Ο Γέροντας Παΐσιος για τη θεωρία του Δαρβίνου

• Από  perivolipanagias.blogspot.gr

Τι ανοησίες λένε τώρα στα σχολεία με την θεωρία του Δαρβίνου κ.λ.π.!
Ενώ οι ίδιοι αυτές τις ανοησίες δεν τις πιστεύουν, τις λένε όμως, για να μολύνουν τα παιδιά, να τα απομακρύνουν από την Εκκλησία. Μου είπε κάποιος…

«Αν πούμε ότι το χώμα είχε διάφορα συστατικά, διάφορους οργανισμούς, και ο Θεός πήρε από αυτά και έκανε τον άνθρωπο…»
«Δηλαδή, λέω, αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνει τον άνθρωπο; Δύσκολο πράγμα!»
«Αν πούμε, μου λέει, ότι πήρε πρώτα από τον πίθηκο και τον τελειοποίησε;»
«Καλά, του λέω, δεν μπορούσε ο Θεός να κάνει το τέλειο δημιούργημα, τον άνθρωπο, που διέθεσε γι’ αυτόν ολόκληρη ημέρα; Έπρεπε να βρει ανταλλακτικά; Διάβασε να δεις τι λέει η Προφητεία του Ιώβ, στο Ανάγνωσμα της Μεγάλης Πέμπτης. Τώρα αυτά για τον πίθηκο ούτε η επιστήμη τα παραδέχεται. Πόσα χρόνια έχει που οι άνθρωποι ανέβηκαν στο φεγγάρι; Οι πίθηκοι τόσα χρόνια δεν εξελίχθηκαν να κάνουν αν όχι ένα ποδήλατο τουλάχιστον ένα πατίνι. Είδες κανέναν πίθηκο με πατίνι; Άλλο, αν πάρεις έναν πίθηκο και του μάθεις να κάνει πατίνι!…»
«Αν πούμε, λέει, εκείνο, αν πούμε εκείνο…;»
«Μη λες τίποτε, του λέω, για να’ σαι πιο σίγουρος».
Αυτή την θεωρία δίδασκε και ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου.
Του είπα μια φορά: «Σιγά-σιγά, με την περιποίηση, η φασολιά θα γίνει καλύτερη φασολιά, η μελιτζανιά καλύτερη μελιτζανιά. Ο πίθηκος, άμα τον ταΐσεις, άμα τον περιποιηθείς, θα γίνει καλύτερος πίθηκος· δεν μπορεί να γίνει άνθρωπος. Αν ένας μαύρος είναι σε ψυχρό κλίμα και δεν βγαίνει στον ήλιο, λιγάκι θα διορθωθεί το δέρμα του· δεν θα πάψει όμως να είναι μαύρος».
Και ύστερα, αν σκεφτείς ότι από άνθρωπο, την Παναγία μας, γεννήθηκε ο Χριστός!
Δηλαδή απόγονος του Χριστού ήταν ο πίθηκος; Τι βλασφημία! Και δεν το καταλαβαίνουν ότι βλασφημούν. Ρίχνουν μια πέτρα και δεν κοιτούν πόσα κεφάλια θα σπάσει. Σου λέει: «Εγώ την έριξα πιο μακριά από τον άλλον».
Αυτό κάνουν σήμερα· θαυμάζουν ποιος θα πετάξει πιο μακριά την πέτρα. Πόσα κεφάλια θα σπάσει από αυτούς που περνάνε εκεί κάτω, δεν τον σκέφτονται.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Α'