πριν πάμε να λειτουργήσουμε, πρέπει να μάθουμε, ότι δηλ...

πριν πάμε να λειτουργήσουμε, πρέπει να μάθουμε, ότι δηλ...

Στις 23 Φεβρουαρίου του 532 θεμελιώνεται στην Κωνσταντινούπολη ο ναός της Αγίας Σοφίας, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου ανήμερα της εορτής του Αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης γιατί η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ Πολυκάρπισε ΑΓΙΟΥΣ και ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ και πρόκειται να 

Πολυκαρποφορήσει πάλι προχωρόντας προς το τέλος των αιώνων.

Δρ. Κωνσταντίνου Βαρδάκα 

Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες . Από κάθε σημείο, όπου υπήρχε ελληνισμός, έγινε προσφορά. Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο για τη διακόσμηση του εσωτερικού.

Τα εγκαίνια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος, βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών».

Για χίλια και πλέον χρόνια (537-1453) η Αγία Σοφία θα αποτελέσει το κέντρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Εκεί ο λαός θα γιορτάσει τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές και θα αποθεώσει τους νέους αυτοκράτορες.

ΠΗΓΗ

 Πολύκαρπος ὡλοκαυτώθη Λόγε,

Καρπὸν πολὺν δοὺς ἐκ πυρὸς ξενοτρόπως.

Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ κατὰ φλὸξ Πολύκαρπον ἔκαυσεν.

Ο Άγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε περί το 80 μ.Χ. από ευσεβείς και φιλόθεους γονείς, τον Παγκράτιο και τη Θεοδώρα, που είχαν εγκλειστεί στη φυλακή για την πίστη του Χριστού, και βαπτίσθηκε Χριστιανός σε νεαρή ηλικία. Υπήρξε μαζί με τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο (βλέπε 20 Δεκεμβρίου) μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Λίγο πριν αναχωρήσει από τον πρόσκαιρο αυτό βίο ο Άγιος Βουκόλος, Επίσκοπος Σμύρνης (βλέπε 6 Φεβρουαρίου), χειροτόνησε μετά των Αγίων Αποστόλων, ως διάδοχό του, τον Άγιο Πολύκαρπο και μετά κοιμήθηκε με ειρήνη.

Ο Άγιος παρακολούθησε με αγωνία και προσευχή τη σύλληψη του του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, Επισκόπου Αντιοχείας και τα μαρτύρια αυτού. Η αγάπη του προς τον θεοφόρο Πατέρα μαρτυρείται και από την Επιστολή την οποία έγραψε προς τους Φιλιππησίους. Σε αυτή την επιστολή τους συγχαίρει για την φιλοξενία, την οποία παρείχαν στον Άγιο Ιγνάτιο, όταν αυτός διήλθε από την πόλη τους. Το κείμενο αυτό του Αγίου Πολυκάρπου διακρίνεται για τον αποστολικό, θεολογικό και ποιμαντικό χαρακτήρα του.

Ο Άγιος Πολύκαρπος, διακρινόταν για την σωφροσύνη, τη θεολογική κατάρτιση και την αφοσίωση στη διδασκαλία του Ευαγγελίου, καθώς μιλούσε πάντα σύμφωνα με τις Γραφές. Ήταν ο γνησιότατος εκπρόσωπος της αποστολικής διδασκαλίας σε όλες τις Εκκλησίες της Ασίας. 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

 

 

 

 

θυμάστε που έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ότι τώρα η ΠΑΝΑΓΙΑ κρατάει τον κόσμο και με τα δύο της χέρια. Αυτό ζούμε σήμερα και όλοι αναρωτιούνται γιατί τόσα παράξενα γίνονται στις ημέρες μας

Λίγο έλειψε να εξελιχθεί σε τραγωδία η τρελή πορεία που ακολούθησε λεωφορείο του ΚΤΕΛ με 17 επιβαίνοντες το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Κατερίνη το βράδυ της περασμένης Κυριακής, σύμφωνα με το GRTimes.gr.

Χρειάστηκε η σωτήρια – όπως αποδείχθηκε αργότερα– παρέμβαση ενός επιβάτη, ο οποίος αντιλήφθηκε άμεσα ότι ο οδηγός αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας και με απόλυτη ψυχραιμία κατάφερε να ακινητοποιήσει το λεωφορείο.

«Ξεκινήσαμε το δρομολόγιο από Θεσσαλονίκη περίπου στις 8.15 και όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά. Ωστόσο, περίπου 8 με 10 χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη (το θυμάμαι γιατί κοίταξα την οδική σήμανση) το λεωφορείο άρχισε μια αλλοπρόσαλλη πορεία. Κινούνταν μια αριστερά και μία δεξιά ενώ για λίγα εκατοστά δε χτυπήσαμε στις μπαριέρες. Την πρώτη φορά που συνέβη δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι κάτι θέλαμε να αποφύγουμε για να γίνει ένας τέτοιος ελιγμός» περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την πορεία «τρόμου» που ακολούθησε το λεωφορείο.

«Μετά από λίγα μέτρα, οι ελιγμοί συνεχίστηκαν και εκεί πραγματικά φοβήθηκα. Πήγα μπροστά στον οδηγό για να δω τι συμβαίνει. Τον είδα κάθιδρο να κρατά το τιμόνι, να κοιτά μπροστά αλλά να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Στην αρχή δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου για το αν είναι καλά, αν συνέβη κάτι και συνέχισε την πορεία του. Ωστόσο πέρασε και την έξοδο για Κατερίνη και τότε του ζήτησα να σταματήσει το λεωφορείο. Εκείνος συνέχισε την πορεία, ενώ στο λεωφορείο επικράτησε πανικός», προσθέτει.

Συνεχίζοντας την περιγραφή για τις δραματικές ώρες που βίωσαν οι επιβαίνοντες του λεωφορείου στο GRTimes, ήταν από τους λίγους που διατήρησαν την ψυχραιμία τους. «Τη στιγμή που στο λεωφορείο επικράτησε πανικός, αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Κρατούσα το τιμόνι για να μπορέσουμε να μείνουμε σε ευθεία πορεία και έψαξα να βρω το πεντάλ του φρένου. Όταν το βρήκα, διαπίστωσα ότι από πάνω ήταν το πόδι του οδηγού. Άρχισα να πατάω πάνω του για να καταφέρω να το φρενάρω. Το λεωφορείο άρχισε σιγά – σιγά να κόβει ταχύτητα. Αυτή η διαδικασία διήρκεσε περίπου ένα τέταρτο όταν κατάφερα σχεδόν να το σταματήσω μέσα στο τούνελ της Κατερίνης».

ΠΗΓΗ