Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ἡ εὐλαβής Κονιτσιώτισσα Καίτη Πατέρα, μεγαλύτερή του στήν ἡλικία, ἀναφέρει γιά τόν Ἀρσένιο {ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΙΣΙΟ}

Παιδί μου, ἔφαγες τίποτε σήμερα;
– Δέν ἔφαγα. Τί νά φάω, ἀφοῦ ἡ μητέρα μου τά βράζει ὅλα τά φαγητά στήν ἴδια κατσαρόλα, καί τό κρέας καί τά νηστήσιμα. Ἡ ἴδια κατσαρόλα ἀπορροφᾶ˙ δέν μπορῶ νά φάω.
–Παιδί μου, ἀφοῦ ἡ μάννα σου εἶναι τόσο καθαρή καί τήν πλένει καλά μέ ἀλισίβα4.
– Δέν μπορῶ νά φάω ἀπό αὐτά, ἀπαντοῦσε.
»Καί νήστευε, νήστευε συνέχεια καί ἀποτραβιόταν μοναχός του γιά νά προσεύχεται».