– Τί εἶναι, Γέροντα, τὸ φιλότιμο;– Τί λέει τὸ λεξικό; Ἡ λέξη «φιλότιμο» δὲν ὑπάρχει σὲ καμμιὰ ἄλλη γλῶσσα. Βλέπεις, οἱ Ἕλληνες μπορεῖ νὰ ἔχουν μερικὰ κουσούρια, ἀλλὰ ἔχουν καὶ δύο δῶρα ἀπὸ τὸν Θεό: τὸ φιλότιμο καὶ τὴν λεβεντιά· ὅλα τὰ πανηγυρίζουν.
Νὰ σᾶς πῶ λοιπὸν τί λέει τὸ δικό μου λεξικό: Φιλότιμο εἶναι τὸ εὐλαβικὸ ἀπόσταγμα τῆς καλωσύνης· ἡ πολὺ-πολὺ εὐγνώμων ἀγάπη ποὺ εἶναι ὅλο καλωσύνη καὶ ταπείνωση. Εἶναι ἡ λαμπικαρισμένη ἀγάπη τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου ποὺ δὲν βάζει καθόλου τὸν ἑαυτό του σὲ ὅ,τι κάνει καὶ ἡ καρδιά του εἶναι γεμάτη πνευματικὴ λεπτότητα, εὐαισθησία καὶ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὶς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, τοὺς συνανθρώπους του.
Οἱ φιλότιμοι λειώνουν ἐσωτερικὰ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Θεό, τὴν ὁποία ἐκδηλώνουν μὲ κάθε πνευματικὸ τρόπο, σὰν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδὴ κινοῦνται στὸν οὐράνιο χῶρο τῆς δοξολογίας, δέχονται μὲ χαρὰ καὶ τὶς δοκιμασίες. Δοξάζουν τὸν Θεὸ γι' αὐτές, ὅπως καὶ γιὰ τὶς εὐλογίες, καὶ δέχονται συνέχεια τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Οἱ φιλότιμοι εἶναι ἀρχοντικὲς ψυχές. Ὑποφέρουν καὶ ἀπὸ τὴν παραμικρὴ καλωσύνη ποὺ τοὺς κάνουν οἱ ἄλλοι καὶ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἀνταποδώσουν, ἀλλά, ὅ,τι κι ἂν κάνουν, ποτὲ δὲν αἰσθάνονται ὅτι μπόρεσαν νὰ τὴν ἀνταποδώσουν καὶ ποτὲ δὲν τὴν ξεχνοῦν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου