«πολλοί Χριστιανοί με τον τρόπο που ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβη...»
Παλιά, για να κάνη κάτι κανείς, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα
προσευχόταν.
Στην
εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν προσεύχονται,
αλλά ούτε σκέφτονται. Και μάλιστα, συχνά πρόκειται για σοβαρά θέματα,
και αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφθηκα γι' αυτό; Προσευχήθηκα γι' αυτό;».
Όταν κανείς ενεργή, χωρίς να σκεφθή και χωρίς να προσευχηθή, ενεργεί σατανικά.
«Αυτόν τον άνθρωπο θα χρειαστεί να του κάνουμε άγαλμα διπλάσιο από του Μέγα Αλέξανδρου, με τόσους Έλληνες που θα σωθούν εξ' αιτίας του!»
Χθες είχαμε την ευλογία να επισκεφθούμε με αγαπημένο φίλο, νεαρό ασκητή και να συζητήσουμε, μαζί με άλλους παρέα. Στις ερωτήσεις είναι διαφορετικά άτομα κάθε φορά:
- Πώς τα βλέπετε τα πράγματα πάτερ; - Όπως τα βλέπουν όλοι... (και χαμογέλασε) - Τι λέτε; Έφτασε ο καιρός για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με την Τουρκία;
- Πώς τα βλέπετε τα πράγματα πάτερ; - Όπως τα βλέπουν όλοι... (και χαμογέλασε) - Τι λέτε; Έφτασε ο καιρός για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με την Τουρκία;
«Πάρ' το αλλιώς!»
Απλός ο λόγος του γέροντα Παΐσιου αλλά κι εύστοχος ταυτόχρονα.
Με την εξομολόγηση ο άνθρωπος λυτρώνεται
- Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;
- Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.
- Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;
«Η Τουρκία θά χάσει τούς συμμάχους της, ακόμη και τους Γερμανούς»
«Η Τουρκία θά χάσει τούς συμμάχους της, ακόμη και τους Γερμανούς»
Καραφεϊζης Βασίλειος, ταξίαρχος έ.ά. , Διδυμότειχο Έβρου
Στίς 10 Ιανουαρίου 1992 έλαβε χώρα ή παρακάτω συνομιλία μου μέ τόν π. Παϊσιο.
-- Γέροντα, πώς βλέπετε τήν διάλυση τής Γιουγκοσλαβίας;
-- Έ, καλό θά βγεί γιά τήν Ελλάδα.
-- Τί θά γίνει όμως μέ τό λεγόμενο " μουσουλμανικό τόξο; "
-- Καί από αυτό, καλό θά βγεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου