Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Τὰ δάκρυα
τῆς μετανοίας
Ἡ μετάνοια εἶναι τὸ βάπτισμα τῶν δακρύων.
Μὲ τὴν μετάνοια ὁ ἄνθρωπος ξαναβαπτίζεται, ἀναγεννιέται. Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος μὲ τὴν ἄρνησή του πρόδωσε κατὰ κάποιον τρόπο τὸν Χριστό, ἀλλά, ἐπειδὴ «ἔκλαυσε πικρῶς»5, ἔλαβε τὴν ἄφεση γιὰ τὴν πτώση του. Δηλαδὴ ἡ εἰλικρινὴς μετάνοια ποὺ εἶχε, τὸν ξέπλυνε, τὸν καθάρισε πάλι. Βλέπεις, ὁ Θεὸς πρῶτα ἔκανε τὴν γῆ, τὴνθάλασσα, ὅλη τὴν δημιουργία, καὶ ὕστερα πῆρε χῶμα καὶ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος πρῶτα γεννιέται σαρκικὰ καὶ μετά, στὸ Βάπτισμα, ἀναγεννιέται πνευματικὰ ἀπὸ τὸ δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, τὸ νερό, καὶ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὴν θεία Χάρη, –«ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος»6–καὶ γίνεται νέος ἄνθρωπος.
–Δηλαδή, Γέροντα, ὁ Θεός, ὅπως τότε πῆρε τὸ χῶμα καὶ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο, ἔτσι τώρα στὸ Βάπτισμα χρησιμοποιεῖ τὸ νερό, γιὰ νὰ τὸν ἀναπλάση;
–Ναί, τὸ νερὸ ἔχει τὸ νόημα τοῦ καθαρίσματος, γι ̓ αὐτὸ ὁ ἱερεὺς κατὰ τὸ Βάπτισμα βουτάει τὸν ἄνθρωπο στὸ νερό. Ξεπλένεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, καθαρίζεται ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες, τὸν ἐπισκιάζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἐνδύεται τὸν Χριστό, καὶ γίνεται νέος, ἀναγεννημένος, ἄνθρωπος. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Βαπτίσματος.
Τὸ εἶπε ξεκάθαρα ὁ Χριστὸς στὸν Νικόδημο, ὅταν τὸν ρώτησε πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ξαναγεννηθῆ: «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»7.
Μὲ τὸ Βάπτισμα γίνεται τὸ νέο τέλειο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ μετὰ τὴν πτώση. Γι ̓ αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν δὲν μολύνη τὸ Ἅγιο Βάπτισμα, ἔχει πολλὴ θεία Χάρη. Ἀλλά, καὶ ὅταν τὸ μολύνη, ὑπάρχει τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας. Ἂν συναισθανθῆ τὸ σφάλμα του καὶ πονέση γι ̓ αὐτό, ξεπλένεται κατὰ κάποιον τρόπο μὲ τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας, καὶ ἔρχεται πάλι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.
Ἡ μετάνοια εἶναι τὸ βάπτισμα τῶν δακρύων.
Μὲ τὴν μετάνοια ὁ ἄνθρωπος ξαναβαπτίζεται, ἀναγεννιέται. Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος μὲ τὴν ἄρνησή του πρόδωσε κατὰ κάποιον τρόπο τὸν Χριστό, ἀλλά, ἐπειδὴ «ἔκλαυσε πικρῶς»5, ἔλαβε τὴν ἄφεση γιὰ τὴν πτώση του. Δηλαδὴ ἡ εἰλικρινὴς μετάνοια ποὺ εἶχε, τὸν ξέπλυνε, τὸν καθάρισε πάλι. Βλέπεις, ὁ Θεὸς πρῶτα ἔκανε τὴν γῆ, τὴνθάλασσα, ὅλη τὴν δημιουργία, καὶ ὕστερα πῆρε χῶμα καὶ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος πρῶτα γεννιέται σαρκικὰ καὶ μετά, στὸ Βάπτισμα, ἀναγεννιέται πνευματικὰ ἀπὸ τὸ δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, τὸ νερό, καὶ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὴν θεία Χάρη, –«ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος»6–καὶ γίνεται νέος ἄνθρωπος.
–Δηλαδή, Γέροντα, ὁ Θεός, ὅπως τότε πῆρε τὸ χῶμα καὶ ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο, ἔτσι τώρα στὸ Βάπτισμα χρησιμοποιεῖ τὸ νερό, γιὰ νὰ τὸν ἀναπλάση;
–Ναί, τὸ νερὸ ἔχει τὸ νόημα τοῦ καθαρίσματος, γι ̓ αὐτὸ ὁ ἱερεὺς κατὰ τὸ Βάπτισμα βουτάει τὸν ἄνθρωπο στὸ νερό. Ξεπλένεται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, καθαρίζεται ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες, τὸν ἐπισκιάζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, ἐνδύεται τὸν Χριστό, καὶ γίνεται νέος, ἀναγεννημένος, ἄνθρωπος. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο τοῦ Βαπτίσματος.
Τὸ εἶπε ξεκάθαρα ὁ Χριστὸς στὸν Νικόδημο, ὅταν τὸν ρώτησε πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ξαναγεννηθῆ: «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»7.
Μὲ τὸ Βάπτισμα γίνεται τὸ νέο τέλειο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ μετὰ τὴν πτώση. Γι ̓ αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν δὲν μολύνη τὸ Ἅγιο Βάπτισμα, ἔχει πολλὴ θεία Χάρη. Ἀλλά, καὶ ὅταν τὸ μολύνη, ὑπάρχει τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας. Ἂν συναισθανθῆ τὸ σφάλμα του καὶ πονέση γι ̓ αὐτό, ξεπλένεται κατὰ κάποιον τρόπο μὲ τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας, καὶ ἔρχεται πάλι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.
Ἁγ. Παϊσίου
Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»-93-
5Ματθ. 26, 75 καὶ Λουκ. 22, 6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου