Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΧΑΡΙΤΩΝΕΙ.
Κάποτε επισκέφθηκε τον Γέροντα Παΐσιο κάποιος
κύριος από την Θεσσαλονίκη και, γνωρίζοντας πως ο Άγιος έδινε πάντοτε σοφές
συμβουλές, άρχισε να τον ρωτάει διάφορα.
- Γέροντα, πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τον άλλον
όταν είναι νευριασμένος;
- Με την υπομονή!
- Κι αν δεν έχεις;
- Να πας να αγοράσεις…! Πουλάνε στα σούπερ-μάρκετ…!
Κοίταξε, όταν ο άλλος είναι νευριασμένος ό,τι και να
του πεις δεν γίνεται τίποτε. Καλύτερα εκείνη την στιγμή να σιωπήσεις και να λες
την ευχή. Με την ευχή θα ηρεμήσει ο άλλος και θα μπορέσεις μετά να συνεννοηθής
μαζί του. Βλέπεις και οι ψαράδες δεν πάνε να ψαρέψουν αν δεν έχει μπουνάτσα,
κάνουν υπομονή, ώσπου να καλωσυνέψει ο καιρός.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΙΚΟ ΑΛΟΓΟ.
Όταν ο Γέροντας Παΐσιος ήταν στο Μοναστήρι του
Στομίου στην Κόνιτσα, η αδελφή του, η Χριστίνα, τον επισκεπτόταν πολύ συχνά, για
να του πάει διάφορα τρόφιμα και ρούχα. Μία ημέρα αποφάσισε να τον επισκεφθή
μαζί με μία φίλη της και, επειδή είχε συγκεντρώσει αρκετά πράγματα, τα φόρτωσε επάνω
σ' ένα άλογο και ξεκίνησαν. Όταν όμως έφθασαν σ' ένα πολύ ανηφορικό και απότομο
σημείο, το άλογο σταμάτησε και δεν έλεγε να κάνει βήμα. Μάταια το τραβούσαν οι
δύο γυναίκες από το καπίστρι... τίποτα δεν γινόταν. Μεταχειρίσθηκαν και άλλο
τρόπο: Επήγε η μία από πίσω του και το έσπρωχνε και η άλλη το τραβούσε από
μπροστά με το καπίστρι. Πάλι το άλογο δεν κουνιόταν. Αφού λοιπόν
μεταχειρίσθηκαν μάταια όλα τα μέσα, έμεινε η μία με το άλογο και τα πράγματα,
και η Χριστίνα πήγε στο Μοναστήρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου