Μαρτυρία κ. Ξυναρή Νικολάου, κατοίκου Πάφου της Κύπρου:
«Το επάγγελμα μου είναι υδραυλικός. Μια
μέρα τον Ιούλιο του 1997, τελείωσα την εργασία μου και μάζευα τα
εργαλεία μου για να τα βάλω στο αυτοκίνητο. Ήταν σούρουπο, δεν έβλεπα
καλά. Είχε έναν «ττέλιν» (σύρμα) πού απλώνουν τα ρούχα και κρεμόταν απ’
αυτό άλλο «ττέλιν» με ένα γάντζο δύο πόντους στην άκρη. Αφού μάζεψα τα
εργαλεία και σηκώθηκα να πάω στο αυτοκίνητο, μπήκε ο γάντζος στο μάτι
μου και έμεινα ακίνητος, σαν το ψάρι στο αγκίστρι.
»Φώναξα «βοήθεια» με όλη μου την δύναμη.
Έτρεξε ο κύριος πού είχε το σπίτι, με είδε και μου είπε να μου βγάλη
τον γάντζο. Του είπα όχι, διότι έφοβόμουν μήπως βγάζοντας το με τυφλώση.
Του είπα να πάη στο αυτοκίνητο μου να φέρη μια πένσα, να μου κόψη το
«ττέλιν» και να με πάη στις πρώτες βοήθειες, να μου το βγάλουν εκεί».
»Μέχρι να πάη και να ξανάρθη, εγώ έκλαιγα και λυπόμουν επειδή είχα τρία παιδιά και δεν ήθελα να έχουν ένα πατέρα τυφλόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου