ,

ΟΡΜΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.

‘ΟΤΑΝ Η ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ, ΟΛΑ ΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ. ΚΑΙ, ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ, ΚΙ’ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ.

Στην εποχή μας πλήθυναν δυστυχώς Τα Λόγια Και Τα Βιβλία, Και Λιγόστεψαν Τα Βιώματα, διότι επηρεάστηκαν οι άνθρωποι πάλι από Το Κοσμικό Πνεύμα, Που Επιδιώκει Όλο Τις Ευκολίες Και Αποφεύγει Τον Σωματικό Κόπο.

ΑΝΑΠΑΥΟΝΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

ΣΤΟ ΠΟΛΥ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΙΓΗ ή ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗ.

ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΘΛΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ,

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΟΠΙΑΣΑΝ,

ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΚΟΠΙΑΣΑΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ.

‘ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΑΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

‘Οτι δε γίνεται ανθρωπίνως να το αναθέτουμε στο Θεό. Είναι Εγωιστικό να επιμένουμε.

‘Οταν διορθώσω εγώ τον εαυτό μου, διορθώνεται ένα κομμάτι της Εκκλησίας, οπότε μπορούμε να συνεννοηθούμε. ‘Ενα είναι το ‘Αγιο Πνεύμα. Τώρα οι άνθρωποι κάνουν πολλά πνεύματα. Δεν μπορώ να καταλάβω.

Μοιάζουμε με τις τσουκνίδες. Από μακριά φαίνονται πράσινες, δροσερές, σαν πεδιάδα, σαν κήπος, μα όταν πλησιάσεις και τις αγγίξεις, τότε βλέπεις την ασχήμια τους και νοιώθεις το κεντρί τους.

Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε Με Λίγο Κόπο. Ξεφύγαμε από την παράδοση. Δεν βλέπουμε τον ΠΡΩΤΟ μέσα στον στίβο, αλλά τους ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ.

Στις κρίσεις σας πάντα ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ένα ερωτηματικό. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβαίνει.

‘Οταν Ο Ανθρωπος Πεθανει ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ Και Οδευει Προς Τον Παραδεισο, τότε είναι σαν να βρίσκεται μέσα σ’ ένα λεωφορείο

Και Απ’ Έξω Τα Σκυλιά (=Τελώνια) τρέχουν και γαυγίζουν,

Χωρίς Να Τον Ενοχλούν Στο Ταξίδι Του, αλλά ούτε και να τον καθυστερούν.

Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι ΚΑΡΔΙΑΚΗ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. 
 

Πηγή:kosmaser.pblogs.gr