Ο Γέροντας Παΐσιος ασκητεύοντας για λίγο στα Κατουνάκια
Ἐγκατάσταση στὸ Κελλὶ τοῦ Ὑπατίου.
Ἡ ἀναζήτηση τόπου μὲ ξηρὸ κλίμα
ἔφερε τὸν Πατέρα Παΐσιο στὰ ἐρημικὰ Κατουνάκια. Στὰ μέσα Ἰουλίου τοῦ 1967
ἐγκαταστάθηκε στὸ βορειότερο Κελλὶ τῶν Κατουνακίων, τὸ ὁποῖο, ἐπειδὴ δὲν ἔχει
ναό, εἶναι γνωστὸ ὡς Κελλὶ τοῦ Ὑπατίου, ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ μοναχοῦ ποὺ ἔμενε ἐκεῖ
πρὶν ἀπὸ τὸν Πατέρα Παΐσιο. Τὸ φτωχικὸ αὐτὸ Κελλί, καθὼς εἶναι ἀπομονωμένο μέσα
σὲ μία μικρὴ λαγκαδιά, ἀνέπαυσε τὸν Ὅσιο. Ἔλεγε: «Μὲ βοηθάει ποὺ δὲν βλέπω
οὔτε ἕνα σπίτι· αἰσθάνομαι μόνος, μόνος».
Τὸ Κελλὶ ἀποτελεῖτο ἀπὸ τέσσερα
μικρὰ κτίσματα, ποὺ εἶχαν ξεχωριστὴ εἴσοδο τὸ καθένα καὶ ἦταν σὲ τόσο κακὴ
κατάσταση, ποὺ ἔμοιαζαν περισσότερο μὲ ὀρνιθῶνες. Ἕνας Πατέρας ἀπὸ τὴν
γειτονικὴ συνοδεία τῶν Δανιηλαίων τὸν ῥώτησε:
-Θὰ ἀνακαινίσεις, Πάτερ, τὸ Κελλί;
-Τί νὰ ἀνακαινίσω; Γιὰ ἐκεῖ ἐπάνω
νὰ ἀνακαινίσω, τοῦ ἀπάντησε καὶ ἔδειξε τὸν οὐρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου