«ΕΝ ΠΑΝΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΤΕ» (Α΄ ΘΕΣ. Ε΄ 16-18) !!!
Από τα αγαπημένα θέματα του Αγίου Παϊσίου, ήταν αυτά
που αφορούσαν την οικογενειακή και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Γύρω απ' αυτά
τα θέματα, δεν παρέλειπε να συμβουλεύει τους επισκέπτες του, απλά, κατανοητά και
με διακριτικό πάντοτε τρόπο.
Κάποτε, ένας επισκέπτης του Γέροντος, άρχισε να τον
ρωτάει πώς μπορεί ν' αποφύγει κάποιος την γκρίνια. Κι εκείνος, αφού σκέφθηκε
λίγο, του απάντησε: Η γκρίνια, παιδί μου, οφείλεται στην κακομοιριά. Μόνο με την
δοξολογία μπορεί κάποιος να την κάνει πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η
δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζει κάποιος γιά μιά δυσκολία που τον
βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε «σκάζει» ο πονηρός και πάει σε άλλον που γκρινιάζει,
γιά να του τα φέρει όλα ανάποδα. Γιατί όσο γκρινιάζει κάποιος, τόσο ρημάζει.
Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ.
Σε μια μεγάλη οικογένεια, δίνονται πολλές
ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτυχθούν κανονικά, εφόσον οι γονείς τους δίνουν
σωστή αγωγή. Το ένα παιδί βοηθάει το άλλο. Η μεγαλύτερη κόρη βοηθάει την μητέρα
της, το δεύτερο παιδί φροντίζει το μικρότερο κ.τ.λ.. Υπάρχει αυτό το δόσιμο
και ζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα θυσίας και αγάπης. Ο μικρός τον μεγάλο και
τον αγαπά και τον σέβεται. Αυτό φυσιολογικά καλλιεργείται σε μια πολύτεκνη
οικογένεια.
Γι’ αυτό, όταν στην οικογένεια είναι μόνον ένα ή δύο
παιδιά, οι γονείς χρειάζεται πολύ να προσέξουν πώς θα τα μεγαλώσουν. Συνήθως
κοιτάζουν, να μην τους λείψει τίποτε, οπότε τα παιδιά τα έχουν όλα δικά τους
και αχρηστεύονται τελείως.
Πάρε μια κοπέλα μοναχοκόρη, που τα έχει όλα. Έχει
την υπηρέτρια που θα της φέρει το φαγητό στην ώρα του, που θα της νοικοκυρέψει
το δωμάτιό της κ.τ.λ.. Η υπηρέτρια πληρώνεται, αλλά καλλιεργείται κιόλας, γιατί
δίνεται, προσφέρει, ενώ αυτή, αν δεν κάνει καμιά θυσία, μένει κούτσουρο,
ακαλλιέργητη...
ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ.
O Γέροντας Παΐσιος ανέβαινε μιά
ημέρα στο Μοναστήρι μ' ένα φορτωμένο γαϊδουράκι. Περνώντας από ένα στενό
μονοπάτι συνάντησε μιά αρκούδα, που έκανε συχνά την εμφάνισή της εκεί. Το ζώο
μαζεύτηκε στην άκρη, για να περάσει ο Γέροντας. Κι εκείνος της έκανε νόημα με το
χέρι να περάσει πρώτη. Τότε η αρκούδα άπλωσε το πόδι της και του έπιασε το
χέρι, σαν να προσπαθούσε να του πει, πως εκείνος έπρεπε να περάσει πρώτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου