Τι έβλεπε ο γέροντας Παΐσιος 20 χρόνια πριν ;

Για την αντιγραφή

Χαρίτων Καρανάσιος

Ο γέροντας Παΐσιος ( 1924 -1994) υπήρξε κατά γενική ομολογία ένας σύγχρονος άγιος, ισάξιος με τους μεγάλους αγίους της εκκλησίας . Αν μη τι άλλο, δεν έλεγε βλακείες, ούτε ήταν αφελής ή τσαρλατάνος. Προείπε μάλιστα την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, την κατάρρευση της ΕΣΣΛ και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας !  Όσοι είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε, κρατήσαμε ανεξίτηλη τη μνήμη του στις ευχές μας. Ο γέροντας ήξερε καλύτερα από όλους τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, γιατί την πονούσε περισσότερο από όλους, αλλά και επειδή έβλεπε και τα μετά … Παραθέτω κάποια λόγια του πριν από 20 χρόνια, που προσωπικά νομίζω τα έλεγε για την εποχή μας. Τα θαυμαστικά είναι δικά μου.

   Γέροντα πώς τα βλέπετε τα πράγματα;

Η ησυχία που επικρατεί με ανησυχεί Κάτι ετοιμάζεται (!) . Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε. Δεν ξέρω τι θα γίνει.

Πολύ δύσκολη κατάσταση ! Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη (!) ο Θεός κρατά φρένο. Χρειάζεται να κάνουμε πολλή προσευχή με πόνο, για να βάλει ο Θεός το χέρι του. Να το πάρουμε στα ζεστά και να ζήσουμε πνευματικά. Είναι πολύ δύσκολα τα χρόνια. Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα , αδιαφορία.

Θέλει πολύ φύσημα, για να φύγει. Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι . Πετάνε τους φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερό . Έγινε μία Βαβυλωνία. Να κάνουμε προσευχή να βγουν οι άνθρωποι από αυτή τη Βαβυλωνία … Θέλει θεΐκή επέμβαση. Μπαίνουν μερικές αρρώστιες ευρωπαΐκές και προχωρούν όλο προς το χειρότερο…Δεν λέω να πάρουμε πλακάτ, αλλά να στρέψουμε την προσοχή μας στον μεγάλο κίνδυνο που περιμένουμε (!) και να υψώνουμε τα χέρια στον Θεό . Να κοιτάξουμε πώς να αμυνθούμε κατά του κακού.

Χρειάζεται να κρατάμε λίγο φρένο, γιατί όλα πάνε να τα ισοπεδώσουν … Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται. Είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι. Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν << βούου…>>, και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες. Ύστερα η κατεύθυνση τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε μέσα. Αν φυσήξει νοτιάς, θα φύγουν…

Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά. Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια. Υπάρχει μια μερίδα χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα. Μη Φοβάσθε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε τη θύελλα που πάει να ξεσπάσει ;Ούτε τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μια μπόρα θα είναι. Δεν σας τα λέω αυτά, για να φοβηθείτε, αλλά για να ξέρετε πού βρισκόμαστε. Για μας είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο. Να είστε με το Χριστό, να ζείτε σύμφωνα με τις εντολές του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθει η θεία Χάρις. Αυτό που θα βοηθήσει πολύ είναι να μπει μέσα μας η καλή ανησυχία: Πού βρισκόμαστε, τι θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμασθούμε; Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι. Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλοσύνη. Να προσευχόμαστε να βγουν καλοί άνθρωποι.

Αυτά είπε ο γέροντας. Ο γ. Παΐσιος μίλησε για συγκεκριμένο γεγονός, << κίνδυνο>> και << μπόρα >>. Πριν από την μπόρα όλα ήταν στη θέση τους: Ισχυρή Ελλάδα. Ονειρικοί Ολυμπιακή, είσοδος στο ευρώ. Πλαστή πραγματικότητα. Αυτή ήταν η ησυχία που ανησυχούσε τον γέροντα. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες, ΔΝΤ, ΕΚΤ και το κακό συναπάντημα. Οι τύχες μας κρέμονται από τα χέρια μερικών λέει ο γέροντας, μερικών τραπεζών καταλαβαίνω. Υπάρχει σύγχυση και θολούρα. Η λύση που δίνει ο γέροντας είναι απλή: μέτρο στην καθημερινότητα, αγάπη και αλληλεγγύη. Να μη φοβόμαστε λοιπόν. Μπόρα είναι θα περάσει. Να είμαστε όμως έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε με δύναμη ψυχής και αλληλεγγύη, για να έχουμε το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Αλλά το βασικότερο: Να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη που είναι κρυμμένη μέσα μας, γιατί μετά τη μπόρα, πάλι κάτι θα έρθει.

Ο Θεός δεν θα μας αφήσει χωρίς δουλειά……

                                                                      Εφημερίδα : ΄΄ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ ΄΄