Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της
μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή». Να, και πριν από καιρό πόση
εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το
φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την
δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;»,
τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να
φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει. Για
μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».
Εξήντα
χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα,
για να φιλήση το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που
σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το
χαρίση στην εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά
κάποιον τρόπο. Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου