Ὁ Γέροντας ἔλεγε: «Ὁ Θεὸς δὲν δίνει στὸν ἄνθρωπο ἐλαττώματα ἀλλὰ δυνάμεις. Ἀνάλογα μὲ τὸ πῶς θὰ χρησιμοποιήση ὁ ἄνθρωπος τὶς δυνάμεις αὐτές, μπορεῖ νὰ γίνη καλὸς ἢ κακός». Ἂν δηλαδὴ χρησιμοποιήσουμε τὶς δυνάμεις αὐτὲς σύμφωνα μὲ
τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πλησιάζουμε στὸν Θεὸ καὶ γινόμαστε κατὰ χάριν ὅμοιοι μὲ Ἐκεῖνον. Ἂν τὶς χρησιμοποιήσουμε σύμφωνα μὲ «τὰ θελήματα τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου», γινόμαστε δοῦλοι τῶν παθῶν καὶ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τὸν Θεό. Γιὰ νὰ γίνουμε «καινοὶ ἄνθρωποι» χρειάζεται νὰ ταυτίσουμε τὸ θέλημά μας μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖο ἐκφράζεται μὲ τὶς ἅγιες ἐντολές Του. «Τηρώντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε ὁ Γέροντας, ἐργαζόμαστε τὴν ἀρετὴ καὶ ἀποκτοῦμε τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς».