Γέροντα, όταν δικαιολογήται κάποιος για μια αταξία που έκανε και του λες: «αυτό είναι δικαιολογία», και συνεχίζη να δικαιολογήται, για να αποδείξη ότι αυτό δεν είναι δικαιολογία, είναι δυνατόν να διορθωθή;

 
– Πώς να διορθωθή; Καταλαβαίνει ότι είναι λάθος, γιατί βασανίζεται, άλλα από εγωισμό δεν θέλει να το παραδεχθή. Είναι πολύ φοβερό!