Άσκηση-προσομείωση απόβασης σε ελληνικό νησί κάνουν οι
Τούρκοι με τη συμμετοχή μεγάλων ναυτικών δυνάμεων και υποστήριξη από αέρα, σε
περιοχή απέναντι από το βόρειο Αιγαίο τη στιγμή που ο θόρυβος που ξέσπασε μετά
τις αποκαλύψεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές Ένοπλες
Δυνάμεις λόγω των μνημονίων δεν έχει κοπάσει.
Συγκεκριμένα, αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη η άσκηση
των τουρκικών Δυνάμεων Egemen-2015 με βασικό σενάριο την κατάληψη ελληνικού
νησιού με αποβατικές δυνάμεις και την υποστήριξη από αεροπορικά πυρά. Η
ολοκλήρωση της μάλιστα γίνεται (τυχαία;) την 28η Οκτωβρίου, ανήμερα δηλαδή της
εθνικής επετείου.
Για την άσκηση οι Τούρκοι έχουν κινητοποιήσει 7 πλοία
επιφανείας (φρεγάτες, κορβέτες κ.α.) 2 υποβρύχια, 6 αποβατικά σκάφη και πολλά
βοηθητικά πλοία, ενώ από αέρα συμμετέχουν ελικόπτερα, επιθετικά αλλά και
έρευνας διάσωσης, αεροσκάφη μαχητικά και ναυτικής συνεργασίας και βεβαίως
αμφίβιες ειδικές δυνάμεις.
Την ίδια μάλιστα στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη και άλλες
ασκήσεις της Τουρκίας με το “καπέλο” ή τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ σε μία προσπάθεια
να αναδειχθεί περισσότερο ο ρόλος της στην περιοχή της Μεσογείου. Και για το
λόγο αυτό χρησιμοποιούν την επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία που έχει προκαλέσει
πανικό στη Συμμαχία και στους Αμερικανούς.
Το ερώτημα βέβαια είναι πόσο έτοιμες είναι οι ελληνικές
Ένοπλες Δυνάμεις να αποτρέψουν μία αποβατική επιχείρηση των Τούρκων σε κάποια
από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η κατάσταση όπως παραδέχθηκε ο αρχηγός του
ΓΕΣ αντιστράτηγος Βασίλης Τελλίδης είναι δύσκολη καθ' ότι η δύναμη ταχείας
αντίδρασης που δοκιμάστηκε κατά τα προηγούμενα χρόνια δεν απέδωσε τα
αναμενόμενα.
Και εκεί έρχεται το επόμενο κρίσιμο ερώτημα. Το μπορεί να
γίνει δεδομένου ότι οι αμυντικές δαπάνες περικόπτονται συνεχώς και περιθώρια
για νέες επιλογές οπλικών συστημάτων δεν υπάρχουν; Η απάντηση που δίδεται είναι
αυτή των εγγύτερων δυνάμεων αποτροπής.
Δηλαδή, σχεδιάζεται να μεταφερθούν δυνάμεις σε ένα μεγάλο
νησί, όπώς αυτό της Κρήτης (έχουν ήδη εντοπιστεί δυνάμεις της 71ης
Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας), προκειμένου να υποστηριχθούν όταν χρειασθεί
νησιά που αμφισβητεί η Τουρκία, όπως είναι το Καστελόριζο, η Στρογγύλη, το
Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι.
Ακόμη πάντως και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν σοβαρά
προβλήματα λόγω έλλειψης εξοπλισμού (ταχεών σκαφών κ.α.) τη στιγμή που οι
Τούρκοι υλοποιούν ένα μεγάλο πρόγραμμα ναυπήγησης αποβατικών σκαφών και όχι
μόνο όπως αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο επισημαίνοντας τους κινδύνους η
Τουρκία να εισβάλει στο Αιγαίο και στη Δυτική Θράκη χωρίς να ρίξει ούτε μία
σφαίρα.
Απαιτούνται λοιπόν αποφάσεις και μάλιστα σύντομα καθώς οι
Τούρκοι επεξεργάζονται συνεχώς σενάρια, με τους Γερμανούς να τους σιγοντάρουν
ανοίγοντας θέμα κοινής φύλαξης των συνόρων. Και δεν αναφέρουμε τυχαία του
Γερμανούς. Είναι αυτοί που επέβαλαν τον αφοπλισμό της Ελλάδας.
• «Κοίταξε νὰ δῆς, πώς θὰ ξεκινήσουνε τὰ γεγονότα: Κατ’ ἀρχὴν, οἱ Τοῦρκοι θὰ μποῦν σὲ ἕνα νησί. Στὴν Ἀλεξανδρούπολη δὲν θὰ μποῦν. Θὰ μποῦν τοπικὰ, σὲ ἕνα νησί. Μόνο ἐκεῖ θὰ μποῦν. ῞Οταν θὰ μποῦν, λέει, θὰ πονέση ἡ Ἑλλάδα. Καὶ ἐμᾶς, θὰ μᾶς πιάση πεῖνα. Θὰ πεινάση ἡ Ἑλλάδα. Καί, ἐπειδὴ θὰ κρατήση αὐτὴ ἡ μπόρα κάποιο διάστημα, μῆνες θὰ εἶναι, θὰ ποῦμε τὸ ψωμὶ ψωμάκι».
• Μετά, ρωτάω: «Γέροντα, πῶς θὰ καταλάβω, ὅτι θὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν πόλεμο;” «῞Οταν, λέει, θὰ ἀκούσης στὴν τηλεόραση νὰ γίνετε θέμα γιὰ τὰ μίλια, γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν μιλίων (τῆς ὑφαλοκρηπίδας), ἀπὸ 6 σὲ 12 μίλια, ἀπὸ πίσω ἔρχεται ὁ πόλεμος. Ἀκολουθεῖ». Λέω: «Καὶ ποιὰ κράτη θὰ συμμετέχουν;» «Κοίταξε, λέει, θὰ μποῦν πρῶτα οἱ Τοῦρκοι σ’ αὐτὸ τὸ νησί, καὶ μετὰ θὰ κατέβουν οἱ Ρῶσοι στὰ Στενά. ῎Οχι, λέει, γιὰ νὰ βοηθήσουν ἐμᾶς. Αὐτοὶ, λέει, θὰ ἔχουν ἄλλα συμφέροντα, ἀλλὰ, χωρὶς νὰ τὸ θέλουν, θὰ βοηθᾶνε ἐμᾶς. Τότε, οἱ Τοῦρκοι, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ Στενὰ, ποὺ εἶναι στρατηγικῆς σημασίας, καί θὰ ἀποσύρουν τὰ στρατεύματα ἀπʼ τὸ νησί. Θὰ δοῦν, τότε, τὰ ἄλλα κράτη τῆς Εὐρώπης, συγκεκριμένα ἡ Ἀγγλία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία καὶ ἄλλα ἕξη-ἑφτὰ κράτη τῆς ΕΟΚ, ὅτι ἡ Ρωσσία θὰ ἁρπάξη μέρη, ὁπότε θὰ ποῦν: “Δὲν πᾶμε καὶ ἐμεῖς ἐκεῖ πέρα μήπως πάρουμε καὶ ἐμεῖς κανένα κομμάτι;” ῞Ολοι, ὅμως, θὰ κυνηγοῦν τὴν μερίδα τοῦ λέοντος. Ὁπότε, θὰ μποῦν καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι στὸν πόλεμο».
Σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο, λέω: «Ἐμεῖς, τί θὰ κάνουμε, σὰν Ἑλλάδα, σὰν μέλος τῆς ΕΟΚ, ὁ στρατὸς ὁ ἑλληνικὸς θὰ πάρη μέρος σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο;» «῎Οχι, λέει. Θὰ βγάλη ἀπόφαση ἡ Κυβέρνηση νὰ μὴ στείλη στρατό. Θὰ κρατήση στρατὸ μόνο στὰ σύνορα. Καὶ, θὰ εἶναι μεγάλη εὐλογία ποὺ δὲν θὰ πάρη μέρος. Γιατὶ, λέει, ὅποιος πάρη μέρος σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο, χάθηκε… Πολὺς κόσμος θὰ σκοτωθῆ, πολλὰ ἑκατομμύρια. Τότε, ἐπειδὴ ὁ κόσμος στὴν Ἑλλάδα θὰ φοβηθῆ πολὺ, πολλοὶ θὰ στραφοῦν πρὸς τὴν Ἐκκλησία, πρὸς τὸν Θεό, καὶ, ἀπʼ τὸν φόβο τους, θὰ μετανοήσουν. Γι’ αὐτὸ, λέει, ἐπειδὴ θὰ ὑπάρξη μετάνοια, δὲν θὰ πάθουμε κακὸ οἱ ῞Ελληνες. Ὁ Θεὸς θὰ λυπηθῆ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ ὁ κόσμος θὰ στραφῆ πρὸς τὴν Ἐκκλησία, καὶ θὰ ἀρχίσουν νὰ προσεύχωνται. ῎Ετσι θὰ τὰ οἰκονομήση ὁ Θεὸς τὰ πράγματα, ὥστε ἡ Κυβέρνηση νὰ μὴ στείλη στρατὸ στὴν Πόλη, γιατὶ θὰ χαθοῦν πολλοί, ἑκατομμύρια κόσμος θὰ σφαγιασθοῦν.
Από βιβλίο Αγιορείτου Ιερομονάχου “Ο Γέρων Παϊσιος”, σελ 231 (Εκδόσεις “ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ” 1994)
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: “Κατ΄αρχή οι Τούρκοι θα μπουν σε ένα ΝΗΣΙ”
• «Κοίταξε νὰ δῆς, πώς θὰ ξεκινήσουνε τὰ γεγονότα: Κατ’ ἀρχὴν, οἱ Τοῦρκοι θὰ μποῦν σὲ ἕνα νησί. Στὴν Ἀλεξανδρούπολη δὲν θὰ μποῦν. Θὰ μποῦν τοπικὰ, σὲ ἕνα νησί. Μόνο ἐκεῖ θὰ μποῦν. ῞Οταν θὰ μποῦν, λέει, θὰ πονέση ἡ Ἑλλάδα. Καὶ ἐμᾶς, θὰ μᾶς πιάση πεῖνα. Θὰ πεινάση ἡ Ἑλλάδα. Καί, ἐπειδὴ θὰ κρατήση αὐτὴ ἡ μπόρα κάποιο διάστημα, μῆνες θὰ εἶναι, θὰ ποῦμε τὸ ψωμὶ ψωμάκι».
• Μετά, ρωτάω: «Γέροντα, πῶς θὰ καταλάβω, ὅτι θὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν πόλεμο;” «῞Οταν, λέει, θὰ ἀκούσης στὴν τηλεόραση νὰ γίνετε θέμα γιὰ τὰ μίλια, γιὰ τὴν ἐπέκταση τῶν μιλίων (τῆς ὑφαλοκρηπίδας), ἀπὸ 6 σὲ 12 μίλια, ἀπὸ πίσω ἔρχεται ὁ πόλεμος. Ἀκολουθεῖ». Λέω: «Καὶ ποιὰ κράτη θὰ συμμετέχουν;» «Κοίταξε, λέει, θὰ μποῦν πρῶτα οἱ Τοῦρκοι σ’ αὐτὸ τὸ νησί, καὶ μετὰ θὰ κατέβουν οἱ Ρῶσοι στὰ Στενά. ῎Οχι, λέει, γιὰ νὰ βοηθήσουν ἐμᾶς. Αὐτοὶ, λέει, θὰ ἔχουν ἄλλα συμφέροντα, ἀλλὰ, χωρὶς νὰ τὸ θέλουν, θὰ βοηθᾶνε ἐμᾶς. Τότε, οἱ Τοῦρκοι, γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὰ Στενὰ, ποὺ εἶναι στρατηγικῆς σημασίας, καί θὰ ἀποσύρουν τὰ στρατεύματα ἀπʼ τὸ νησί. Θὰ δοῦν, τότε, τὰ ἄλλα κράτη τῆς Εὐρώπης, συγκεκριμένα ἡ Ἀγγλία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία καὶ ἄλλα ἕξη-ἑφτὰ κράτη τῆς ΕΟΚ, ὅτι ἡ Ρωσσία θὰ ἁρπάξη μέρη, ὁπότε θὰ ποῦν: “Δὲν πᾶμε καὶ ἐμεῖς ἐκεῖ πέρα μήπως πάρουμε καὶ ἐμεῖς κανένα κομμάτι;” ῞Ολοι, ὅμως, θὰ κυνηγοῦν τὴν μερίδα τοῦ λέοντος. Ὁπότε, θὰ μποῦν καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι στὸν πόλεμο».
Σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο, λέω: «Ἐμεῖς, τί θὰ κάνουμε, σὰν Ἑλλάδα, σὰν μέλος τῆς ΕΟΚ, ὁ στρατὸς ὁ ἑλληνικὸς θὰ πάρη μέρος σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο;» «῎Οχι, λέει. Θὰ βγάλη ἀπόφαση ἡ Κυβέρνηση νὰ μὴ στείλη στρατό. Θὰ κρατήση στρατὸ μόνο στὰ σύνορα. Καὶ, θὰ εἶναι μεγάλη εὐλογία ποὺ δὲν θὰ πάρη μέρος. Γιατὶ, λέει, ὅποιος πάρη μέρος σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο, χάθηκε… Πολὺς κόσμος θὰ σκοτωθῆ, πολλὰ ἑκατομμύρια. Τότε, ἐπειδὴ ὁ κόσμος στὴν Ἑλλάδα θὰ φοβηθῆ πολὺ, πολλοὶ θὰ στραφοῦν πρὸς τὴν Ἐκκλησία, πρὸς τὸν Θεό, καὶ, ἀπʼ τὸν φόβο τους, θὰ μετανοήσουν. Γι’ αὐτὸ, λέει, ἐπειδὴ θὰ ὑπάρξη μετάνοια, δὲν θὰ πάθουμε κακὸ οἱ ῞Ελληνες. Ὁ Θεὸς θὰ λυπηθῆ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδὴ ὁ κόσμος θὰ στραφῆ πρὸς τὴν Ἐκκλησία, καὶ θὰ ἀρχίσουν νὰ προσεύχωνται. ῎Ετσι θὰ τὰ οἰκονομήση ὁ Θεὸς τὰ πράγματα, ὥστε ἡ Κυβέρνηση νὰ μὴ στείλη στρατὸ στὴν Πόλη, γιατὶ θὰ χαθοῦν πολλοί, ἑκατομμύρια κόσμος θὰ σφαγιασθοῦν.
Από βιβλίο Αγιορείτου Ιερομονάχου “Ο Γέρων Παϊσιος”, σελ 231 (Εκδόσεις “ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ” 1994)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου