Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Χθὲς βράδυ, τὴν ὥρα ποὺ πήγαινα στὸν ναὸ γιὰ τὴν ἀγρυπνία, εἶδα σὲ μιὰ ἄκρη ἕναν πατέρα μὲ ἕνα παιδάκι σὲ ἀναπηρικὸ καροτσάκι.
Πλησίασα, ἀγκάλιασα τὸν μικρὸ καὶ τὸν φίλησα. «Εἶσαι ἕνας ἄγγελος, τοῦ εἶπα, τὸ ξέρεις;».
Καὶ στὸν πατέρα του εἶπα: «Μεγάλη τιμὴ γιὰ σένα νὰ ὑπηρετῆς ἕναν ἄγγελο.
Νὰ χαίρεστε, γιατὶ θὰ πᾶτε καὶ οἱ δύο στὸν Παράδεισο». Ἔλαμψαν ἀπὸ χαρὰ τὰ πρόσωπά τους, γιατὶ ἔνιωσαν τὴν θεϊκὴ παρηγοριά.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -121-
Πλησίασα, ἀγκάλιασα τὸν μικρὸ καὶ τὸν φίλησα. «Εἶσαι ἕνας ἄγγελος, τοῦ εἶπα, τὸ ξέρεις;».
Καὶ στὸν πατέρα του εἶπα: «Μεγάλη τιμὴ γιὰ σένα νὰ ὑπηρετῆς ἕναν ἄγγελο.
Νὰ χαίρεστε, γιατὶ θὰ πᾶτε καὶ οἱ δύο στὸν Παράδεισο». Ἔλαμψαν ἀπὸ χαρὰ τὰ πρόσωπά τους, γιατὶ ἔνιωσαν τὴν θεϊκὴ παρηγοριά.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οἰκογενειακή Ζωή» -121-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου