Το μήνυμα του Γέροντος Παϊσίου
«Πρώτα
πιστεύουμε στον Θεό καί ύστερα αγαπάμε τον Θεό καί την εικόνα Του, τον
άνθρωπο. Η πίστη αυξάνει με την προσευχή. "Πρόσθες ημίν πίστιν"».
«Όπως
έχω καταλάβει, όλο το κακό προέρχεται από την απιστία. Όταν ο άνθρωπος
δεν πιστεύει στον Θεό, θέλει να γλεντήσει την ζωή του. Γι' αυτό καί
επιδίδεται σε κάθε είδους αμαρτία»...
Οι λογισμοί του ανθρώπου δείχνουν την πνευματική του κατάσταση
- Γέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμα νά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι;
- Όλα τά μάτια βλέπουν το ίδιο καθαρά; Γιά νά δει κανείς καθαρά, πρέπει νά έχει τά
μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα.
- Γιατί, Γέροντα, μερικές φορές, το ίδιο περιστατικό ένας το θεωρεί ευλογία και άλλος
δυστυχία;...
Πως ο Γέροντας Παΐσιος με έβγαλε από το αδιέξοδο
Το
1992 υπηρετούσα σε μια Μονάδα του Έβρου και διέμενα στο Διδυμότειχο.
Την εποχή εκείνη η σύζυγός μου, Μαρία, ήταν έγκυος στο δεύτερο παίδι και
διένυε τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Το θετικό αποτέλεσμα ενός
τέστ ελέγχου αντισωμάτων ερυθράς, μας αναστάτωσε.Μετά από μερικές ήμερες
η επανάληψη του τέστ, σε άλλο μικροβιολογικό εργαστήριο, επιβεβαίωσε εκ
νέου ότι η σύζυγός μου είχε νοσήσει από ερυθρά, ενώ εγκυμονούσε...
Η καταστροφή του ανθρώπου
του Γέροντος Παϊσίου
Έχω
δει ότι η καταστροφή του ανθρώπου είναι όταν έχει τα πάντα (υλικά
αγαθά) εν αφθονία. Τότε δύσκολα αισθάνεται την παρουσία του Θεού καί τις
ευεργεσίες Του. Θέλεις να παρασύρεις μακριά από τον Θεό κάποιον; Δώστου
συνέχεια άφθονα τα υλικά. Ε, καί τον Θεό θα ξεχάσει καί τα πάντα.
Εγώ
το συνειδητοποίησα αυτό στον εαυτό μου, όταν ήμουν νεότερος. Όταν ήμουν
στο Σινά, εκεί που εμένα, δεν είχε νερό. Έπρεπε να περπατήσω δυο ώρες
περίπου, για να φτάσω σ' ένα βράχο, τον οποίο «έγλυφε» το νερό κι
έσταζε...
Οι λογισμοί
του Γέροντος Παϊσίου
"Σχεδόν
όλοι μας θεωρούμε πως οι λογισμοί είναι κάτι απλό και φυσικό και γι’
αυτό απονήρευτα τους εμπιστευόμαστε. Όμως ούτε να τους εμπιστευόμαστε
πρέπει ούτε και να τους δεχόμαστε. Μέσα στο νου και στην καρδιά δεν
πρέπει να υπάρχει κανένας απολύτως λογισμός ούτε κακός ούτε καλός, γιατί
ο τόπος αυτός ανήκει μόνο στη χάρη του Θεού. Έτσι και εμείς είμαστε
υποχρεωμένοι να τον διατηρούμε καθαρό όχι μόνο από λογισμούς, αλλά και
από τον πιο μικρό και φευγαλέο μετεωρισμό".
Θεόσταλτο ψάρι
Διηγήθηκε
ο Γέροντας Παΐσιος: «Ήταν η Κυριακή του Τυφλού. Αισθανόμουν εξάντληση
καί μου πέρασε ο λογισμός ότι, αν είχα να φάω λίγο ψαράκι, θα μου έκανε
καλό. Όχι από επιθυμία, αλλά σαν φάρμακο. Είχα προβλήματα καί με τα
έντερά μου. Βγήκα να πάω έξω. Γυρίζοντας είδα ένα μεγάλο πουλί σαν αετό
να χαμηλώνει πολύ καί έσκυψα να μη με χτυπήσει. Φοβήθηκα μήπως είναι
τίποτε του πειρασμού, γι' αυτό δεν έδωσα σημασία καί μπήκα γρήγορα στο
κελλί μου...
Κλαίω την Ελλάδα, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο!
του Γέροντος Παϊσίου
«Αγαπώ πολύ την
πατρίδα μου και λυπούμαι πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να
πουν πως είναι Έλληνες. Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό. Η λέξη
«Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως
δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα
Θεανθρωπιστές...
Ελλάδα έχασε τον δρόμο της, αλλά μας αγαπά ο Θεός καί περιμένει την μετάνοιά μας
του Γέροντος Παϊσίου
Ο
Γέροντας Παΐσιος, αγαπούσε την Πατρίδα καί έλεγε: «Καί η Πατρίδα είναι
μια μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, την δόξα καί
την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, την πνευματική άνοδο
και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά και ο Θεός. Ούτε
επιζητούσε την ασφάλεια για να απολαμβάνουν οι άνθρωποι τις ανέσεις
τους.
Σέ
κάποιον Έλληνα θερμό πατριώτη που ζούσε στην Αμερική καί προσπαθούσε να
προβάλλει την Ελλάδα, συνέστησε ν’ αγωνισθεί για να αγιάσει καί υστέρα
να προβάλλει σωστά καί πνευματικά και την Ελλάδα…
"Φως ταις τρίβοις μου"
Διηγήθηκε ο Γέροντας Παΐσιος:
«Βρισκόμουν σε κάποιο Μοναστήρι (Σταυρονικήτα). Ήταν εσπέρα. Φεύγοντας
βρίσκω έξω από την πόρτα του Μοναστηριού ένα λαϊκό, που ήθελε να μου
μιλήσει. Προχωρώντας άρχισε να μου λέει τα προβλήματά του. Η ώρα
περνούσε καί ήμουν άρρωστος. Ήταν τέτοια η αρρώστια, που ούτε μπορούσα
να καθήσω να ξεκουραστώ ούτε να στέκομαι όρθιος...Από το βιβλίο: «Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου» του Ιερομονάχου Ισαάκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου