Άγιος Παΐσιος

• Ρώτησαν τὸν Γέροντα ἂν ἡ Ἑλλάδα θὰ πάθει κακὸ καὶ τοὺς ἀπάντησε: «Πολλὲς μπόρες πέρασε ἡ Ἑλλάδα. Ἀδικήθηκε πολύ. Ἀλλά, ὅμως, μπόρες θἆναι. Ἡ Ἑλλάδα δὲν θὰ πάθει τίποτε. Τὴν ἀγαπάει ὁ Θεός.
Στὴ Μικρὰν Ἀσίαν ἔχουμε πολλὰ ἅγια λείψανα. Κάθε σπιθαμὴ καὶ βρίσκεις ἅγια λείψανα. Θὰ πάρουμε τὴν Ἁγία Σοφία καὶ θ’ ἀνοίξει ἡ Πύλη. Αὐτὴ τὴν Πύλη, δὲν τὴν ξέρει κανένας». «Γέροντα, θὰ διαρκέσει γιὰ πολὺ αὐτὸ τὸ κακό»; Γέροντας: «Μπόρες, μπόρες, θἆναι. Γέροντας: «Τὴν Κωνσταντινούπολη θὰ τὴν πάρουμε πίσω, ἀλλὰ ὄχι ἐμεῖς.
Ἐμεῖς, ἔτσι ὅπως κατάντησε ἡ πλειονότητα τῆς νεολαίας μας, δὲν εἴμαστε ἱκανοὶ γιὰ τέτοια. ῞Ομως ὁ Θεὸς θὰ οἰκονομήσει νὰ πάρουν ἄλλοι τὴν Πόλη καὶ νὰ τὴν δώσουν σ’ ἐμᾶς, σὰν λύση στὸ πρόβλημά τους».
Ὁ Γέροντας ἐπαναλάμβανε συχνὰ ὅτι: «Ὁ περιούσιος λαός, μετὰ Χριστόν, εἶναι ὁ Ἑλληνικὸς λαός. Θὰ δοῦμε κίνδυνο, ὄχι ὅμως ἀπ’ αὐτὴν τὴν πλευρά, ἀλλὰ ἀπὸ ἄλλη πλευρά, ἀπὸ Ἀνατολάς. Θὰ δοῦμε κι’ ἄλλες δοκιμασίες, ἴσως πικρανθοῦμε κιόλας, ἀλλὰ τελικά, ὁπωσδήποτε θὰ φθάσουμε καὶ θὰ λειτουργήσουμε στὴν Ἁγία Σοφία». Ὁ Γέροντας: «Θὰ οἰκονομήσει ὁ Θεός. Σ’ αὐτὸ τὸν πόλεμο ὅλοι θὰ γυρίσουν ἡττημένοι.
Ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς θὰ εἶναι θεατής. Δὲν θὰ γυρίσει κανένας νικητὴς – γήπεδο θἆναι ἡ Παλαιστίνη. Θὰ ἑνωθοῦνε Αἰγύπτιοι,῎Αραβες, Λίβυοι…. καὶ θὰ ἐπιτεθοῦνε πρὸς Βορρᾶ. Μετὰ θὰ ἐπιτεθεῖ ἡ Ἀνατολὴ πρὸς τὴ Δύση. Τάφος θἆναι ἡ νεκρὰ θάλασσα. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ πρῶτο ἡμιχρόνιο. Ὑπάρχει καὶ δεύτερο ἡμιχρόνιο. Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ γεγονότα, ὁ ἄνθρωπος θὰ φθάσει σὲ ἀδιέξοδο καὶ τότε, ὅλοι θὰ ζητοῦν νὰ μάθουν γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο, τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Ὁ κόσμος θὰ συγκλονισθεῖ πάρα πολύ. Ὁ Χριστὸς θὰ λυπηθεῖ ὑπερβολικὰ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ φανερωθεῖ (θὰ εἶναι ὁρατὴ ἡ Θεία ἐπέμβαση) γιὰ νὰ τὸν πιστέψουν. Τότε, θὰ ψάχνουνε νὰ βροῦνε ἀπίστους• δὲν θὰ εἶναι αὐτὴ ὅμως ἡ Δευτέρα Παρουσία».