ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Γέροντα, διάβασα κάπου ότι οι Άγιοι την ημέρα της μνήμης τους δίνουν δώρα
σε όσους τους επικαλούνται.
Έτσι είναι;
– Ναί, κερνούν πνευματικά κανταΐφια! Άμα γλυκαίνουμε τους Αγίους με την
ζωή μας, μας κερνούν γλυκά πνευματικά.
– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω έναν Άγιο;
– Ποιόν Άγιο θέλεις να αγαπήσης;
– Τους Αγίους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα.
– Εσύ να κάνης ευχή για μένα στους Αγίους Θεοπάτορες να με βοηθούν, κι εγώ θα εύχωμαι να τους αγαπήσης.
Εάν μπορής, να διαβάζης κάθε μέρα το Συναξάρι του Αγίου που γιορτάζει, για να συνδέεσαι με όλους τους Αγίους.
Η μελέτη του βίου του Αγίου της ημέρας, και γενικά των Συναξαρίων, πολύ βοηθάει, γιατί θερμαίνεται η ψυχή και παρακινείται να μιμηθή τους Αγίους. Αφήνει τότε ο άνθρωπος στην άκρη κάθε είδος κακομοιριάς και προχωρεί με λεβεντιά.
Τα Συναξάρια βοηθούν στην ανδρεία την ψυχική, ακόμη και στο μαρτύριο.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
σε όσους τους επικαλούνται.
Έτσι είναι;
– Ναί, κερνούν πνευματικά κανταΐφια! Άμα γλυκαίνουμε τους Αγίους με την
ζωή μας, μας κερνούν γλυκά πνευματικά.
– Γέροντα, πώς θα αγαπήσω έναν Άγιο;
– Ποιόν Άγιο θέλεις να αγαπήσης;
– Τους Αγίους Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα.
– Εσύ να κάνης ευχή για μένα στους Αγίους Θεοπάτορες να με βοηθούν, κι εγώ θα εύχωμαι να τους αγαπήσης.
Εάν μπορής, να διαβάζης κάθε μέρα το Συναξάρι του Αγίου που γιορτάζει, για να συνδέεσαι με όλους τους Αγίους.
Η μελέτη του βίου του Αγίου της ημέρας, και γενικά των Συναξαρίων, πολύ βοηθάει, γιατί θερμαίνεται η ψυχή και παρακινείται να μιμηθή τους Αγίους. Αφήνει τότε ο άνθρωπος στην άκρη κάθε είδος κακομοιριάς και προχωρεί με λεβεντιά.
Τα Συναξάρια βοηθούν στην ανδρεία την ψυχική, ακόμη και στο μαρτύριο.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Γέροντα, μερικές φορές, όταν βλέπω πόσο υποφέρει ο κόσμος, δεν μπορώ να
κάνω προσευχή για τον εαυτό μου.
– Την προσευχή για τον εαυτό μας δεν την κάνουμε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά είναι απαραίτητη σαν μια προετοιμασία, για να σταθούμε μπροστά στον Θεό με ευπρεπές ένδυμα.
Για να μπορής να δής τον πόνο των άλλων, χρειάζεται να έχης κατά κάποιον τρόπο τακτοποιημένο τον εαυτό σου.
Και όταν προσεύχεσαι για τον εαυτό σου με πολλή συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, τότε και ένα «Κύριε ελέησον» να πής για τους άλλους, αυτό το «Κύριε ελέησον» έχει μεγάλη δύναμη, γιατί έχει πολλή ταπείνωση, η οποία ελκύει το μεγάλο έλεος του Θεού.
κάνω προσευχή για τον εαυτό μου.
– Την προσευχή για τον εαυτό μας δεν την κάνουμε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά είναι απαραίτητη σαν μια προετοιμασία, για να σταθούμε μπροστά στον Θεό με ευπρεπές ένδυμα.
Για να μπορής να δής τον πόνο των άλλων, χρειάζεται να έχης κατά κάποιον τρόπο τακτοποιημένο τον εαυτό σου.
Και όταν προσεύχεσαι για τον εαυτό σου με πολλή συναίσθηση της αμαρτωλότητός σου, τότε και ένα «Κύριε ελέησον» να πής για τους άλλους, αυτό το «Κύριε ελέησον» έχει μεγάλη δύναμη, γιατί έχει πολλή ταπείνωση, η οποία ελκύει το μεγάλο έλεος του Θεού.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Ευλάβεια εξωτερικήΕκείνος που έχει πολλή πίστη και αληθινή ευλάβεια τρέφεται από κάτι ανώτερο, πνευματικό, που δεν περιγράφεται. Υπάρχουν όμως μερικοί που έχουν μια ξερή εξωτερική ευλάβεια.
Λένε ξερά: «Τώρα, αφού μπαίνω στην Εκκλησία, πρέπει να καθήσω προσεκτικά, δεν πρέπει να κουνηθώ, πρέπει να σκύψω το κεφάλι, έτσι πρέπει να κάνω τον σταυρό μου!».
Άλλοι μπορεί να κλονίζωνται στο θέμα της πίστεως, και όμως σε ολόκληρη αγρυπνία να στέκωνται όρθιοι.
– Έχουν, Γέροντα, ανησυχία για κάτι, ψάχνουν κάτι, γι᾿ αυτό το κάνουν; – Κάτι θα έχουν μέσα τους.
Καλά είναι αυτά, αλλά να τα αισθάνεται κανείς και από μέσα του, να μη γίνωνται μόνον εξωτερικά. Άλλο είναι να βγάζης τον σκούφο σου, όταν μπαίνης στην Εκκλησία, από ευλάβεια, και άλλο να τον βγάζης, επειδή θέλεις να δροσισθή το κεφάλι σου.
Η ευλάβεια φαίνεται .
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου
Γέροντα, μπορεί κανείς να πειραχθή από την εκδήλωση της ευλαβείας του άλλου;
– Να σού πώ, όταν κάνη κανείς μεγάλο σταυρό, αλλά τον κάνη απλά, ταπεινά, δεν πειράζει τον άλλον. Αλλά, όταν κοιτάη αν τον βλέπουν οι άλλοι και κάνη συνέχεια σταυρούς, τότε θα αρχίσουν να τον κοροϊδεύουν. Ή, όταν περνάη έξω από έναν Ναό και κοιτάη αν έχη κόσμο, ή κάνη καί... υπομονή να μαζευθή λίγος κόσμος, και τότε αρχίζη να κάνη σταυρούς και μετάνοιες, για να τον δούν, έχουν δίκιο να τον κοροϊδεύουν. Βλέπεις, το κοσμικό πνεύμα αποδοκιμάζεται.
Η πραγματική ευλάβεια, όταν υπάρχη, φαίνεται. Το «ευσχημόνως»6 γίνεται «ασχημόνως» χωρίς πραγματική ευλάβεια.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου
Γέροντα, μπορεί κανείς να πειραχθή από την εκδήλωση της ευλαβείας του άλλου;
– Να σού πώ, όταν κάνη κανείς μεγάλο σταυρό, αλλά τον κάνη απλά, ταπεινά, δεν πειράζει τον άλλον. Αλλά, όταν κοιτάη αν τον βλέπουν οι άλλοι και κάνη συνέχεια σταυρούς, τότε θα αρχίσουν να τον κοροϊδεύουν. Ή, όταν περνάη έξω από έναν Ναό και κοιτάη αν έχη κόσμο, ή κάνη καί... υπομονή να μαζευθή λίγος κόσμος, και τότε αρχίζη να κάνη σταυρούς και μετάνοιες, για να τον δούν, έχουν δίκιο να τον κοροϊδεύουν. Βλέπεις, το κοσμικό πνεύμα αποδοκιμάζεται.
Η πραγματική ευλάβεια, όταν υπάρχη, φαίνεται. Το «ευσχημόνως»6 γίνεται «ασχημόνως» χωρίς πραγματική ευλάβεια.
– Να σού πώ, όταν κάνη κανείς μεγάλο σταυρό, αλλά τον κάνη απλά, ταπεινά, δεν πειράζει τον άλλον. Αλλά, όταν κοιτάη αν τον βλέπουν οι άλλοι και κάνη συνέχεια σταυρούς, τότε θα αρχίσουν να τον κοροϊδεύουν. Ή, όταν περνάη έξω από έναν Ναό και κοιτάη αν έχη κόσμο, ή κάνη καί... υπομονή να μαζευθή λίγος κόσμος, και τότε αρχίζη να κάνη σταυρούς και μετάνοιες, για να τον δούν, έχουν δίκιο να τον κοροϊδεύουν. Βλέπεις, το κοσμικό πνεύμα αποδοκιμάζεται.
Η πραγματική ευλάβεια, όταν υπάρχη, φαίνεται. Το «ευσχημόνως»6 γίνεται «ασχημόνως» χωρίς πραγματική ευλάβεια.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου