Ένα ζευγάρι
από την Θεσσαλονίκη ήταν χρόνια παντρεμένοι, μα δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί.
Έτσι, όπως περνούσαν τα χρόνια, αποφάσισαν να υιοθετήσουν και γι’ αυτό πήγαν
στον Γέροντα να του εμπιστευθούν το πρόβλημά τους, καθώς και την απόφασή τους
να πάρουν ένα παιδάκι.
Ο Γέροντας
αφού τους άκουσε, τους συμβούλευσε να μην υιοθετήσουν, αλλά να κάνουν εκείνοι
ένα. Το ζευγάρι αντέτεινε ότι τους ήταν αδύνατο, αν και το λαχταρούσαν πολύ.
Μα ο
Γέροντας τους βεβαίωσε:
—
Τώρα, με την βοήθεια του Θεού, θα κάνετε παιδί!
Πραγματικά,
σε λίγο διάστημα η σύζυγος συνέλαβε και απέκτησαν ένα χαριτωμένο παιδάκι.
Μετά από
λίγο καιρό ο Γέροντας έφυγε από αυτήν την πρόσκαιρη μάταιη ζωή για την αληθινή
και αιώνια. Η γυναίκα, που δι’ ευχών του είχε αποκτήσει το παιδί, μια μέρα πήγε
στον τάφο του και τον παρακαλούσε να της χαρίσει ακόμα ένα.
Κι εκείνος
δεν της χάλασε το χατίρι. Δι’ ευχών του γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι, που
αποφάσισαν να το ονομάσουν Παΐσιο σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης προς τον
Γέροντα.
(Σκεύος εκλογής, π.
Χριστοδούλου, 73π)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου