Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
–Γέροντα, πῶς θὰ σωθῶ μὲ τόσα πάθη ποὺ ἔχω;–Μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ταπείνωση.
Μόλις αὐξηθοῦν αὐτὲς οἱ δύο ἀρετές, ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ἡ κακία θὰ μείνουν ἀτροφικὲς καὶ τὰ πάθη θὰ ἀρχίσουν νὰ ψυχορραγοῦν.
Ἔτσι ὅλα τὰ πάθη σιγὰ-σιγὰ θὰ ἀφανισθοῦν καὶ ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετὲς θὰ ἔρθουν μόνες τους. Γι ̓ αὐτὸ στρέψε ὅλες τὶς δυνάμεις σου στὴν ἀγάπη καὶ στὴν ταπείνωση.Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι ἀγκαλιασμένη μὲ τὴν ταπείνωση σὰν δύο ἀδέλφια δίδυμα, πολὺ ἀγαπημένα. Ἡ ἀγάπη δὲν χωρίζει ἀπὸ τὴν ταπείνωση.
Μέσα στὴν ἀγάπη βρίσκεις τὴν ταπείνωση καὶ μέσα στὴν ταπείνωση βρίσκεις τὴν ἀγάπη.Γιὰ μένα ὅλη ἡ βάση στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, κατοικεῖ ὁ Χριστός, ἡ Ἀγάπη, καί, ὅπου ὑπάρχει ταπείνωση, τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν πιάνει τὸ ἐνοικιοστάσιο1. Τότε παντοῦ βασιλεύει ὁ Θεὸς καὶ ἡ γῆ μεταβάλλεται σὲ Παράδεισο. Ἐνῶ, ὅπου λείπει ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση, ἐκεῖ κατοικεῖ τὸ ταγκαλάκι, ὁ ἐχθρός,καὶ ζοῦν ἀπὸ ἐδῶ οἱ ἄνθρωποι μαζί του τὴν κόλαση καὶ συνέχεια χειροτερεύουν τὴν θέση τους στὴν ἄλλη ζωή.
Ὁ εὐκολώτερος δρόμος γιὰ νὰ σωθοῦμε εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση· γι ̓ αὐτὰ θὰ κριθοῦμε. Αὐτὲς οἱ δύο ἀρετὲς συγκινοῦν καὶ κάμπτουν τὸν Θεὸ καὶ ἀνεβάζουν τὸ πλάσμα Του στὸν Οὐρανό.
Ἀπὸ τὰ διακριτικὰ αὐτὰ –τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἀγάπη –ξεχωρίζουν οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, τὰ παίρνουν μὲ ἀγάπη, τὰ περνοῦν ἄφοβα ἀπὸ τὰ ἐναέρια τελώνια2καὶ τὰ ἀνεβάζουν στὸν φιλόστοργο Πατέρα Θεό.
Μόλις αὐξηθοῦν αὐτὲς οἱ δύο ἀρετές, ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ἡ κακία θὰ μείνουν ἀτροφικὲς καὶ τὰ πάθη θὰ ἀρχίσουν νὰ ψυχορραγοῦν.
Ἔτσι ὅλα τὰ πάθη σιγὰ-σιγὰ θὰ ἀφανισθοῦν καὶ ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετὲς θὰ ἔρθουν μόνες τους. Γι ̓ αὐτὸ στρέψε ὅλες τὶς δυνάμεις σου στὴν ἀγάπη καὶ στὴν ταπείνωση.Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη εἶναι ἀγκαλιασμένη μὲ τὴν ταπείνωση σὰν δύο ἀδέλφια δίδυμα, πολὺ ἀγαπημένα. Ἡ ἀγάπη δὲν χωρίζει ἀπὸ τὴν ταπείνωση.
Μέσα στὴν ἀγάπη βρίσκεις τὴν ταπείνωση καὶ μέσα στὴν ταπείνωση βρίσκεις τὴν ἀγάπη.Γιὰ μένα ὅλη ἡ βάση στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, κατοικεῖ ὁ Χριστός, ἡ Ἀγάπη, καί, ὅπου ὑπάρχει ταπείνωση, τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν πιάνει τὸ ἐνοικιοστάσιο1. Τότε παντοῦ βασιλεύει ὁ Θεὸς καὶ ἡ γῆ μεταβάλλεται σὲ Παράδεισο. Ἐνῶ, ὅπου λείπει ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση, ἐκεῖ κατοικεῖ τὸ ταγκαλάκι, ὁ ἐχθρός,καὶ ζοῦν ἀπὸ ἐδῶ οἱ ἄνθρωποι μαζί του τὴν κόλαση καὶ συνέχεια χειροτερεύουν τὴν θέση τους στὴν ἄλλη ζωή.
Ὁ εὐκολώτερος δρόμος γιὰ νὰ σωθοῦμε εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ταπείνωση· γι ̓ αὐτὰ θὰ κριθοῦμε. Αὐτὲς οἱ δύο ἀρετὲς συγκινοῦν καὶ κάμπτουν τὸν Θεὸ καὶ ἀνεβάζουν τὸ πλάσμα Του στὸν Οὐρανό.
Ἀπὸ τὰ διακριτικὰ αὐτὰ –τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἀγάπη –ξεχωρίζουν οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, τὰ παίρνουν μὲ ἀγάπη, τὰ περνοῦν ἄφοβα ἀπὸ τὰ ἐναέρια τελώνια2καὶ τὰ ἀνεβάζουν στὸν φιλόστοργο Πατέρα Θεό.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -106-
2Βλ. Γρηγορίου μοναχοῦ, μαθητοῦ Ἁγ. Βασιλείου τοῦ Νέου, «Ὁ τελωνισμὸς τῶν ψυχῶν κατὰ τὴν ὥρα τοῦ θανάτου: Τὰ εἴκοσι τρία βασικὰ τελώνια», Ἱ. Ἡσυχ. Ἁγ. Ἀθανασίου καὶ Ἁγ. Νεομαρτύρων Ἀκυλίνης, Κυράννης καὶ Ἀργυρῆς, Γαλήνη Ὄσσης Λαγκαδᾶ
2Βλ. Γρηγορίου μοναχοῦ, μαθητοῦ Ἁγ. Βασιλείου τοῦ Νέου, «Ὁ τελωνισμὸς τῶν ψυχῶν κατὰ τὴν ὥρα τοῦ θανάτου: Τὰ εἴκοσι τρία βασικὰ τελώνια», Ἱ. Ἡσυχ. Ἁγ. Ἀθανασίου καὶ Ἁγ. Νεομαρτύρων Ἀκυλίνης, Κυράννης καὶ Ἀργυρῆς, Γαλήνη Ὄσσης Λαγκαδᾶ
Το αν θα κάνη ένας Άγιος θαύματα ή όχι, αυτό είναι θέμα του Θεού.
Τα πολλά όμως θαύματα των Αγίων μένουν άγνωστα.
Τίποτε δεν είναι δύσκολο για τον Θεό και για έναν Άγιο που έχει παρρησία στον Θεό.
Ο Χριστός είπε: «Θα σάς δώσω δύναμη να κάνετε θαύματα περισσότερα και μεγαλύτερα από όσα έκανα εγώ»
Αυτός ο λόγος του Χριστού δείχνει και την ταπείνωσή Του και τον πλούτο της Χάριτος που μας δίνει. Είναι συγκινητική η ταπείνωση του Χριστού· έδωσε στους Αγίους την Χάρη και την δύναμη να ανασταίνουν ακόμη και νεκρούς, όπως Εκείνος.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου