Κ.Χ., Πτολεμαΐδα

            Καλοκαίρι του 2010 ήμουν στο Νοσοκομείο για δυόμισι μήνες. Νοσηλεύτηκα για ένα σπάνιο αυτοάνοσο νόσημα. Οι γιατροί είπαν στους δικούς μου πως μόνον ο Θεός θα μπορούσε να με βοηθήσει ουσιαστικά.

            Η κατάστασή μου ήταν τραγική. Το σώμα μου ήταν γεμάτο ανοιχτές πληγές, το ίδιο το στόμα και τα μάτια μου. Ήμουν κατάκοιτη με το ανοσοποιητικό μου σχεδόν να μην λειτουργεί. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μία λοίμωξη επιβάρυνε την ήδη δύσκολη κατάσταση. Τίποτα δεν έφερνε αποτέλεσμα: ούτε οι οροί, ούτε οι αντιβιώσεις, ούτε τα ισχυρά αναλγητικά, ούτε ακόμη και το αίμα που μου μετάγγιζαν.

            Μιά μέρα, ένας ξάδερφός μου που με επισκέφθηκε μου έφερε μία εικόνα του π. Παϊσίου και ένα σταυρουδάκι και τα έβαλε στο προσκεφάλι μου. Δεν ήξερα πολλά για τον Γέροντα μέχρι τότε. Είχα, όμως, ακούσει για τα θαύματα που είχε κάνει.

            Νύχτωσε και όπως κάθε βράδυ έκανα προσπάθεια να κοιμηθώ., καθώς μου ήταν δύσκολο από τους πόνους. Γύρω στα μεσάνυχτα ένοιωσα κάποιον να μου ψιθυρίζει στο αυτί: “Θα γίνει καλά, δεν έχεις τίποτα. Σύντομα θα φύγεις από 'δω. Είσαι καλά...”.

            Ένοιωσα, τότε μιά γαλήνη, μιάν ανέλπιστη δύναμη. Να με διακατέχει και άρχισα ήδη να αισθάνομαι καλύτερα. Αμέσως το μυαλό μου πήγε στον Γέροντα και σκέφτηκα ότι ήταν εκείνος που μου μίλησε, μεταδίδοντάς μου αυτήν την δύναμη. Από εκείνη την ημέρα η κατάστασή μου άρχισε να βελτιώνεται αισθητά, κάτι που επιβεβαίωναν και οι εξετάσεις μου. Άρχισα να τρώω και να περπατάω. Αισθανόμουν ότι είχα επιστρέψει στην ζωή.  Οι γιατροί στις καθημερινές τους επισκέψεις δεν πίστευαν στα μάτια τους. “Έγινε θαύμα”, μου έλεγαν. “Δεν είναι δυνατόν. Μας διέψευσες.”. Πήρα εξιτήριο στις 5 Αυγούστου, ύστερα από δυόμιση μήνες νοσηλείας.

            Τον π. Παΐσιο τον έχω σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Διαβάζω γι' αυτόν και προσεύχομαι, γνωρίζοντας πως σήμερα ζω από θαύμα που το οφείλω σ' εκείνον. Τον θεωρώ προστάτη μου και πιστεύω, ότι βρίσκεται πάντα δίπλα μου, όπως και δίπλα σε όποιον άλλο ζητήσει την συνδρομή του.

Πηγή: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ, ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ (1924-1994)