Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021

Όπου Χριστός, εκεί χαρά αληθινή
- Γέροντα, μερικές φορές δεν μπορώ να χαρώ ,και τότε σκέφτομαι μήπως η χαρά δεν είναι για μένα .
- Τι λες; Δεν είναι η χαρά για σένα; Και για ποιον είναι; για το ταγκαλάκι; Χαμένο τόχεις; Για τον άνθρωπο είναι η χαρά. Ο Θεός δεν έδωσε λύπη∙ έδωσε μόνο χαρά.Γιατί όμως ,Γέροντα, δεν έχω πάντοτε μέσα μου χαρά;
- Όταν ο νους σου δεν είναι στον Θεό, πώς θα νιώσης την χαρά του Θεού; Εσύ ξεχνάς τον Χριστό και ο νους σου γυρίζει συνέχεια στις δουλειές και στις μηχανές , και έτσι σταματάει η πνευματική σου μηχανή. Βάλε λοιπόν μπρος την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία, και μετά θα τρέχης και θα γυρίζης σαν σβούρα γύρω από τον Χριστό.
Μόνον κοντά στον Χριστό βρίσκει κανείς την πραγματική, την γνήσια χαρά, γιατί μόνον ο Χριστός δίνει χαρά και παρηγοριά πνευματική. Όπου Χριστός ,εκεί χαρά αληθινή και αγαλλίαση παραδεισένια. Όσοι είναι μακριά από τον Χριστό, δεν έχουν πραγματική χαρά.
Όπου Χριστός, εκεί χαρά αληθινή
- Γέροντα, μερικές φορές δεν μπορώ να χαρώ ,και τότε σκέφτομαι μήπως η χαρά δεν είναι για μένα .
- Τι λες; Δεν είναι η χαρά για σένα; Και για ποιον είναι; για το ταγκαλάκι; Χαμένο τόχεις; Για τον άνθρωπο είναι η χαρά. Ο Θεός δεν έδωσε λύπη∙ έδωσε μόνο χαρά.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης.


Ο ερημίτης ασκητής και ο ληστής της ερήμου...
Ήταν ένας γέροντας ασκητής και αναχωρητής, ο οποίος ασκήτευσε σ’ ένα έρημο τόπο 70 χρόνια, με νηστεία, παρθενία και αγρυπνία. Στα τόσα δε χρόνια που δούλευε στο Θεό, δεν αξιώθηκε να δει καμία οπτασία και αποκάλυψη εκ Θεού. Και σκέφθηκε, λέγοντας τούτο:
«Μήπως για καμίαν αφορμή που δεν ξέρω εγώ, δεν αρέσει του Θεού η άσκησή μου, και η εργασία μου είναι απαράδεκτη; Μήπως γιά τούτο δεν μπορώ να έχω αποκάλυψη και να δω κανένα μυστήριο...

Συνεχίστε την ανάγνωση

Υπάρχει τύχη;
Ὑπάρχει «τύχη» ἢ Θεία Πρόνοια; Κατὰ Τὸν Ἱερὸν Χρυσόστομον: Εἶναι κακὸν καὶ ἀπηγορευμένον νὰ πιστεύῃ κανεὶς εἰς τὴν τύχην.

Καὶ λέγει: Ἄν ἡ τύχη κάνῃ τὸν καλὸν ἢ τὸν κακὸν (ἄνθρωπον), τότε γιατὶ συμβουλεύεις τὰ παιδιά σου καὶ τὰ νουθετεῖς;
Ὅλα τότε ἄσκοπα καὶ χαμένα. Ἄν ἡ τύχη κάνει τοὺς πλουσίους, καὶ τοὺς πτωχούς, τότε δὲν χρειάζεται μόρφωσις, οὔτε ἀγὼν διὰ ἀπόκτησιν περιουσίας. Ἂν δὲν ὑπάρχῃ Θεός, ὁ ὁποῖος ἐποπτεύει τὰ πάντα, τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε τάξις καὶ ἁρμονί...

