Γιατί τόσα νειάτα;
Γιατί να είναι γεμάτα τα νοσοκομεία;
Γιατί κάθε οικογένεια να έχει και το δικό του κρούσμα;
Πόσο άλλο πια;
-Δίκιο, απόλυτα δίκιο!
Αλλά δεν φταίμε κι εμείς;
Δεν μολύναμε τα πάντα;
Φύση, οξυγόνο, αέρα, τροφές, ζωντανά, την δημιουργία όλη; Τα μετατρέψαμε όλα σε χημικά.
Επίσης δεν γεμίσαμε τις ζωές μας με άγχος,
αγωνία, χάπια παντός είδους;
Που πήγε η παλιά αγνότητα, η αθωότητα,
αλλά και η πίστις στο Θεό;
Γεμίσαμε αθεία & αποστασία.
Χίλια δυό κακά στις μέρες μας.
Τι είναι αυτό που πάει καλά επάνω στον πλανήτη γη, λλά και εκτός γης;
Κατακτήσαμε το σύμπαν όλο και χάσαμε "αυγά & καλάθια"! Ο Θεός μας φταίει τώρα;
Τα τελευταία σαράντα χρόνια όλα γύρω μας θυμίζουν Θεό; Δεν νομίζω!
Αφού Τον έχουμε εξορίσει από τις ζωές μας!
Τον έχουμε στείλει ταξίδι!
Άμα μας βρει ο καρκίνος Τον θυμόμαστε,
ή για να Τον παρακαλέσουμε, ή για να Τον γεμίσουμε ύβρεις πιο πολλές!
Πάρε δύναμη και σκέψου ότι, και ο Άγιος Νεκτάριος από καρκίνο (οξεία προστατίτιδα) έφυγε, ο Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης από καρκίνο έφυγε,
από καρκίνο που γεμίζει τον παράδεισο!
Δεν είναι εύκολο καθόλου,
αλλά με δοξολογία θα το αντιμετωπίζουμε.
Φεύγουμε...
Δεν θα μείνουμε αιώνια στη γη!