Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Γέροντα, αἰσθάνομαι ὅτι δὲν εἶμαι ἐντάξει ἀπέναντι στὸν Θεό, καὶ αὐτὸ μὲ πονάει.
– Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ αἰσθάνεσαι ὅτι δὲν εἶσαι ἐντάξει καὶ λὲς ταπεινὰ «ἥμαρτον, Θεέ μου», ὁ Θεὸς συγχωρεῖ, βοηθάει καὶ χαριτώνει, καὶ ἂν σὲ βρῆ στὴν κατάσταση αὐτὴν ὁ θάνατος, θὰ σωθῆς. Γιατὶ δὲν λὲς ἁπλῶς πὼς δὲν εἶσαι ἐντάξει καὶ μένεις σὲ ἕναν στραβὸ δρόμο, ἀλλὰ ἀγωνίζεσαι.
Δὲν εἶσαι, Θεὸς φυλάξοι, σὲ δαιμονικὴ κατάσταση. Λίγο-πολύ, ἐδῶ στὸ μοναστήρι, ὅλες οἱ ἀδελφές, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, εἶστε ἐν μετανοίᾳ.
Ὕστερα, νὰ ξέρης, ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος, ὅταν αἰσθάνεται ὅτι εἶναι χάλια, δέχεται τὴν θεία Χάρη, γιατὶ εἶναι ἕνα ξέπλυμα αὐτὴ ἡ συναίσθηση ποὺ ἔχει γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά του.
Ἐγώ, ὅταν κάποιος μὲ πόνο μοῦ λέει: «εἶμαι τέτοιος, τέτοιος», τὸν χαίρομαι, γιατί, ἀφοῦ ἀναγνωρίζει τὰ σφάλματά του, θὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ αὐτά.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου