Μαρτυρία πατήρ Φωτίου

To  έτος ( 1964)  ευρισκόμουν στο Ίδρυμα Απόστολος Παύλος, όπου και εργαζόμουν συντηρητής Κτιρίου. Συγχρόνως ήμουν και διδάσκαλος βυζαντινής μουσικής . Μία ημέρα καθώς ερχόντουσαν και άλλοι φοιτητές από όλη την Θεσσαλονίκη, ήρθαν και φοιτητές που ήταν ακόλουθοι του Πατρός Κυπριανού στο Παλιό ημερολόγιο. Το γκρούπ των φοιτητών μου είπαν αυστηρά ότι το κτίριο που έχτισες θα  πέσει  και θα σε πλακώσει  γιατί  είναι Προτεσταντικό ακούς ?
Στεναχωρέθηκα  για τα λόγια τους  αλλά γνώριζα  ότι είχε έρθει και ο γέρων Παΐσιος καθώς είχα πάρει την ευχή του πρίν.
Πήγα στο επάνω όροφο λοιπόν που ήταν ο Γέροντας και του είπα: Πάτερ αυτό και αυτό μου συνέβη πρίν και αυτό και αυτό συμβαίνει τακτικά, τι να κάνω με αυτούς τους φοιτητές ?
Μου λέει ο Γέροντας : Να καθήσεις εδώ και να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου γιατί βλέπεις ότι αυτοί  του  Παλαιού Ημερολογίου δεν τα έχουν καλά μεταξύ τους : Σε ποια παράταξη να πας από αυτές ?      ( ήταν 7 τότε).
Κάθησε εδώ καλά είσαι ( στο Νέο ημερολόγιο).
Πήρα την ευχή του και έφυγα ικανοποιημένος.