Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ



ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ!


Τί είναι ο έρωτας;

Η Θεϊκή ενέργεια που βγαίνει απ’ την καρδιά μας.

Πώς ερωτευόμαστε;

Όταν η μια καρδιά δέχεται τη Θεϊκή ενέργεια της άλλης καρδιάς. Τότε υπάρχει η απόλυτη ταύτιση του έρωτα.

Πόσο κρατάει ο έρωτας;

Δεν έχει χρόνο, δεν έχει όρια, γιατί είναι ενέργεια που δεν στερεύει ποτέ. Δηλαδή, ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ερωτεύεται σε όλη του τη ζωή!


Πώς είναι αυτή η ενέργεια;

Είναι σαν μία ζεστή αχτίνα του ηλίου, αλλά ταυτόχρονα και μία απαλή μεταξένια αύρα, που ενώνονται και φωλιάζουν στην καρδιά του ανθρώπου.

Ποιά η διαφορά μεταξύ έρωτα και αγάπης;

Στον έρωτα υπάρχει πάντα η εγρήγορση. Ο ερωτευμένος δεν ησυχάζει ποτέ. Θέλει ν’ αρέσει στον αγαπημένο του, θέλει να κάνει τα πάντα για να τον ευχαριστήσει. Γίνεται εφευρετικός, δημιουργικός, όμορφος, αλλά και δυναμικός. Όλη η ενέργειά του εξωτερικεύεται.

Ενώ στην αγάπη ο άνθρωπος αναπαύεται, ησυχάζει, ασφαλίζεται, ηρεμεί και χαίρεται τη σιγουριά του ανθρώπου που έχει πλάι του.

Μπορεί να υπάρχουν και τα δύο; Και έρωτας και αγάπη ταυτόχρονα;

Και βέβαια μπορεί. Όμως ο έρωτας υπερισχύει της αγάπης, γιατί είναι πιο εκρηκτικός! Φαίνεται.

Ποιό συναίσθημα προηγείται συνήθως;

Ο έρωτας! Γιατί, αν δεν ερωτευτεί ο άνθρωπος πρώτα, δεν μπορεί ν’ αγαπήσει. Πρέπει όλη αυτή η Θεϊκή ενέργεια της καρδιάς του, να βγει, για να ενεργοποιήσει  πρώτα, όλον τον εσωτερικό του κόσμο, και έπειτα να νιώσει την ανάγκη για τον άλλον άνθρωπο να γίνει δικός του, δηλαδή, να γίνει ένα κομμάτι της καρδιάς του!

Ποιός είναι ο ερωτικός άνθρωπος;

Αυτός που έχει βγει από τον εαυτό του και θέλει να δίνεται στους άλλους. Ο ερωτικός άνθρωπος είναι ο καρδιακός. Αυτός που ενδιαφέρεται για την καρδιά του ανθρώπου. Του αρέσει να μπαίνει στην καρδιά του  και να αφουγκράζεται τα συναισθήματά του. Ο ερωτικός άνθρωπος έλκει τους ανθρώπους και θέλουν να είναι κοντά του, σε όποια ηλικία και αν είναι.

 Συνήθως αυτός ο άνθρωπος έχει αυτογνωσία, χιούμορ, αυτοσαρκασμό,  καλοσύνη και είναι χαρούμενος.

Ποιός δεν είναι ερωτικός άνθρωπος;

Ο μίζερος, ο τσιγκούνης και ο γκρινιάρης.

Τί πρέπει να υπάρχει στη σχέση των ανθρώπων για να είναι αληθινή;

Τρία πράγματα: Αγάπη, εμπιστοσύνη, ελευθερία.





Τί είναι ο Θείος έρωτας;

Ο άνθρωπος δίνει όλη τη Θεϊκή  ενέργεια της καρδιάς του στο Θεό, δηλαδή  τον ερωτεύεται και ο Θεός μπαίνει μέσα στην καρδιά του και γίνεται ο Θείος εραστής του!

Πώς γίνεται αυτό στην πράξη;

Όπως ο ερωτευμένος άνθρωπος είναι σε εγρήγορση, έτσι και με το Θεό, πρέπει να είναι ανάγκη του, να είναι χαρά του, πόθος  του, να θέλει να Τον ερωτεύεται συνεχώς, γιατί μέσα από αυτή τη σχέση, αυτόν τον έρωτα Θεού και ανθρώπου, υπάρχει η ζωή!

Γιατί, από το περίσσευμα της αγάπης Του, ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο. Από την απέραντη Αγάπη Του θυσιάστηκε για τον άνθρωπο για να τον σώσει από την αμαρτία. Και από το Θείο έρωτά Του, χαρίζει  στο πλάσμα Του, τον παράδεισο, δηλαδή την αιώνια ζωή!

 Επομένως, είναι ο Θείος εραστής, γι’ αυτό και επιθυμεί το Θείο έρωτα μαζί μας. Δηλαδή, να μη σταματάμε ποτέ όσο ζούμε, να Του αρέσουμε, τηρώντας τις εντολές Του, και κάνοντας το θέλημά Του. Να Τον ευχαριστούμε να Τον δοξάζουμε  και να Τον λατρεύουμε! Να είμαστε πάντα σε εγρήγορση ΜΑΖΙ ΤΟΥ. Η καρδιά μας να μη σταματάει να του λέει:  «Σ’ ΑΓΑΠΩ!».

Πώς νιώθει ο άνθρωπος όταν απολαμβάνει το Θείο έρωτα;

Γίνεται ο πιο ερωτικός άνθρωπος στον κόσμο! Ανοίγει η καρδιά του και μπορεί ν’ αγαπάει τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση! Όλα τα βλέπει όμορφα  γύρω του, όλα τα προβλήματά του τα αντιμετωπίζει με παρηγοριά και ελπίδα.

Έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό και δεν φοβάται τίποτα και κανέναν, γιατί έχει αφεθεί στα χέρια Του και παίρνει δύναμη από  Εκείνον. Δεν έχει άγχος και  δεν  μπορεί ποτέ να πάθει κατάθλιψη.  Έχει πάντα μέσα στην καρδιά του το Θεό, γι’ αυτό είναι πάντα χαρούμενος και ήρεμος, ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες της ζωής του. Έχει μια σιγουριά στο βλέμμα του, μία ηρεμία, μία  γλυκύτητα. Είναι ταπεινός, γιατί ξέρει ότι όλη του τη ζωή, την έχει αφήσει στον αγαπημένο Του και έτσι εκείνος απολαμβάνει, τη φροντίδα Του, την Αγάπη Του, αλλά και τη σιγουριά Του!






Γέροντας Παϊσιος: Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ...

 

- Γέροντα, ο θείος έρως είναι η αγάπη για τον Θεό;
 
- Ο θείος έρως είναι κάτι ανώτερο από την αγάπη για τον Θεό. Είναι τρέλα.  Αγάπη - έρως - τρέλα, όπως φθόνος-μίσος-φόνος. Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά,paisios4.jpg και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρως, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθή, και ενώνεται με τον Θεό.
 
    Ο θείος έρως λυγίζει τα σκληρά κόκκαλα και γίνονται τόσο μαλακά, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταθή όρθιος, πέφτει κάτω! Γίνεται σαν την λαμπάδα που βρίσκεται σε θερμό χώρο και δεν μπορεί να σταθή όρθια. Πότε λυγίζει από εδώ, πότε λυγίζει από εκεί. Την σιάζεις, αλλά πάλι λυγίζει, πάλι πέφτει, γιατί είναι θερμός ο χώρος, πολύ θερμό... Όταν κανείς βρίσκεται σ' αυτήν την κατάσταση και πρέπη να πάη κάπου η να κάνη κάποια δουλειά, δεν μπορεί. Παλεύει, προσπαθεί να βγει από αυτήν την κατάσταση...
 
- Γέροντα, όταν βρίσκεται κανείς στην κατάσταση του θείου έρωτος, αν πονάη, το αισθάνεται;
 
- Ο πόνος, αν είναι πολύ δυνατός μετριάζεται και γίνεται υποφερτός. Αν είναι λίγος χάνεται. Βλέπεις όσοι είναι ερωτευμένοι, συνεπαίρνονται τελείως, ούτε ύπνος τους πιάνει. Μου έλεγε ένας μοναχός: "Γέροντα, ο αδελφός μου έχει ερωτευθή μια γύφτισσα, και ούτε να κοιμηθεί μπορεί. Συνέχεια "Παρασκευούλα μου, Παρασκευούλα μου" λέει. Μάγια του έχουν κάνει; δεν ξέρω! Εγώ τόσα χρόνια καλόγερος, δεν αγαπώ την Παναγία ούτε όσο αγαπάει ο αδελφός μου αυτή την γύφτισσα! Καθόλου να μη σκιρτάει η καρδιά μου!".
 
Δυστυχώς υπάρχουν πνευματικοί άνθρωποι που σκανδαλίζονται με την λέξη "θείος έρως". Δεν έχουν καταλάβει τι θα πη "θείος έρως" και θέλουν να βγάλουν την λέξη αυτή από τη Μηναία και από την Παρακλητική, γιατί λένε ότι σκανδαλίζει. Που φθάσαμε! Αντίθετα, οι κοσμικοί που έχουν ζήσει τον κοσμικό έρωτα, αν τους μιλήσεις για θείο έρωτα, αμέσως λένε : "Κάτι ανώτερο θα είναι αυτό". Πόσα παιδιά που γνώρισαν τον κοσμικό έρωτα τα φέρνω αμέσως σε λογαριασμό, όταν τους μιλώ για τον θείο έρωτα! "Εσείς πέσατε κάτω καμιά φορά από την αγάπη που νοιώσατε; τα ρωτάω, Νιώσατε ποτέ εσείς έτσι που να μην μπορείτε να κουνηθείτε, να μην μπορείτε να κάνετε τίποτε;". Αμέσως καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι κάτι ανώτερο και συνενοούμαστε. "Αν εμείς, λένε, από αυτό το κοσμικό κάτι νιώθουμε, φαντάσου τι θα είναι εκείνο το ουράνιο!".
 
- Πως μπορείς να παλαβώσης, Γέροντα, από την αγάπη του Θεού;
 
- Να συναναστρέφεσαι με... παλαβούς, να να σου μεταδώσουν την τρέλα τους την πνευματική! Θα εύχομαι να σε δω... θεότρελλη! Αμήν
 
Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα από την πνευματική τρέλα, η οποία προέρχεται από τον θείο έρωτα. Φθάνει τότε ο άνθρωπος στην θεία αφηρημάδα και δεν θέλει να σκέφτεται τίποτε εκτός από τον Θεό, τα θεία, τα πνευματικά, τα ουράνια. Ερωτευμένος πια θεϊκά, καίγεται εσωτερικά, γλυκά, και ξεσπάει εξωτερικά, παλαβά, μέσα στον θείο χώρο της σεμνότητος δοξολογώντας σαν άγγελος μέρα-νύχτα τον Θεό και Πλάστη του.
 
- Είναι έκστασις αυτό, Γέροντα;
 
- Ναι, είναι εκτός εαυτού τότε ο άνθρωπος, με την καλή έννοια. Αυτό είναι ....."έκστηθι φρίττων ουρανέ" [ειρμός της η' ωδής του κανόνος του Μ. Σαββάτου]
 
    Η θεία τρέλα βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης, τον ανεβάζει στον θρόνο του Θεού, και νιώθει πια ο άνθρωπος τον εαυτό του σαν το σκυλάκι στα πόδια του αφεντικού του και του γλείφει τα πόδια με χαρά και ευλάβεια.

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Ε', σελ. 205-206.
www.oodegr.com



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου