ΑΓΙΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ: θα περιμένουν μια γενιά να ξεθωριάσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων για το Μακεδονικό αλλά δεν θα πετύχουν πάλι τίποτε ( Άνοιξη του 1992)

ΑΓΙΟΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ: θα περιμένουν μια γενιά να ξεθωριάσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων για το Μακεδονικό αλλά δεν θα πετύχουν πάλι τίποτε ( Άνοιξη του 1992)

Φώτο από ΡΩΜΑΙΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Σαρακοστή του 1992: είχε μεσολαβήσει η μεγαλειώδης συγκέντρωση της 17 Φεβρουαρίου στην Θεσσαλονίκη για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και οι πολύ νωπές μνήμες ΛΑΟΥ και Εκκλησίας στην πλατεία Αριστοτέλους μας συνέγειραν.

Ομιλία μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονος Β΄ στην πλατεία Αριστοτέλους για την Μακεδονία στις 17/02/1992

Συνομιλητή απέναντι μας είχαμε τον γνωστό σύγχρονο μακεδονομάχο τέως υπουργό κ. Νικόλαο Μάρτη με την ομολογιακή του συγγραφή για τα Ιερά και τα Όσια της Μακεδονίας μας και με τον οποίο μας συνέδεαν πνευματικές σχέσεις σε ιστορικά θέματα.

-      κυρ. Νίκο, πείτε μας  πως σας φάνηκε η συγκέντρωση στην Συμπρωτεύουσα; 

-        Παιδί μου κτύπησε η καρδιά ολάκερου του Ελληνισμού απανταχού της γης 

-        Λέτε τώρα ότι τελειώσαμε με δαύτους και τις παράνομες προθέσεις τους;

-        Ξέρεις τι μου είπε ο Γέροντας Παίσιος;

«το έβαλαν οι σκοπιανοί τώρα το θέμα των διαπραγματεύσεων για το όνομα για να δουν αντιδράσεις» 

«τώρα που τις είδαν θα περιμένουν μια γενιά ώστε  να ξεθωριάσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων για το Μακεδονικό  για να έρθουν δριμύτεροι, αλλά και πάλι δεν θα πετύχουν…»

Ενθυμούμενος τα παραπάνω αυτές τις μέρες κάνω προσθαφαιρέσεις

1992- 2018  είναι κάπου 25- 26 χρόνια  

Μια "γενιά" είναι το χρονικό διάστημα από την στιγμή που γεννιέται ένα παιδί μέχρι την "στιγμή" που "κανονικά" θα έχει γεννηθεί ο απόγονός του

Οι χρόνοι συμπληρώθηκαν και τα πουλάκια ήρθαν δριμύτερα.

Αλλά …όλα είναι στο χέρι το δικό μας να διαχειριστούμε , να αξιολογήσουμε και να ομολογήσουμε. 

Πολλές φορές όταν συναντιόμασταν  με τον κ. Νίκο Μάρτη σε ιδιωτικό χώρο μας έλεγε γελώντας…
«κοίτα από το παράθυρο και δες αυτός έξω είναι άνθρωπος της πρεσβείας των Σκοπίων και με ακολουθεί από το πρωί σε όλες τις συναντήσεις που κάνω»…

Έτσι   στο τέλος της συνάντησης μας , αναγκαζόμουν να βγάλω  και να οδηγήσω τον σεβαστό φίλο μου από άλλη διαδρομή, ώστε να αποφύγει τα κακά συναπαντήματα.

Και πώς να μην ακολουθούν τον Νίκο τον Μάρτη όλα τα «καλά παιδιά»  όταν σαν γνήσιος Ιερολοχίτης  έδινε καθαρή ομολογία ( ήταν έφεδρος αξιωματικός του Ιερού Λόχου σε όλες τις γνωστές μάχες  μαζί με τον θείο μου Χαράλαμπο εξάδελφο του πατέρα μου ) και για αυτό είχε ιδιαίτερες ευλογίες από τον ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ.

Ο ίδιος μου εκμυστηρεύθηκε ότι ο ΑΓΙΟΣ του χάρισε το μπαστούνι του σε κάποια συνάντηση που είχαν και ότι όταν  ακουμπούσε την ράβδο αυτή  η αείμνηστος καθ όλα σεβαστή και αξιαγάπητος σύζυγος του κ. Αναστασία Μάρτη, τις περνούσαν οι επώδυνες αρθραλγίες – κρίσεις που δεν περνούσαν ούτε με ισχυρά αναλγητικά.

Έτσι θα περάσουν και οι μεγάλοι  πόνοι της Ελλάδος γιατί την επιδαψιλεύει  άνωθεν η παρρησία του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ.

Όσες γενιές και να περάσουν η Ελλάδα θα κτυπάει με καρδιά Μακεδονίας…

Διότι ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ χθες και σήμερον η αυτή και εις τους αιώνες...

Γιατί η Μακεδονία ευλογήθηκε ποικολοτρόπως με τα Αγιαστικά Νάματα της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ...

Ευχόμαστε στους γείτονες Σκοπιανούς να βρούνε ένα  σωστό όνομα και να ησυχάσουν μέσα στην Ιστορία διότι αν αφήσουν τον αλυτρωτισμό τους έχουν να ωφεληθούν τα μέγιστα από τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ .

ΑΝ όμως δεν το κάνουν να θυμούνται τους χαλβάδες του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ

Με Πίστη και Ελπίδα

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας