Όταν
ο Γέροντας βρισκόταν στο κελί του Τιμίου Σταυρού, μια βραδιά, καθώς
έλεγε την ευχή, είδε ξαφνικά να αφαιρείται η οροφή του κελιού του και
επάνω, ολοκάθαρα, έβλεπε τον Κύριο. Το πρόσωπό Του, είχε τόσο λαμπρότητα
που δυσκολευόταν να τον κοιτάξει και απορούσε, πώς βρέθηκαν κάποτε
μερικοί που μπόρεσαν να φτύσουν αυτό το πρόσωπο!!!Μετά την θεωρία αυτή ο Γέροντας έδωσε οδηγίες στις αδελφές, που αγιογραφούσαν στο Ι. Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ώστε να αγιογραφήσουν πιστά τον Κύριο, όσο ήταν δυνατόν κατ' άνθρωπον κι εκείνος τις καθοδηγούσε μάλιστα κατά την αγιογράφηση της εικόνας Του.
Ο Γέροντας μάλιστα έλεγε ότι το πρόσωπο του Κυρίου και της Παναγίας μας έχει το χρώμα του όψιμου σιταριού.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΝΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ!!!»
-
Γέροντα, είναι μερικοί άνθρωποι, που, ενώ έχουν ακούσει πολλά για τον
Χριστό, δεν λένε ν΄ αλλάξουν. Δεν γυρίζουν! Τί συμβαίνει μ΄ αυτούς;- Αυτοί είναι πολύ γυρισμένοι από την άλλη μεριά και θέλει πολλή προσευχή για να γυρίσουν από την καλή μεριά.
Εάν ένας άνθρωπος είναι καλός, πονετικός, μην τον φοβάσαι. Αν, π.χ., πίνει ή παίζει χαρτιά και έχει άλλα πάθη και δεν πιστεύει, αλλά όταν δει έναν φτωχό, λυπάται, ταράζεται, θέλει να βοηθήσει, αυτόν μην τον φοβάσαι, θα τον βοηθήσει ο Χριστός. Αλλά αν κάποιος είναι σκληρός και παρ΄ όλο που έχει πολλά επιμένει και σκληραίνει, αυτός δεν πάει καλά!!!
Να, ήταν μια γυναίκα στην Αυστρία, πολύ πλούσια. Ξόδεψε όλη την περιουσία της στους φτωχούς. Δίνε από δω, δίνε από κει, στο τέλος έμεινε χωρίς τίποτα. Φρόντισαν εκεί κάτι γνωστοί της και την έβαλαν σ΄ ένα αριστοκρατικό γηροκομείο. Πήγαινε εκεί κάποιος γνωστός μου και της έλεγε για τον Χριστό. Αυτή δεν πίστευε. «Σε παρακαλώ, ας αλλάξουμε κουβέντα», του 'λεγε.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΦΗΝΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΑΝ...»
Ὅταν
ἡ Πατρίδα περνοῦσε περίοδο πολιτικῆς ἀστάθειας, λόγω σχηματσμοῦ
κυβερνήσεως, ὁ Γέροντας πονοῦσε καὶ εὐχόταν πολύ. Τὴν Τρίτη φορὰ ποὺ θὰ
γίνονταν ἐκλογὲς σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα συνέβη τὸ ἑξῆς, ὅπως
διηγήθηκε: «Ἦταν παραμονὴ ἐκλογῶν. Καθόμουν στὸ ξυλοκρέββατο στὸ
Ἀρχονταρίκι καὶ ἔλεγα τὴν εὐχή. Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε ὁ διάβολος μὲ τὴν
μορφή του ἀνωτάτου πολιτικοῦ προσώπου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ὁποίου
κατέκρινε ἐνέργειες καταστρεπτικὲς καὶ μὲ ἀπειλοῦσε. Ἀλλὰ δὲν μποροῦσε
νὰ πλησιάση. Ἦταν σὰν δεμένος, κάτι τὸν κρατοῦσε καὶ σφιγγόταν».ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:΄΄Η ΑΔΙΚΙΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ΄΄
Μεγάλη
υπόθεση να έχει ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού! Πλούτος είναι! Ό,τι
έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται. Ότι δεν έχει ευλογία, δεν στέκει.
Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία.Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει? μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους.
Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία.
Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: «Κάνε προσευχή να γίνω καλά».
Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ...
-Γέροντα σήμερα πολλοί νέοι άνθρωποιδεν θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί σκέφτονται
σε τι είδος κόσμο θα φέρουν το παιδί τους.
Μόλυνση από τα χημικά, από τα πυρηνικά
Ζωή γεμάτη άγχος, άγρια κοινωνία, πόλεμοι
Πείνα, σκοτωμοί, βιασμοί, αρπαγές, απαγωγές...
Αν είμαστε κιόλας στον καιρό του Αντίχριστου
σκέφτομαι και εγώ μήπως δεν αξίζει κανείς
Να παντρεύεται και να κάνει παιδιά...;
-Όχι, δεν είναι έτσι! απάντησε ο Γέροντας
Και συνέχισε:Οι χριστιανοί στο καιρό των διωγμών δεν παντρεύονταν;
Και παντρεύονταν και παιδιά έκαναν!!!
Είχαν την ελπίδα τους στηριγμένη στο Χριστό όχι στους ανθρώπους.
Είναι ολιγοπιστία αυτός ο λογισμός.
Ο Θεός σε μια στιγμή μπορεί να τα διορθώσει όλα.
Να σβήσει όλα τα στραβά.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:΄΄ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΘΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΑΝ ΘΗΡΙΑ!΄΄
΄Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΚΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΑΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ΄΄Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι,δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό. … Άνθρωπος που δεν περνάει δοκιµασίες, που δεν θέλει να πονάει, να ταλαιπωρείται, που δεν θέλει να τον στεναχωρούν ή να του κάνουν µια παρατήρηση, αλλά θέλει να καλοπερνάει, είναι εκτός πραγµατικότητος. …
Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ, όταν δεν περνάει ο άνθρωπος καµµιά δοκιµασία, είναι σαν µία εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταµιεύει.
Ο Καλός Θεός µε τις δοκιµασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη, από θεία καλωσύνη, και όχι από κακότητα ούτε από κοσµική, νοµική, δικαιοσύνη, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή δηλαδή θέλει να σώση τα πλάσµατά Του και να κληρονοµήσουν την ουράνια Βασιλεία του, επιτρέπει τις δοκιµασίες, για να παλέψει ο άνθρωπος, να αγωνισθεί και να δώση εξετάσεις στην υποµονή στους πόνους, ώστε να µην µπορεί να Του πει ο διάβολος: «Πως τον ανταµείβεις αυτόν ή πως τον σώζεις, αφού δεν κοπίασε;». Τον Θεό δεν Τον ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η άλλη. Πρώτα µας φροντίζει για την άλλη ζωή και ύστερα γι’ αυτήν.
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΚΟ...
-Γέροντα, μερικές φορές οι πειρασμοί έρχονται ο ένας πάνω στον άλλον και δεν αντέχω.-Να σου πω μια λύση, για να τους αποφύγεις; Θα την δεχθείς;
-Ναι
-Η μόνη λύση για να αποφύγεις τους πειρασμούς, είναι να ... συμμαχήσεις με τον διάβολο! .Τι γελάς; Δεν σου αρέσει αυτή η λύση; Κοίταξε να σου πω. Όσο κανείς αγωνίζεται, θα έχει πειρασμούς και δυσκολίες. Και όσο προσπαθεί να αποφύγει τον πειρασμό, τόσο κόντρα του πάει ο διάβολος. Αλλά με τους πειρασμούς - αν τους αξιοποιήσουμε σωστά -, δίνεται η ευκαιρία, επειδή μερικές φορές η ζωή μας είναι αντιευαγγελική, να γίνει «ευαγγελική».
Ο ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΙΠΕ...
"Εάν θέλεις να "πιάσεις" τον Θεό, για να σε ακούσει, όταν προσευχηθείς,γύρισε το κουμπί στη ταπείνωση,γιατί σ'αυτήν την συχνότητα εργάζεται ο Θεός" "Δεν πρέπει να αποφεύγουμε την αμαρτία για να μην πάμε στην κόλαση, αλλά από αγάπη και φιλότιμο για να μην λυπήσουμε τον ευεργέτη μας Χριστό"
"Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι μέσα στο αγνό σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις"
"Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού,και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει,όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή"
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ !
Μια
ομάδα από έξι άτομα πήγαν στο Άγιον όρος να συναντήσουν και να
γνωρίσουν τον Γέροντα Παΐσιο, το έτος 1974, μία εβδομάδα πρίν από την
εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Τότε δεν ήταν ακόμα και τόσο γνωστός ο
Γέροντας.
Οι
επισκέπτες ακολούθησαν ένα στενό μονοπάτι γεμάτο χαμόκλαδα και βρέθηκαν
σε μια Καλύβη. Είδαν ένα γεροντάκι με τριμμένο ράσο και έσκαβε.
Κάποιος από την παρέα ρώτησε:
-Πού είναι ο Γέροντας Παΐσιος;
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙΣ...
Οι
απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και
διπλά βασανίζονται. Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή,
εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια. Σε
όποιο αφεντικό δουλεύεις, από ατό θα πληρωθής. Αν δουλεύης στο μαύρο
αφεντικό, σου κάνει την ζωή μαύρη από εδώ. Αν δουλεύης στην αμαρτία, θα
πληρωθής από τον διάβολο.Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από τον Χριστό. Και όσο εργάζεσαι στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι. Αλλά εμείς λέμε: "Χαμένο το' χουμε να εργασθούμε στον Χριστό;" Μα είναι φοβερό! Να μην αναγνωρίζουμε την θυσία του Χριστού για τον άνθρωπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου