Οι
κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον
Θεό. Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν
οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο πάππους μας, ο προπάππος μας, όλες οι
γενεές. «Δες τι απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται. Αν όμως
είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί
έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται
να τους βοηθήση. Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι
να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε στον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους
συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου