Τὸ γλυκύτατο ἐντρύφημα τῶν Γερόντων(Γέρων Παΐσιος)
Ὅταν μελετᾶ κανεὶς τὸ βίο καὶ τὴν πολιτεία τοῦ ὁσίου πατρὸς ἠμῶν Παϊσίου, Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη ἢ ἄλλων γεροντάδων τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι βλέπει τὸ βιβλίο τοῦ Ἁγίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου , τὸν ὁποῖο εἶχαν γλυκύτατο ἐντρύφημα , ἀχώριστον προσκέφαλον τῆς πολυπαθοῦς ζωῆς καὶ τῶν πολυμόχθων ἀγώνων τους. Ὀλίγον πρὸ τῆς κοίμησης τοῦ Πατρὸς Παϊσίου τὸν ἐπισκέφτηκε ὁ ὀσιολογιώτατος πατὴρ Θεοκλητὸς Διονυσιάτης.
-Πες μοῦ , πάτερ Παϊσιε, πῶς αἰσθάνεσαι τώρα ἐν ὄψει τοῦ μεγάλου ταξιδιοῦ γιὰ τοὺς οὐρανούς;
-Πάτερ Θεοκλητέ, τί νὰ σοὺ πῶ; Ἐγὼ ποτὲ δὲν ἐχόρεψα , ἀλλὰ νὰ μποροῦσα τώρα θὰ ἔστηνα ἕνα χορὸ καὶ θὰ τραγουδοῦσα " Ἔχε γεια καημένε κόσμε ".
Τόση ἦταν ἡ ἀταραξία , ἡ εἰρήνη καὶ ἡ χαρὰ ἐνώπιόν του θανάτου, πὰρ ' ὅλους τους πόνους , πὰρ ' ὅλη τὴν φοβερὴ δύσπνοια ποὺ τὸν ταλαιπωροῦσαν συνεχῶς.
Ἐκεῖ στὸ Μοναστήρι τῆς Σουρωτῆς ὅπου εἶχε ἐμπιστευθεῖ τὰ ἅγια λείψανα τοῦ ὁσίου πατρὸς Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη τοῦ ἀναδόχου του, σὲ μία γωνιὰ ὄπισθέν του Ἱεροῦ Βήματος ἐτάφη καὶ τὸ Ἅγιον λείψανο τοῦ Γέροντα Παϊσίου κατὰ δική του ἐπιθυμία , γιὰ νὰ εὐλογεῖται ἠ Θεσσαλονίκη καὶ ἡ Μακεδονία καὶ νὰ ὑμνεῖται ἡ Ὀρθοδοξία καὶ νὰ δοξάζεται ὁ Θεὸς ὁ ἐνδοξαζόμενος ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.
Πάνω στὸν τάφο τοῦ ζήτησε νὰ γραφτεῖ τὸ ἀκόλουθο ποίημα , τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος ἐστιχούργησε:...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου