Πολύ λυπούμαι που δεν πιστεύεις ότι οι απόστολοι πήγανε, εν πνεύματι, στην κηδεία της Παναγίας. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

«Μείνον μεθ’ ημών, η ημετέρα παράκλησις, το μόνον επί γης ημών παραμύθιον. Μη εάσης ημάς ορφανούς, Μήτερ…».

Κοίμησις της Θεοτόκου

Εορτάζει στις 15 Αυγούστου

Ου θαύμα θνήσκειν κοσμοσώτειραν Κόρην,
Του κοσμοπλάστου σαρκικώς τεθνηκότος.
Ζή αεί Θεομήτωρ, κάν δεκάτη θάνε πέμπτη.

Εμφάνιση της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη .

Γέροντα, ποιά εικόνα της Παναγίας την αποδίδει περισσότερο;

– H Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα, μια φορά την είδα εκεί στο Καλύβι στην Παναγούδα, αν σου το πω σε πόσους θα το πεις;

-Σε κανέναν Γέροντα.

-Λοιπόν, είδα σε όραμα ότι θα πήγαινα μακρινό ταξίδι και έπρεπε να ετοιμάσω τα χαρτιά μου, Διαβατήριο, συνάλλαγμα κλπ. αλλά οι υπάλληλοι δεν μου έκαναν τα χαρτιά. Εκεί ήταν πολλοί άνθρωποι,όμως δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Ποιός θα με βοηθήσει, λέω, μα δεν βρίσκεται κανένας, για να ενδιαφερθεί. Είχα μία αγωνία! Και ξαφνικά παρουσιάζεται μία Γυναίκα με λαμπερό πρόσωπο,ντυμένη στα χρυσαφένια. Είχε μια ωραιότητα! Άστραφτε ολόκληρη! «Μην ανησυχής, εγώ θα σε βοηθήσω· ο Υιός μου είναι Βασιλιάς» μου λέει και με κτύπησε απαλά στο ώμο. Παίρνει τα χαρτιά,και με μια κίνηση τα βάζει στον κόρφο Της. Ω! τι κίνηση ήταν εκείνη! Ύστερα μου είπε «Θα περάσετε δύσκολες ημέρες» και μου ανέφερε κάτι που έπρεπε να κάνω κι εγώ. Μετά από καιρό είδα την Παναγία την Ιεροσολυμίτισσα σε ένα βιβλίο και την αναγνώρισα. (Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου – Τόµος Ϛ΄: Περί Προσευχής, Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης)

***

«Την περασμένη Σαρακοστή [Πέμπτη Απόκρεω 21 Φεβρουαρίου 1985*] παρουσιάστηκε η Παναγία ντυμένη στ’ άσπρα.
Μου είπε ότι θα συμβούν πολλά στο κόσμο, γι’ αυτό να φροντίσω να πάρω …..(κάτι που αφορούσε προσωπικά τον ίδιο)».
Φανερώθηκε κοντά στην Βορειοανατολική γωνία της Καλύβης του. Όταν την είδε ο Γέροντας, είπε ταπεινά: «Παναγία μου, και ο τόπος είναι βρώμικος (ίσως επειδή μερικές φορές πετούσε εκεί κοντά φλούδες) και εγώ βρώμικος». Όμως έκτοτε ευλαβείτο και τον τόπο «ού έστησαν οι πόδες» της αχράντου Θεομήτορος. Ήθελε στο μέρος εκείνο να φυτέψει λουλούδια, για να μην πατιέται. Στο Ωρολόγιο, στις 21 Φεβρουαρίου, σημείωσε κρυπτογραφικά το θαυμαστό αυτό γεγονός ως εξής :
«Η Παναγία! 10.30΄, πριν τα μεσαν Ολόλευκα Άστραφ συγχωρ.»
Από το βιβλίο Ιερομόναχου Ισαάκ, Βίος Γέροντας Παΐσιου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος, 2004, σελ. 306

Η Παναγία τον ευλόγησε και χάθηκε από μπροστά του. «Ύστερα, και η καρδιά έσπασε, και τα μπουκάλια έσπασαν», έλεγε ο Όσιος (κρατούσε δυο μπουκάλια κρασί). Η καρδιά του έσπασε από χαρά, και τα μπουκάλια με το κρασί ήταν πλέον άχρηστα· είχε μεθύσει από το ουράνιο κρασί, και δεν ένιωθε πλέον ούτε αδυναμία ούτε εξάντληση.
Ύστερα από αυτό το γεγονός ρωτούσε: «Τι κρασί πίνουν στον Παράδεισο; Ήπιες καμμιά φορά;». Και διηγούμενος κάποτε το θείο αυτό γεγονός, είπε: «Η μέθη η ουράνια είναι καλή, αλλά πρέπει να είναι κανείς συνέχεια εκεί, στο ατελείωτο βαρέλι, το ουράνιο».

***

Παναγία, η Φιλόστοργη Μητέρα µας
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

–Πείτε µας, Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

– Τι να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να µιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να την ζήση.

– Γέροντα, και το όνοµα της Παναγίας έχει δύναµη πνευµατική, όπως το όνοµα του Χριστού;

– Ναι. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια στην Παναγία, ακούει το όνοµα Της και αλλοιώνεται. Ή, αν το βρη κάπου γραµµένο, το ασπάζεται µε ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του. Μπορεί να κάνη ολόκληρη Ακολουθία µε έναν συνεχή ασπασµό στο όνοµα της Παναγίας.Και όταν προσκυνά την εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η ίδια η Παναγία, και πέφτει κάτω λειωµένος, διαλυµένος από την αγάπη Της.

– Γέροντα, να µας λέγατε κάτι από το προσκύνηµά σας στην Παναγία της Τήνου.

– Τι να πω; Μια τόσο µικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη! Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της. Παραµέρισα λίγο, για να µην εµποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.

***

Εγώ µερικές φορές εκεί στο Καλύβι, όταν θέλω να προσευχηθώ στην Παναγία, σκέφτοµαι: «πως να πάω µε άδεια χέρια να την παρακαλέσω;». Κόβω λίγα αγριολούλουδα, τα πηγαίνω στην εικόνα Της και λέω: «Παναγία µου, πάρε αυτά τα λουλούδια από το Περιβόλι Σου». Πριν πάω στο Άγιον Όρος, άκουγα να λένε ότι είναι «το Περιβόλι της Παναγίας» και περίµενα να δω λουλούδια, δένδρα οπωροφόρα κ.λπ. Όταν πήγα και είδα άγριες καστανιές, κουµαριές, κατάλαβα ότι είναι πνευµατικό το Περιβόλι της Παναγίας. Αργότερα ένιωσα µέσα σε αυτό και την παρουσία Της.

 – Πως θα αισθανθώ, Γέροντα, την παρουσία της Παναγίας, για να µου θερµάνη την καρδιά;

– Μια που φέρεις το όνοµα της Μεγάλης Μητέρας του Χριστού και κατά χάριν Μητέρας όλων των ανθρώπων, να την επικαλήσαι συνέχεια: «Παναγία µου, να λες, Εσύ που καταδέχτηκες να έχω το όνομά Σου, βοήθησέ µε να ζήσω, όπως είναι ευάρεστο σ᾽ Εσένα. Άλλοι µόνον το όνοµα Σου ακούνε και συγκινούνται, κι εγώ τι κάνω;». Εύχοµαι η Παναγία να µένη συνέχεια κοντά σου και να σε σκεπάζη σαν το κλωσσοπούλι κάτω από τα Αγγελικά φτερά Της. (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «ΛΟΓΟΙ, τομ. Ϛ´, Περί Προσευχής» εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 83-85)

***

Το τίναγμα της «Έλλης» προκάλεσε την αγανάκτηση των Ελλήνων.
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι Άγιοι Πατέρες τα έβλεπαν όλα με το πνευματικό, με το θεϊκό μάτι. Τα Πατερικά είναι γραμμένα με το πνεύμα του Θεού, και με το πνεύμα του Θεού έκαναν τις ερμηνείες οι Άγιοι Πατέρες. Τώρα δεν υπάρχει συχνά αυτό το πνεύμα του Θεού, για να καταλαβαίνουν τα Πατερικά. Τα βλέπουν όλα με το κοσμικό μάτι, δεν βλέπουν πιο πέρα, δεν έχουν την ευρύτητα που δίνουν η πίστη και η αγάπη.

Όταν μπαίνη η λογική, δεν μπορεί να καταλάβη κανείς ούτε το Ευαγγέλιο ούτε τους Αγίους Πατέρες. Αλλοιώνεται το πνευματικό αισθητήριο, και ο άνθρωπος με την λογική του βγάζει άχρηστα και το Ευαγγέλιο και τα Πατερικά και φθάνει να λέη: «Τόσα χρόνια ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι άδικα με την άσκηση, την νηστεία κ.λπ.!». Αυτό είναι βλασφημία.

Με ρώτησαν μία φορά: «Γιατί η Παναγία δεν έκανε θαύμα στην Τήνο και οι Ιταλοί τίναξαν το καράβι «Έλλη» την ημέρα της μνήμης της;». Ενώ η Παναγία έτσι έκανε μεγαλύτερο θαύμα. Το τίναγμα της «Έλλης» προκάλεσε την αγανάκτηση των Ελλήνων. Κατάλαβαν οι Έλληνες ότι οι Ιταλοί δεν σέβονται τίποτε και αγανάκτησαν, οπότε μετά τους εδίωξαν φωνάζοντας «αέρα». Αλλιώς θα έλεγαν: «Και αυτοί θρησκεύουν, είναι φίλοι μας». Δεν θα καταλάβαιναν την ασέβεια των Ιταλών. Και έρχονται τώρα αυτοί με την λογική τους και λένε: «Γιατί να μην κάνη θαύμα η Παναγία;». Τί να πής;

***

Πολύ λυπούμαι που δεν πιστεύεις μέσα σου ότι οι απόστολοι πήγανε, εν πνεύματι, στην κηδεία της Παναγίας.

Mία φορά ήρθε, στον Άγιο Παΐσιο, μία ομάδα από ιερείς και ένας θεολόγος καθηγητής.
Aφού μίλησαν, τους λέει, πηγαίνετε εσείς και θα μείνω με τον καθηγητή (ο οποίος ήταν και ψάλτης).
Του λέει ο γέροντας:
–Πολύ λυπούμαι που έχεις απιστία στην Παναγία μας, διότι όταν ψάλεις το «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε» δεν πιστεύεις μέσα σου ότι οι απόστολοι πήγανε, εν πνεύματι, στην κηδεία της Παναγίας.
Αυτός έμεινε! Λέει:
-Ναι πράγματι, δεν πιστεύω, αμφιβάλω.
Ο γέροντας ακούμπησε το χέρι του στον ώμο του και του λέει:
-Αυτή την ώρα θα ταξιδέψουμε μαζί και θα πάμε σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις που σπούδασες.
Πήγαν μαζί στην Αγγλία, στο Μόναχο, στο Βουκουρέστι και σε άλλες ακόμη δύο πόλεις, και σε λίγα λεπτά ήρθαν πίσω.
Και συνεχίζει ο γέροντας:
–Όπως εμείς πήγαμε μαζί, σε μια στιγμή, σε αυτές τις πόλεις που γνωρίζεις και ξέρεις, έτσι πήγαν και οι απόστολοι στην κηδεία της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Σύ κράτησε μας στο άσπιλο βλέμμα Σου, Δέσποινα… Η Αρχιστράτηγός μας Παναγία κάθεται στο τιμόνι της Ελλάδος και φυλάει τα σύνορα της πατρίδος μας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/15/%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%ac%ce%b8%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83/

Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα: Η Αχειροποίητη Εικόνα της Γεθσημανής
https://iconandlight.wordpress.com/2017/08/22/14320/

Κοίμησις της Θεοτόκου – Άγιος Νικόδημος, ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2016/08/14/%ce%ba%ce%bf%ce%af%ce%bc%ce%b7%cf%83%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf/

Η Παναγία έβγαλε το χέρι της από την αγιογραφία και τον άρπαξε.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/03/23/22088/

Έκανα όλες αυτές τις μέρες νηστεία και προσευχή για τον κόσμο, και για τα επερχόμενα δεινά… Η Παναγία ήρθε και μου έδωσε αυτό το σταφύλι και τον άρτο… Δοκίμασε! άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/22/%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

Απολυτίκιον της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ήχος Α’.

Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

Απολυτίκιον της Παναγίας της Ιεροσολυμιτίσσης
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Την σεπτήν σου εικόνα ως της δόξης σου σκήνωμα, Ιεροσολυμίτισσα Παρθένε, προσκυνούμεν Πανάχραντε. Εκ ταύτης γαρ πηγάζεις μυστικώς θαυμάτων ποταμούς τας δωρεάς• και αρδεύεις τας καρδίας και τας ψυχάς των πίστει κραυγαζόντων σοι• Δόξα τω Θείω Τόκω σου, Αγνή, δόξα τη παρθενία σου, δόξα τη προς ημάς σου ανεκφράστω προνοία, Άχραντε.

Ήχος γ΄.

Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τω χωρίω, κηδεύσατέ μου το σώμα, και συ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα.

Ήχος δ’. Ως γενναίον εν Μάρτυσι.

Εκ περάτων συνέδραμον, Αποστόλων οι πρόκριτοι, θεαρχίω, νεύματι του κηδεύσαί σε, και από γης αιρομένην σε, προς ύψος θεώμενοι, την φωνήν του Γαβριήλ, εν χαρά ανεβόων σοι• Χαίρε όχημα, της Θεότητος όλης, χαίρε μόνη, τα επίγεια τοις άνω, τω τοκετώ σου συνάψασα.
(Από τα πέρατα του κόσμου έτρεξαν οι πιο σπουδαίοι από τους Αποστόλους με θεική εντολή για να σε κηδέψουν. Και όταν σε έβλεπαν να υψώνεσαι από τη γη στους ουρανούς σου φώναζαν με χαρά τον χαιρετισμό του Γαβριήλ: Χαίρε όχημα όλης της θεότητας, χαίρε η μόνη που ένωσες με τη γέννηση (του Υιού σου) τα επίγεια με τα ουράνια.)

Στιχηρόν Ιδιόμελον. Ήχος πλ. β΄

Ότε η Μετάστασις του αχράντου σου σκήνους ηυτρεπίζετο, τότε οι Απόστολοι, περικυκλούντες την κλίνην τρόμω εώρων σε, και οι μεν ατενίζοντες τω σκήνει, θάμβει συνείχοντο, ο δε Πέτρος συν δάκρυσιν εβόα σοι• Ω Παρθένε, ορώ σε τρανώς ηπλωμένην υπτίαν, την ζωήν των απάντων, και καταπλήττομαι, εν η εσκήνωσε της μελλούσης ζωής η απόλαυσις. Αλλ’ ω άχραντε, ικέτευε εκτενώς τον Υιόν σου και Θεόν, του σώζεσθαι την πόλιν σου άτρωτον.
(Όταν στολιζόταν το νεκρικό σου κρεββάτι πάνω στο οποίο βρισκόταν το άχραντο σώμα σου, τότε οι Απόστολοι που βρίσκοταν γύρω του σε έβλεπαν με τρόμο. Και άλλοι μεν βλέποντας το νεκρό σώμα σου κυριεύτηκαν από έκπληξη, ο δέ Πέτρος με δάκρυα σου ἔλεγε. Ω Παρθένε, σε βλέπω ξαπλωμένη, εσένα που είσαι η ζωή των όλων και στην οποία κατοίκησε η απόλαυση της αιώνιας ζωής και μένω κατάπληκτος. Αλλά Άχραντε ικέτευε συνεχώς τον Υιό σου και Θεό να διατηρεί την πόλη σου ανίκητη.)

”ΘΕΑΡΧΙΩ ΝΕΥΜΑΤΙ ”
(Δοξαστικό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οκτάηχον )

Δόξα… Και νυν… Ήχος α’
Θεαρχίω νεύματι, πάντοθεν οι θεοφόροι Απόστολοι, υπό νεφών μεταρσίως αιρόμενοι.
Ήχος πλ. α’
Καταλαβόντες το πανάχραντον, και ζωαρχικόν σου σκήνος, εξόχως ησπάζοντο.
Ήχος β’
Αι δε υπέρτατοι των ουρανών Δυνάμεις, συν τω οικείω Δεσπότη παραγενόμεναι.
Ήχος πλ. β’
Το θεοδόχον και ακραιφνέστατον σώμα προπέμπουσι, τω δέει κρατούμεναι, υπερκοσμίως δε προώχοντο, και αοράτως εβόων, ταίς ανωτέραις ταξιαρχίαις• ιδού η παντάνασσα θεόπαις παραγέγονεν.
Ήχος γ’
Άρατε πύλας, και ταύτην υπερκοσμίως υποδέξασθε, την του αενάου φωτός Μητέρα.
Ήχος βαρύς
Διά ταύτης γαρ η παγγενής των βροτών σωτηρία γέγονεν, η ατενίζειν ουκ ισχύομεν, και ταύτη άξιον γέρας απονέμειν αδύνατον.
Ήχος δ’
Ταύτης γαρ το υπερβάλλον, υπερέχει πάσαν έννοιαν.
Ήχος πλ. δ’
Διό άχραντε Θεοτόκε, αεί συν ζωηφόρω Βασιλεί, και τόκω ζώσα, πρέσβευε διηνεκώς, περιφρουρήσαι και σώσαι, από πάσης προσβολής εναντίας την νεολαίαν σου• την γαρ σην προστασίαν κεκτήμεθα.
Ήχος α’
Εις τους αιώνας, αγλαοφανώς μακαρίζοντες.