Πατήρ Θεόφιλος 
Φραγκουλίδης,Πρωτοπρεσβύτερος Ι.Ν. Αγίας Σκέπης Πτολεμα'ί'δας


Tον πατήρ Πα'ί'σιο  τον γνώρισα σε ηλικία 18 ετών,μόλις είχα τελειώσει το Λύκειο.
Ήταν 28 Ιουλίου 1987 (την επομένη του Αγίου Παντελεήμονος).
Ξεκινήσαμε για το Άγιο Όρος ,το οποίο τότε ήταν σχεδόν απάτητο.
Είμασταν 7 άτομα και φθάσαμε μεσημέρι στο '''Αξιον Εστί'' και κινήσαμε για τον γέροντα Πα'ί'σιο,μέσα από τα μονοπάτια βλέποντας τα ταμπελάκια.
Φθάσαμε στην Παναγούδα και ήταν αρκετά άτομα τα οποία αδημονούσαν να τον δούν και έφευγαν.
Εμείς κάναμε τον λογισμό να τον περιμένουμε όσο θα χρειαστεί και χτυπούσαμε το καμπανάκι επίμονα εναλλάξ για να μην κουραζόμαστε.
'Οταν χτύπησε ο έκτος , βγήκε και μας λέει είναι η σειρά του έβδομου,ενώ εμείς δεν φαινόμασταν πόσοι είμασταν  , αφού ήταν  28 Ιουλίου και η βλάστηση ήταν ψηλή.
Μπήκαμε στο κελί και καθήσαμε στα κούτσουρα και μας κέρασε από ένα λουκούμι και από δεύτεο και μας ρώτησε τα ονόματα μας και από που είμαστε..
Όταν του είπαμε  ότι είμαστε από Πτολεμα'ί'δα, μας είπε τα καλύτερα για τον Πάτερ Αυγουστίνο.
'Οταν ήρθε η σειρά μου με ρώτησε :πως σε λένε παιδί μου;
-Θεόφιλο ,απάντησα.
-Με χτυπάει στην πλάτη και μου λέει:Πάτερ Θεόφιλο.
Κρατούσε ένα κόκκαλο από ψάρι ,που το χρησιμοποιούν οι μοναχοί στο πλέξιμο του κομποσχοινιού και το έδωσε στον σημερινό Πάτερ Κύριλλο,τον μοναδικό από την παρέα μας που ήξερε από κομποσχοίνι και του είπε:
αυτό είναι για σένα θα σου χρειαστεί.