Δείτε περισσότερα

Η προσευχή και τα μνημόσυνα για τους κεκοιμημένους (5)
– Γέροντα, οι υπόδικοι νεκροί μπορούν να προσεύχωνται;
– Έρχονται σε συναίσθηση και ζητούν βοήθεια, αλλά δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Όσοι βρίσκονται στον Άδη μόνον ένα πράγμα θα ήθελαν από τον Χριστό: να ζήσουν πέντε λεπτά, για να μετανοήσουν. Εμείς που ζούμε,έχουμε περιθώρια μετανοίας, ενώ οι καημένοι οι κεκοιμημένοι δεν μπορούν πια μόνοι τους να καλυτερεύσουν την θέση τους, αλλά περιμένουν από μας βοή...

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η μεγαλύτερη περιουσία για τον κόσμο είναι η ευχή των γονέων.

Όπως και στην μοναχική ζωή η μεγαλύτερη ευλογία είναι να πάρης την ευχή του Γέροντά σου. Γι' αυτό λένε: “Να πάρης την ευχή των γονέων”.
Μια μάνα, θυμάμαι, είχε τέσσερα παιδιά και έκλαιγε η καημένη: “Θα πεθάνω με τον καημό, μου έλεγε, δεν παντρεύτηκε κανένα παιδί. Κάνε προσευχή”. Χήρα γυναίκα εκείνη, ορφανά αυτά, τους πόνεσα. Κάνω προσευχή, κάνω προσευχή, τίποτε. Λέω, “κάτι συμβαίνει εδώ”. “Μας έχουν κάνει μάγια”, έλεγαν τα παιδιά. “Δεν είναι μάγια, φαίνεται αυτό, όταν είναι από μάγια. Μήπως σας καταριόταν η μάνα σας;” τα ρωτάω. “Ναι, Πάτερ, μου λένε, η μητέρα μας, όταν ήμασταν μικρά, επειδή ήμασταν πολύ ζωηρά, μας έλεγε συνέχεια από το πρωί μέχρι το βράδυ: “Κούτσουρα να μείνετε, κούτσουρα να μείνετε””. “Πάτε να τραντάξετε την μάνα σας, τα λέω, και να της πήτε να μετανοήση, να εξομολογηθή και από 'δω και πέρα να σας δίνει ευχές συνέχεια”. Μέσα σε ενάμισι χονο παντρεύτηκαν και τα τέσσερα. Εκείνη η καημένη ήταν χήρα γυναίκα, ήταν, φαίνεται, και στενόκαρδη, και εκείνα ζωηρά, την έσκαγαν, και έτσι τα καταριόταν.
- Αν οι γονείς καταρασθούν τα παιδιά και μετά πεθάνουν, πώς θα απαλλαγούν τα παιδιά από την κατάρα;
- Αν ψάξουν τα παιδιά στον εαυτό τους, θα βρουν ότι, για να τα καταρασθούν οι γονείς τους, φαίνεται θα ήταν παλαβά και θα τους βασάνιζαν. Οπότε, αν συναισθανθούν το σφάλμα τους και μετανοήσουν ειλικρινά και εξομολογηθούν, τακτοποιούνται. Και αν τα παιδιά κάνουν πνευματική προκοπή, θα βοηθηθούν και οι γονείς.
- Γέροντα, και εμένα, όταν έφευγα για το Μοναστήρι, οι γονείς μου με καταριόνταν.
- Αυτές είναι οι μόνες κατάρες που γίνονται ευχή.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!!!


– ΓΕΡΟΝΤΑ, γιατί στο Άγιον Όρος κάνετε τόσες πολλές μετάνοιες;
– Για να αδυνατίσουμε!

Τί είναι αυτά, που ρωτάς, ευλογημένε; Τόσα χρόνια μέσα στην Εκκλησία και δεν ξέρεις;

Οι μετάνοιες γίνονται για πολλούς λόγους. Προσπίπτουμε με το σώμα μας στη γη για να δηλώσουμε τη συντριβή μας και τη μετάνοιά μας.

Μας βοηθά άλλωστε να ακουμπούμε το μέτωπο χάμω, να μην ξεχνάμε ότι γη και σποδός είμαστε. Πάλι στη γη αυτή θα επιστρέψουμε.

Κατόπιν σηκωνόμαστε και με αυτόν τον τρόπο διακηρύττουμε ότι έτσι θα αναστηθούμε, στεκάμενοι στα δύο μας πόδια κατά την εσχάτη ημέρα, στην Δεύτερα Παρουσία του Χριστού μας.

Επίσης προσπίπτουμε στη γη για να γίνουμε και εμείς πνευματική γη αγαθή, κατάλληλη γιά να δεχτεί τον Χριστό και να καρποφορήσει εκατονταπλασίονα.

Επίσης, οι μετάνοιες είναι και απόδοση τιμής και δόξας προς τον Ύψιστο Θεό. Πάντως από την εμπειρία μου έχω διαπιστώσει πως οι μετάνοιες πολύ βοηθούν στο να κάμπτεται το αλαζονικό και επηρμένο πνεύμα μας και να συστέλλεται όπως του τελώνη.

Αχ, αν γνώριζαν οι Χριστιανοί, πόσο ευεργετικές είναι οι μετάνοιες στην ψυχή και στο σώμα, δεν θα ασχολούνταν με τη γιόγκα και όλα αυτά τα Ινδουιστικά και νεοεποχίτικα τεχνάσματα, που βλάπτουν μακροπρόθεσμα όλο τους το είναι αφήνωντας στο τέλος μία δαιμονική αποφορά και μπόχα στην ψυχή τους…

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου


Μόνον κοντά στον Χριστό βρίσκει κανείς την πραγματική, την γνήσια χαρά, γιατί μόνον ο Χριστός δίνει χαρά και παρηγοριά πνευματική. Όπου Χριστός ,εκεί χαρά αληθινή και αγαλλίαση παραδεισένια. Όσοι είναι μακριά από τον Χριστό, δεν έχουν πραγματική χαρά. Μπορεί να κάνουν όνειρα: «θα φτιάξω αυτό, θα φτιάξω το άλλο, θα πάω εδώ, θα πάω εκεί», μπορεί να απολαμβάνουν τιμές ή να τρέχουν σε διασκεδάσεις και να χαίρωνται, αλλά η χαρά που νιώθουν δεν είναι δυνατόν να γεμίση την ψυχήν τους. Αυτή η χαρά είναι υλική, κοσμική χαρά, αλλά από υλικές χαρές δεν γεμίζει η ψυχή, και ο άνθρωπος μένει μ’ ένα κενό στην καρδιά του.
Γέροντα, γιατί ο Μωυσής για ένα παραμικρό σφάλμα στερήθηκε την Γη της Επαγγελίας;
- Δεν ήταν παραμικρό σφάλμα∙ ήταν δυσπιστία. Ο Θεός είχε περάσει τους Ισραηλίτες από την Ερυθρά Θάλασσα, τους είχε βγάλει νερό στο Σινά, τους έτρεφε με το μάννα, τόσα θαυμαστά γεγονότα τους είχε δείξει και αυτοί, όταν τους έλειψε πάλι το νερό, γόγγυσαν. Και ο Μωυσής, όταν του είπε ο Θεός να χτυπήση τον βράχο, για να βγη νερό, δυσπίστησε. «Μήπως μπορεί να βγη απ’ αυτόν τον βράχο νερό;», είπε. Γι’ αυτό μετά ο Θεός του έβαλε εκείνον τον κανόνα: «Για τιμωρία ,του είπε, μόνον από μακριά θα δη την Γη της Επαγγελίας». Αν ο Θεός δεν τους είχε βγάλει κι άλλη φορά νερό με θαυμαστό τρόπο, θα είχε ο Μωυσής κάποια ελαφρυντικά∙ τώρα όμως ήταν αδικαιολόγητος για την δυσπιστία του, γι’ αυτό ο Θεός δεν επέτρεψε να μπη στην Γη της Επαγγελίας.

Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης



Γέροντα, δεν μου στείλατε «γλυκά» για την γιορτή μου και οι αδελφές
ζητούσαν «κεράσματα»
– Έχεις δίκαιο· δεν σού έστειλα «γλυκά», και φυσικά δεν είχες να δώσης στις αδελφές, αλλά τις ευχές σού τις έστειλα με άλλον τρόπο.
Τώρα που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε και εμείς την Μητέρα μας, θα Την παρακαλέσω και πάλι να σε κεράση Εκείνη με την γλυκειά Της αγάπη και στοργή και να σού δώση πολλά θεία δώρα.
– Γέροντα, όταν έχω συνέχεια πτώσεις στον αγώνα μου, με πιάνει λύπη.
– Να ψέλνης το «Πάντων προστατεύεις, αγαθή» και το «Πάντων θλιβομένων
η χαρά».
Αυτό να το κάνης σαν κανόνα, και η Παναγία θα σε βοηθήση. Η Παναγία δεν μας αφήνει· μας κουβαλάει στην πλάτη Της, αρκεί κι εμείς να το θέλουμε και να μην κλωτσάμε, όπως κάνουν τα άτακτα παιδιά.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!!!



– Γέροντα, όταν ακούω τα προβλήματα του κόσμου, αισθάνομαι να λειώνω
μέσα μου. Μήπως είναι ολιγοπιστία;
– Κοίταξε να δής.
Η αγωνία για τον εαυτό μας είναι ολιγοπιστία· η αγωνία για τον άλλον είναι πόνος. Το σωστό λειώσιμο για τον πόνο των άλλων συνοδεύεται με προσευχή και ακολουθεί μετά η θεία παρηγοριά.
Γι’ αυτό, να εύχεσαι όσο μπορείς και μετά να τα αφήνης όλα στα χέρια του Θεού και να ειρηνεύης. Ο Θεός πονάει για τα πλάσματά Του λιγώτερο από σένα;
Γιατί να ανησυχής;
Ο Θεός σε όποιον πονάει πνευματικά και υποφέρει για τους άλλους δίνει πολλή παρηγοριά, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να αντέξη.
Ξέρετε πώς πικραίνομαι με τόσα γράμματα που παίρνω από ανθρώπους με ένα σωρό προβλήματα;
Πίκρα, φαρμάκι είναι το στόμα μου, και μετά δεν θέλω να φάω τίποτε.
Από αυτόν όμως τον πόνο βγαίνει η πραγματική χαρά. Ανταμείβει ο Θεός με παρηγοριά ανάλογη με τον πόνο· παρηγορεί με τέτοια παρηγοριά, που δεν μπορείς να την αντέξης. Και ενώ προηγουμένως πονούσες για τον άλλον και έκλαιγες, μετά νιώθεις μια αγαλλίαση. Σαν να σού λέη ο Καλός Θεός: «Μη στενοχωριέσαι, παιδί μου, άκουσα το αίτημά σου».

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!!!


Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Η ...«ευγενική» κατάρα
– Γέροντα, είναι σωστό να λέη κανείς γιʹ αυτόν που τον αδικεί:«Ας το βρη από τον Θεό»;
– Όποιος το λέει αυτό κοροϊδεύεται από τον πονηρό και δεν καταλαβαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο καταριέται με ευγένεια. Είναι μερικοί που λένε ότι είναι ευαίσθητοι και έχουν αγάπη και λεπτότητα και ανέχονται μεν τις αδικίες που τους κάνουν οι άνθρωποι, αλλά λένε: «Ας το βρουν από τον Θεό». Σʹ αυτήν την ζωή όλοι οι άνθρωποι δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλ...

Δείτε περισσότερα

Πάντως ἡμετάνοια εἶναι μεγάλη ὑπόθεση.
Δὲν ἔχουμε καταλάβει ὅτι ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν μετάνοια μπορεῖ νὰ ἀλλάξη τὴν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι μικρὸ πράγμα αὐτό, νὰ ἔχη τέτοια δύναμη ὁ ἄνθρωπος. Κάνεις κακό; Ὁ Θεὸς σοῦ δίνει σκαμπιλάκι. Λὲς «ἥμαρτον»; Σταματᾶ καὶ σοῦ δίνει εὐλογίες. Ὅταν δηλαδὴ συνέρχεται τὸ ἄτακτο παιδί, μετανοῆ καὶ δέρεται ἀπὸ τὴν συνείδησή του, τότε ὁ Πατέρας του τὸ χαϊδεύει μὲ ἀγάπη καὶ τὸ παρηγορεῖ. Οἱ Ἰσραηλίτες, ἐπειδὴ εἶχαν ξεφύγει ἀπὸ ...

Δείτε περισσότερα

Ἡ μετάνοια βοηθάει νὰ ἐξαφανισθῆ τὸ κακὸ.
Ὅταν ζητοῦμε μετάνοια ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὸν κόσμο, νὰ βάζουμε καὶ τὸν ἑαυτό μας μέσα σ' αὐτοὺς ποὺἔχουν φταίξει καὶ νὰ μὴ λέμε: «Βοήθησε τὸν κόσμο ποὺεἶναι ἁμαρτωλός». Οἱ Τρεῖς Παῖδες γεννήθηκαν στὴν αἰχμαλωσία, καὶ ὅμως δὲν εἶπαν «τί φταῖμε ἐμεῖς;», ἀλλὰ εἶπαν: «Δικαίως πάθαμε, ἔπρεπε καὶ περισσότερα νὰ πάθουμε». Μιλοῦσαν σὰν νὰ ἦταν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺπαρέβησαν τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ πρὶν ἀπὸ τὴν Βαβυλώνια αἰχμαλωσία, σὰν νὰ ἦταν καὶ αὐτοὶ...

Δείτε περισσότερα

Αυτό, το οποίον έχεις, το μεταδίδεις· βγαίνει μια ακτίνα Χάριτος από μέσα σου και μεταδίδεται, στα παιδιά…

«Είναι πολλά πράγματα, τα οποία ο άνθρωπος δεν τα γνωρίζει, ή, αν τα γνωρίζει, τα καταφρονεί. Είναι ένα θέμα, το οποίο διδάσκει κανένας στα παιδιά.

Εάν δεν το έχει γευθεί, είτε πικρό είναι, είτε γλυκό, εάν δεν το χει γευθεί, τα παιδιά δεν πληροφορούνται.Θέλουμε να πούμε στα παιδιά τώρα: “Παιδιά, μη φεύγετε από την Εκκλησία. Να πηγαίνετε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Να εκκ...

Δείτε περισσότερα

Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Όλοι γνωρίζουμε τον πόλεμο των λογισμών, τον οποίο μας κάμνει ο διάβολος.

... Δείτε περισσότερα

Γέροντα, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺεἶναι καλοί, ὅμως δὲν ἐκκλησιάζονται συχνά, δὲν ἔχουν τακτικὴ μυστηριακὴ ζωή.–Μπορεῖ καμμιὰ φορὰ κάποιος νὰ μὴν ἐκκλησιάζεται συχνά, ἀλλὰ νὰ ὑπάρχη μέσα του εὐλάβεια, καλωσύνη, καὶ ἔτσι βρίσκει τόπο καὶ κατοικεῖ ὁ Θεός. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ἂν εἶχαν καὶ μυστηριακὴ ζωή, θὰ προχωροῦσαν πολὺστὴν πνευματικὴ ζωή. Καὶ βλέπεις, ὑπάρχουν ἄλλοι ποὺἐκκλησιάζονται, ἐξομολογοῦνται, κοινωνοῦν, τὰ κάνουν ὅλα, καὶ ὅμως ὁ Θεὸς δὲν βρίσκει τόπο νὰ κατοικήση μέσα το...

Δείτε περισσότερα

Γέροντα, τί μπορεῖ νὰ βοηθήση σήμερα περισσότερο τὸν κόσμο
;–Σήμερα, ἂν διδασκόταν ἡμετάνοια στὸν κόσμο, μόνον αὐτὴ θὰ μποροῦσε νὰ βοηθήση.
Νὰ διαβάζουμε, ὅσο μποροῦμε, βίους Ἁγίων ποὺτονίζουν τὴν μετάνοια, γιὰ νὰ βοηθηθοῦμε. Τὸ νὰ ζητοῦμε μετάνοια ἀπὸ τὸν Θεὸ σημαίνει ὅτι ζητοῦμε φωτισμό. Ὅταν ζητοῦμε μετάνοια καὶ μετανοήσουμε περισσότερο, φυσικὰ θὰ ταπεινωθοῦμε περισσότερο καὶ ὑποχρεωτικὰ τότε θὰ ἔρθη περισσότερο ἡθεία Χάρις, ὁ θεῖος φωτισμός.
Ὅταν βρίσκεται ὁ ἄν...

Δείτε περισσότερα

Ή αδιαφορία για τον Θεό φέρνει την αδιαφορία και για όλα τα άλλα-φέρνει την αποσύνθεση.
Ή πίστη στον Θεό είναι µεγάλη υπόθεση. Λατρεύει όάνθρωπος τον Θεό και υστέρα αγαπάει και τους γονείς του, το σπίτι του, τους συγγενείς του, την δουλειά του, το χωριό του, τον νοµό του, το κράτος του, την πατρίδα του. Ένας πού δεν αγαπάει τον Θεό, την οικογένεια του, δεν αγαπάει τίποτε· και φυσικά δεν αγαπάει ούτε την πατρίδα του, γιατί και ή πατρίδα είναι µία µεγάλη οικογένεια. Θέλω να πω...

Δείτε περισσότερα

Άγιος Πορφύριος
- Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο.

Λέγει ο σοφός Σολομών ότι ο Χριστός «ευρίσκεται τοις μη πειράζουσιν Αυτόν».
Οι «πειράζοντες» τον Θεόν είναι όσοι αμφιβάλλουν, διστάζουν ή και χειρότερα ακόμη, ανθίστανται στην παντοδυναμία Του και πανσοφία Του....

Συνεχίστε την ανάγνωση

Μία αληθινή συγκινητική ιστορία ενός ορφανού Ελληνόπουλου

Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών. Εγκαταστάθηκε στον Πειραιά σε μια παραγκούλα και εκεί μεγάλωσε μόνο του.
Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι του Πειραιά. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας.
Είχε την μακαρία απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη. Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δύο παιδιά και...

Δείτε περισσότερα

Γέροντα, γιατί τον διάβολο τον λένε «κοσμοκράτορα»; Είναι πράγματι;
– Ακόμη αυτό έλειπε, να κυβερνά ο διάβολος τον κόσμο! Όταν είπε ο Χριστός για τον διάβολο «ο άρχων του κόσμου τούτου»29, δεν εννοούσε ότι είναι κοσμοκράτορας, αλλά ότι κυριαρχεί στην ματαιότητα, στην ψευτιά.
Αλλοίμονο, θα άφηνε ο Θεός τον διάβολο κοσμοκράτορα! Όσοι όμως έχουν δοσμένη την καρδιά τους στα μάταια, στα κοσμικά, αυτοί ζουν υπό την εξουσία «τού κοσμοκράτορος του αιώνος τούτου»29. Ο διάβολος δηλαδ...

Δείτε περισσότερα

Ο Άγιος Αρσένιος, καθώς αναφέρω στον βίο του, εκτός από τα άλλα χαρίσματα που είχε αξιωθή να λάβη από τον Θεό, έλαβε και το χάρισμα να λύνη την στείρωση των γυναικών.
Ενώ σ’ όλες τις άλλες περιπτώσεις των ασθενειών δεχόταν τις γυναίκες και τις διάβαζε και γίνονταν καλά, στο θέμα της στειρώσεως έστελνε την ευχή γραμμένη, σαν φυλαχτό διπλωμένη, και την φορούσαν με ευλάβεια, και ανάπαυε και τον λογισμό των γυναικών.
Το έκανε αυτό, για να μην τον παρεξηγήσουν άνθρωποι που δεν μπ...

Δείτε περισσότερα

Άγιος Παΐσιος: Τι θεωρεί μεγάλη αμαρτία;
Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι , ενώ τα έχουν όλα ,νιώθουν άγχος και στενοχώρια;

-Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος, όταν έχει ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτετ...

Δείτε περισσότερα

Γέροντα, νομίζω ότι μόνο με τη δική μου προσπάθεια θα διορθωθώ και γι’ αυτό δεν προχωράω.
- Τι μπορείς να κάνης εσύ μόνη σου; Όσο είναι κανείς γαντζωμένος στον εαυτό του, εμποδίζει το έλεος του Θεού και μένει πίσω, δεν προχωράει.
Εάν είχες λίγη πίστη, θα άλλαζαν σχεδόν όλα και, αν είχες και λίγη ταπείνωση, θα είχες Χάρη Θεού.
Όλα οφείλονται στο ότι χωλαίνεις στην πίστη και στην ταπείνωση. Έτσι, «δένεται» ο Θεός και δεν μπορεί να σε βοηθήση, γιατί σέβεται το αυτεξούσιο.
Να ζητ...

Δείτε περισσότερα

Σκοπός είναι να ζούμε ορθόδοξα, όχι απλώς να μιλούμε ή να γράφουμε ορθόδοξα. Γι’ αυτό , βλέπεις, ένα κήρυγμα δεν πληροφορεί, δεν αλλοιώνει τον άλλον, όσο καλό κι αν είναι, αν ο ιεροκήρυκας δεν έχει βίωμα.

- Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχει καλή διάθεση;

- Ε, τότε αυτός έχει ήδη την θεία Χάρη, γι’ αυτό και ωφελείται. Ένας όμως που δεν έχει καλή διάθεση θα πάρει και θα εξετάσει αυτά που λέει ο ιεροκήρυκας και δεν θα έχει καμιά ωφέλεια. Το να σκεφτόμαστε ορθόδοξα είνα...

Δείτε περισσότερα

–Γέροντα, τί εἶναι ἡ μνησικακία;
Νὰ θυμᾶσαι τὸ κακὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν ἢ νὰ αἰσθάνεσαι κακία γιὰ ἐκεῖνον ποὺ σοῦ τὸ ἔκανε;
–Ἂν θυμᾶσαι τὸ κακὸ καὶ λυπᾶσαι, ὅταν αὐτὸς ποὺ σοῦ τὸ ἔκανε πάη καλά, ἢ χαίρεσαι, ὅταν δὲν πάη καλά, αὐτὸ εἶναι μνησικακία. Ἂν ὅμως, παρὰ τὸ κακὸ ποὺ σοῦ ἔκανε ὁ ἄλλος, χαίρεσαι μὲ τὴν προκοπή του, αὐτὸ δὲν εἶναι μνησικακία. Αὐτὰ εἶναι τὰ κριτήρια, γιὰ νὰ ἐλέγξης τὸν ἑαυτό σου σ ̓ αὐτὸ τὸ θέμα.
Ἐγὼ πάντως, ὅ,τι κακὸ κι ἂν μοῦ κάνη ὁ ἄλλος, τὸ ξεχνῶ· ρίχνω τὸ παλιὸ κατάστιχο μέσα στὴν φωτιὰ τῆς ἀγάπης καὶ καίγεται. Τότε μὲ τὸν ἀνταρτοπόλεμο, τὸ 1944, μιὰ μέρα εἶχαν ἔρθει στὸ χωριό μας ἀντάρτες. Ἔκανε πολὺ κρύο.
Εἶπα: «Τί θὰ ἔχουν νὰ φᾶνε; Θἆναι νηστικοί. Ἂς τοὺς πάω λίγο ψωμί». Ὅταν τοὺς τὸ πῆγα, μὲ πέρασαν γιὰ ὕποπτο.
Οὔτε κἂν σκέφθηκα ὅτι στὰ βουνὰ κυνηγοῦσαν τὰ ἀδέλφια μου. Τί εἶπε ὁ Χριστός;
«Ν ̓ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ κάνετε καλὸ σ ̓ αὐτοὺς ποὺ σᾶς μισοῦν».

Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -117-


Το αν θα κάνη ένας Άγιος θαύματα ή όχι, αυτό είναι θέμα του Θεού.
Τα πολλά όμως θαύματα των Αγίων μένουν άγνωστα.
Τίποτε δεν είναι δύσκολο για τον Θεό και για έναν Άγιο που έχει παρρησία στον Θεό.
Ο Χριστός είπε: «Θα σάς δώσω δύναμη να κάνετε θαύματα περισσότερα και μεγαλύτερα από όσα έκανα εγώ»
Αυτός ο λόγος του Χριστού δείχνει και την ταπείνωσή Του και τον πλούτο της Χάριτος που μας δίνει. Είναι συγκινητική η ταπείνωση του Χριστού· έδωσε στους Αγίους την Χάρη και την δύναμη να ανασταίνουν ακόμη και νεκρούς, όπως Εκείνος.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!


Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ μακροθυμία· δὲν ἔχει καμμιὰ σχέση μὲ τὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη. Αὐτὴν τὴν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ ἀποκτήσουμε. Μιὰ νύχτα πῆγε στὸ Κελλὶ τοῦ Παπα-Τύχωνα ἕνας κοσμικὸς νὰ τὸν ληστέψη. Ἀφοῦ βασάνισε ἀρκετὰ τὸν Γέροντα –τοῦ ἔσφιγγε τὸν λαιμὸ μὲ ἕνα σχοινί
–, εἶδε ὅτι δὲν ἔχει χρήματα καὶ ξεκίνησε νὰ φύγη. Τὴν ὥρα ποὺ ἔφευγε, ὁ Παπα-Τύχων τοῦ εἶπε: «Θεὸς συγχωρέσοι, παιδί μου». Ὁ κακοποιὸς αὐτὸς πῆγε νὰ ληστέψη καὶ ἄλλον Γέροντα, ἀλλὰ ἐκεῖ τὸν ἔπιασε ἡ ἀστυνομία καὶ ὁμολόγησε μόνος του ὅτι εἶχε πάει καὶ στὸν Παπα–Τύχωνα.
Ὁ ἀστυνόμος ἔστειλε χωροφύλακα νὰ πάρη τὸν Παπα–Τύχωνα γιὰ ἀνάκριση, ἀλλὰ ὁ Γέροντας δὲν ἤθελε νὰ πάη. «Ἐγώ, παιδί μου, ἔλεγε, συγχώρεσα τὸν κλέφτη μὲ ὅλη τὴν καρδιά μου». Ὁ χωροφύλακας ὅμως δὲν ἔδινε καθόλου σημασία στὰ λόγια του. «Ἄντε, γρήγορα, Γέροντα, τοῦ ἔλεγε! Ἐδῶ δὲν ἔχει "συγχώρησον" καὶ "εὐλόγησον"». Τελικά, ἐπειδὴ ὁ Γέροντας ἔκλαιγε σὰν μωρὸ παιδί, τὸν λυπήθηκε ὁ διοικητὴς καὶ τὸν ἄφησε νὰ γυρίση στὸ Κελλί του. Ὅταν μετὰ θυμόταν ὁ Γέροντας αὐτὸ τὸ περιστατικό, δὲν μποροῦσε νὰ τὸ χωρέση στὸ μυαλό του: «Πὰ-πὰ-πά, παιδί μου, ἔλεγε, αὐτοὶ οἱ κοσμικοὶ ἄλλο τυπικὸ ἔχουν· δὲν ἔχουν τὸ "εὐλόγησον" καὶ τὸ "Θεὸς συγχωρέσοι"»!

Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη καὶ Ἀρετὲς» -117-


Γέροντα, στην Ακολουθία ζορίζομαι,:
«Θέλω να προχωρήσω στην νοερά προσευχή, “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με”
θέλω να πλουτίσω...». Αυτό έχει μέσα κρυφό εγωισμό, υπερηφάνεια. Όχι ότι δεν αγωνίζεσαι· εγώ σού τα λέω και λίγο υπερβολικά.
Έχεις καλή διάθεση και ο Χριστός θα σε βοηθήση. Στάσου σαν παιδάκι μπροστά στον Θεό και μη σκέφτεσαι τίποτε. Κινήσου απλά, και θα δής πόση Χάρη θα σού δώση ο Χριστός και η Παναγία. Μπαίνοντας στην εκκλησία να σκέφτεσαι πώς μπήκες μέσα στο καράβι, και άφησε τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού να σε πάη όπου θέλει.
– Ο ύπνος, Γέροντα, με κλέβει στις Ακολουθίες και μερικές φορές δεν μπορώ να παρακολουθήσω καθόλου.
Ύστερα μου λέει ο λογισμός: «Τί έγινε που πήγες στην Ακολουθία, αφού δεν προσευχήθηκες;». – Και όταν νυστάζης, και όταν σε κλέβη ο ύπνος, το καράβι ταξιδεύει. Μέσα στο καράβι, άλλος χαζεύει, άλλος νυστάζει, άλλος κοιμάται, αλλά το καράβι προχωράει για τον προορισμό του.
Εσύ να προσπαθής να μην κοιμάσαι.
Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!!


Κι εγώ σας ζητώ αγαπημένα μου τέκνα, έλεγε, με ζήλο να προσεύχεσθε στην Υπεραγία Θεοτόκο, πάντοτε να παίρνετε την ευλογία Της για κάθε έργο σας. Και μην λησμονείτε να την ευχαριστείτε μετά το τέλος του έργου σας για τη βοήθεια που σας έστειλε.
.
«Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής



Posted by at
Labels:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)