Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Ο Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε μαζί Του
– Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι πολύ πίσω.
Τί να κάνω;
– Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λές ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λές, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!».
Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λές την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»
Γέροντα, δεν προσεύχομαι συγκεντρωμένα.
– Όταν προσεύχεσαι, να σκέφτεσαι με ποιόν μιλάς.
Μιλάς με τον Θεό! Μικρό πράγμα είναι αυτό; Σε ένα επίσημο πρόσωπο με πόση προσοχή μιλάει κανείς!
Προσέχει να μην πη καμμιά ανοησία, πότε‐πότε μπερδεύεται και η γλώσσα του από συστολή. Έ, από την στιγμή που προσέχει κανείς τόσο πολύ, όταν μιλάη με έναν άνθρωπο, πόσο πιο προσεκτικός πρέπει να είναι, όταν μιλάη με τον Θεό; Βλέπεις, ακόμη και ένα μικρό παιδί, όταν πηγαίνη να μιλήση στον πατέρα του ή σε έναν ηλικιωμένο, πηγαίνει με συστολή.
Αν πρόκειται να μιλήση στον δάσκαλό του, που τον φοβάται και λίγο, πλησιάζει με πιο μεγάλη συστολή. Κι εμείς, τώρα, μιλάμε με τον Ίδιο τον Θεό, με την Παναγία, με τους Αγίους, και να μην το καταλαβαίνουμε;
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής» ‐ 13

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου