Ρήσεις και Διηγήσεις γερόντος Παϊσίου ις-κα. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

byAgiotopia

 

ι­ς’

«Λί­γη με­λέ­τη καί πολ­λή εὐ­χή. Στήν προ­σευ­χή καί στήν λα­τρεί­α πρέ­πει νά συμ­με­τέ­χου­με μέ ὅ­λη μας τήν καρ­διά».

ι­ζ’

«Κά­πο­τε μοῦ πα­ρου­σι­ά­στη­κε ὁ Σα­τα­νᾶς καί μοῦ εἶ­πε: “Ἐ­γώ εἶ­μαι ὁ Χρι­στός, προ­σκύ­να με”. Τοῦ ἀ­πάν­τη­σα: “Ἐ­γώ τόν Χρι­στό μου πάν­τα τόν προ­σκυ­νῶ. Καί ἄν ἤ­σουν ὁ Χρι­στός, δέν θά μοῦ ζη­τοῦ­σες νά σέ προ­σκυ­νή­σω”».

ι­η’

«Οἱ μο­να­χοί πρέ­πει ἰ­δι­αι­τέ­ρως νά τι­μοῦν τά Εἰ­σό­δια τῆς Θε­ο­τό­κου, για­τί, ὅ­πως ἡ Πα­να­γί­α εἰ­σῆλ­θε στά Ἅ­για τῶν Ἁ­γί­ων, καί οἱ μο­να­χοί εἰ­σέρ­χον­ται μέ τήν κου­ρά τους στήν ἁ­γί­α ζω­ή τῆς μο­να­χι­κῆς πο­λι­τεί­ας».

ι­θ’

«Γιά τούς μή προ­χω­ρη­μέ­νους πνευ­μα­τι­κά ἡ ἐξω­τε­ρι­κή ἀ­κα­τα­στα­σί­α δεί­χνει τήν ἐ­σω­τε­ρι­κή».

κ’

«Ἄν δέν ὑ­πάρ­χη ἀν­δρι­κό φρό­νη­μα δέν ὑ­πάρ­χει προ­κο­πή. Ἀν­δρι­σμός εἶ­ναι ὅ­ταν δί­νε­σαι ὁ­λό­κλη­ρος μέ ἐμ­πι­στο­σύ­νη στόν Θεό. Αὐ­τός πού ἔ­χει ἀν­δρι­σμό, ἔ­χει καί ἀ­γά­πη καί ὁ Θε­ός τό ὑ­πο­λο­γί­ζει».

κα’

«Ἄ­κου­σα ὅ­τι αὐ­τές τίς μέ­ρες κου­νι­έ­ται τό καν­τή­λι τῆς Πα­να­γί­ας στῶν Ἰ­βή­ρων. Ἡ Πα­να­γί­α προ­σπα­θεῖ νά μᾶς ἀ­φυ­πνί­ση γιά νά με­τα­νο­ή­σου­με, ἀλ­λά οἱ ση­με­ρι­νοί ἄν­θρω­ποι δέν κου­νι­οῦν­ται (συ­νέρ­χον­ται), ὅ­σο κι ἄν κου­νι­οῦν­ται τά καν­τή­λια».

 

πηγή: