Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία

Ἄρθρα σημειωμένα ὡς π. Παΐσιος Ἁγιορείτης

«ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΩΪΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ» (π. Παΐσιος)

Γέρων Παΐσιος: Τὰ ψυχιατρεῖα θὰ ἦταν ἄδεια,
ἂν οἱ χριστιανοὶ ἐξομολογοῦντο ὀρθόδοξα!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ,
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ», τεῦχ. 62-63,
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1995, σ. 38.

Ἀκοῦστε. Τὰ ψυχιατρεῖα θὰ ἦταν ἄδεια, ἂν οἱ χριστιανοὶ ἐξομολογοῦντο ὀρθόδοξα, καθαρά, μὲ εἰλικρίνεια, ταπείνωση καὶ ὑπακοή, σὲ διακριτικὸ Πνευματικό, ἂς εἶναι καὶ λίγο αὐστηρός. Καὶ μετὰ νὰ κοινωνοῦν ἀξίως. Τότε κανεὶς δὲν θὰ εἶχε ἄγχος, προβλήματα καὶ μεγάλους πειρασμούς. Πρέπει νὰ ξέρετε, ὅτι, ὅλα ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν ἐγωϊσμό, τὴν ἀνυπακοὴ καὶ τοὺς κακοὺς λογισμούς. Ὑπακοὴ εἶναι Ζωή, Παρακοὴ εἶναι Θάνατος.

ΠΗΓΗ: holyland2.blogspot.gr

ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΝΕΥΡA

ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ
ΟΤΑΝ, ΓΕΡΟΝΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΝΕΥΡΑ;

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου
Λόγοι Α´- Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο,

ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»,
Σουρωτὴ Θεσ/νίκης 1998, σελ. 185-186

-Ὅταν, Γέροντα, εἶναι χαλασμένα τὰ νεῦρα;

- Χαλασμένα τὰ νεῦρα; Τί θὰ πῆ αὐτό; Μήπως εἶναι χαλασμένος ὁ λογισμός; Τὸ πιὸ καλὸ ἀπ’ ὅλα εἶναι ὁ καλὸς λογισμός.
.             Κάποιος κοσμικὸς εἶχε φτιάξει σπίτι σὲ ἕνα ἥσυχο μέρος. Ἀργότερα ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ ἔγινε γκαράζ, ἀπὸ τὴν ἄλλη δρόμος καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἕνα κοσμικὸ κέντρο. Μέχρι τὰ μεσάνυχτα νταούλια. Δὲν μποροῦσε ὁ καημένος νὰ κοιμηθῆ· ἔβαζε ὠτασπίδες στ’ αὐτιά, ἄρχισε νὰ παίρνη καὶ χάπια. Κόντευε νὰ τρελλαθῆ. Ἦρθε καὶ μὲ βρῆκε. «Γέροντα, αὐτὸ καὶ αὐτό, μοῦ λέει, δὲν μποροῦμε νὰ ἡσυχάσουμε. Τί νὰ κάνω; Σκέφτομαι νὰ φτιάξω ἄλλο σπίτι».
.           Νὰ βάλης καλὸ λογισμό, τοῦ λέω. Νὰ σκέφτεσαι, ἂν γινόταν πόλεμος καὶ στὸ γκαρὰζ ἔφτιαχναν τὰ τάνκς, δίπλα ἦταν νοσοκομεῖο καὶ ἔφερναν τὰ ἀσθενοφόρα τοὺς τραυματίες καὶ ἐσένα σοῦ ἔλεγαν: “Κάθησε ἐδῶ. Σοῦ ἐξασφαλίζουμε τὴν ζωή, δὲν θὰ σὲ πειράξουμε. Μπορεῖς νὰ βγαίνης ἀπὸ τὸ σπίτι σου ἐλεύθερα μόνο στὴν ἀκτίνα ποὺ εἶναι κτισμένα αὐτά, γιατί ἐκεῖ δὲν θὰ πέση σφαίρα” ἢ “νὰ μείνης στὸ σπίτι σου καὶ δὲν θὰ σὲ ἐνοχλήση κανείς”, μικρὸ πράγμα θὰ ἦταν αὐτό; Δὲν θὰ τὸ θεωροῦσες εὐλογία; Γι’ αὐτὸ τώρα νὰ πῆς: «Δόξα σοι ὁ Θεός, δὲν γίνεται πόλεμος, ὁ κόσμος εἶναι καλὰ καὶ κάνει τὶς δουλειές του. Στὸ γκαρὰζ ἀντὶ τὰ τάνκς φτιάχνουν τὰ αὐτοκίνητά τους οἱἄνθρωποι. Δόξα σοιὁ Θεός, δὲν ὑπάρχει νοσοκομεῖο, τραυματίες κ.λπ. Δὲν περνοῦν τάνκς· αὐτοκίνητα περνοῦν καὶ οἱ ἄνθρωποι τρέχουν στὶς δουλειὲς τους”. Ἂν φέρης ἔτσι καλὸ λογισμό, θὰ ἔρθη ἡ δοξολογία μετά».
.               Κατάλαβε ὁ καημένος ὅτι ὅλη ἡ βάση εἶναι ἡ σωστὴ ἀντιμετώπιση καὶ ἔφυγε ἀναπαυμένος. Τὰ ἀντιμετώπισε σιγὰ-σιγὰ μὲ καλοὺς λογισμούς, πέταξε καὶ τὰ χάπια καὶ κοιμόταν χωρὶς δυσκολία. Βλέπεις μὲ ἕναν καλὸ λογισμὸ πῶς τακτοποιεῖται κανείς;
.           Μιὰ φορὰ ταξίδευα μὲ τὸ λεωφορεῖο καὶὁ εἰσπράκτορας ἔβαλε τὸ ράδιο δυνατά. Μερικοὶ νεαροὶ ποὺ θρήσκευαν, εἶπαν ὅτι εἶναι καὶ ἕνας μοναχὸς καὶ τοῦ ἔκαναν ἐπανειλημμένως νόημα νὰ τὸ κλείση. Μιὰ-δυό, τίποτε αὐτός· τὸ ἔβαλε πιὸ δυνατά. «Ἀφῆστε τον, τοὺς εἶπα, δὲν πειράζει· μοῦ κάνει ἰσοκράτημα στὴν ψαλμωδία μου». Μὲ τὸν λογισμό μου ἔλεγα: «Ἄν, Θεὸς φυλάξοι, γινόταν ἕνα ἀτύχημα λίγο πιὸ πέρα καὶ ἀναγκάζονταν νὰ βάλουν στὸ δικό μας αὐτοκίνητο ἀνθρώπους σακατεμένους, ἄλλος νὰ εἶναι μὲ σπασμένο πόδι, ἄλλος μὲ σπασμένο κεφάλι, πῶς θὰ ἄντεχα αὐτὴν τὴν σκηνή; Δόξα σοιὁ Θεός, οἱἄνθρωποι εἶναι καλὰ καὶ τραγουδοῦν κιόλας».
.       Ἔτσι ταξίδευα μιὰ χαρὰ ψάλλοντας…!!!

ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ Γέροντος ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Συμφώνως πρὸς πληροφορημένη πηγὴ ἐπίκειται ἡ ἐπίσημη καὶ χαρμόσυνη ἀνακοίνωση ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τῆς Συνοδικῆς Πράξεως μὲ τὴν ὁποία ὁ γέρων Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης θὰ συγκαταριθμεῖται στὶς δέλτους τοῦ Ὀρθοδόξου Ἁγιολογίου.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΛΑΤΡΗ ΝΙΚΟ ΜΑΡΤΗ

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας

ἐφημ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», 17.11.2013

.            Τὸν γνώρισα ὡς Πρόεδρο τῆς Μακεδονικῆς Ἑστίας Ἀθηνῶν, τότε ποὺ ὁ ἀείμνηστος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Κωνσταντῖνος Καραμανλὴς δάκρυζε γιὰ τὸν σφετερισμὸ τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τοὺς Σκοπιανούς. Ὁ Νίκος Μάρτης, ἀπὸ τὴ Μουσθένη τοῦ Νομοῦ Καβάλας, ἦταν ἕνας πραγματικὸς εὐπατρίδης, ἕνας εἰλικρινὴς Μακεδονολάτρης, ἕνας πολιτικὸς ποὺ ἀγωνίσθηκε μὲ κάθε ἔντιμο μέσο γιὰ τὴν πατρίδα, τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, τὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τοῦ τόπου.
.           Ὁ Νίκος Μάρτης ἐξεδήμησεν εἰς Κύριον στὶς 12.11.2013. Ἦταν ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ἐπιζῶντες ἀξιωματικούς του 1940-41. Μετεῖχε ὡς ἔφεδρος Ἀνθυπολοχαγὸς στὴ μάχη τῶν Ὀχυρῶν της γραμμῆς Μεταξὰ καὶ διηγεῖτο χωρὶς ἔπαρση τὴν ἐμπειρία του. Ὑπηρέτησε ὡς Ὑπουργὸς Βιομηχανίας στὴν πρώτη ὀκταετία Καραμανλῆ καὶ ὡς Ὑπουργὸς Βορείου Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ 1974 ἕως τὸ 1981. Ἀφιέρωσε ὅλες τὶς πνευματικὲς καὶ ψυχικὲς δυνάμεις στὸν ἀγώνα ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας καὶ κατὰ τῶν πλαστογράφων τῆς ἱστορίας.
.           Ἤδη ἀπὸ τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 1980-1990 ὁ Νίκος Μάρτης ἔγραφε ἱστορικὰ συγγράμματα καὶ ἔκρουε τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ τοὺς σκοποὺς τῶν Σκοπίων. Ἦταν ἡ ἐποχὴ ποὺ ἡ Γιουγκοσλαβία παρέμενε ἀκόμη ἑνωμένη καὶ ὁρισμένοι στὴ χώρα μας προφήτευαν ὅτι …δὲν πρόκειται νὰ μᾶς ἀπασχολήσει τὸ Μακεδονικὸ ζήτημα. Τὰ βιβλία τοῦ ἀειμνήστου Μάρτη περιεῖχαν πολλὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα καὶ ἐπαινέθηκαν ἀπὸ Ἕλληνες καὶ ξένους ἱστορικούς. Μεταφράσθηκαν στὰ ἀγγλικὰ καὶ βρίσκονται σὲ πολλὲς βιβλιοθῆκες εὐρωπαϊκῶν καὶ ἀμερικανικῶν πανεπιστημίων. Ἀποτέλεσαν τὴν πρώτη προσπάθεια ἀντεπιθέσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ κατὰ τῶν ψευδομακεδόνων. Εἶναι συγκινητικὲς οἱ ἐπιστολὲς ποὺ ἀπέστειλε στὸν Νίκο Μάρτη ὁ Ἁγιορείτης Γέρων Παΐσιος, μὲ τὶς ὁποῖες τὸν συνέχαιρε γιὰ τὸν ἀγώνα του ὑπὲρ τῆς ἑλληνικότητος τῆς Μακεδονίας.
.           Ὁ ἐκλιπὼν πραγματοποίησε ἑκατοντάδες ὁμιλίες στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικὸ γιὰ τὸν ἱερὸ σκοπὸ ποὺ ὑπηρετοῦσε. Διαφώνησε ἐξ ἀρχῆς μὲ τὶς προτάσεις γιὰ σύνθετη ὀνομασία μὲ ὁποιονδήποτε προσδιορισμὸ γιὰ τὸ κράτος τῶν Σκοπίων. Χωρὶς νὰ προσδοκᾶ πολιτικὰ ἢ ἄλλα ὀφέλη καὶ ἀφοῦ εἶχε διατελέσει ἐπὶ δεκαετίες Βουλευτὴς καὶ Ὑπουργὸς ἀφιέρωσε τὶς τελευταῖες δεκαετίες τῆς ζωῆς του στὴν προσπάθεια ἀφυπνίσεως τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐνημερώσεως τῶν ξένων ἡγετῶν γιὰ τὸ Μακεδονικό.
.           Τιμώντας τὴ μνήμη του ἂς ἐντείνουμε τὸν ἀγώνα κατὰ τῆς σκοπιανῆς θρασύτητος καὶ ψευδολογίας. Νίκο Μάρτη, ἐμεῖς οἱ Μακεδόνες καὶ σύμπας ὁ Ἑλληνισμός σου ὀφείλουμε πολλά!

«ΕΥΩΔΙΑΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΕΩΣ ΤΑ ΝΥΧΙΑ» (Ἀρχιμ. Φιλόθεος, ἡγούμ. Ἱ. Μ. Καρακάλλου)

Ἀπόσπασμα συνομιλίας
τοῦ συγγρ. Μ. Μελινοῦ μὲ τὸν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Καρακάλλου
Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεο

– Μ.Μ.: Γέροντα, νωρίτερα ἀναφέρατε τὸν Γέροντα Παΐσιον· τὸν γνωρίσατε ἀρκετά; Ἐρωτῶ διότι ἔχω πληροφορηθεῖ ὅτι ὁ μακαριστὸς Γέροντας εἶχε κατευθύνει πρὸς τὸ μοναστήρι σας ἀρκετοὺς νέους, οἱ ὁποῖοι τὸν εἶχαν συμβουλευθεῖ ποῦ νὰ κοινοβιάσουν.

– Ἀρχιμ. Φ.Κς: Δὲν εὐτύχησα νὰ ἔχω στενὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἅγιο Γέροντα. Θὰ σᾶς πῶ ὅμως κάτι τὸ χαρακτηριστικόν: Ἕνα μήνα πρὸ τῆς μακαρίας κοιμήσεώς του βρέθηκα στὴν Θεσσαλονίκη. Ὁ Γέροντας ἦτο ἐξαντλημένος, λόγῳ τῆς σοβαρᾶς ἀσθενείας του. Αὐτὸς ἦτο καὶ ὁ λόγος ποὺ δίσταζα νὰ τὸν ἐπισκεφθῶ στὴ Σουρωτή, παρότι ὁ συνοδός μου διακαῶς τὸ ἐπιθυμοῦσε. Τελικῶς, ἐκάμφθην πρὸ τῆς μεγάλης ἐπιμονῆς του καὶ πήγαμε στὸ μοναστήρι. Παρεκαλέσαμε τὶς μοναχὲς νὰ μᾶς ἐπιτρέψουν νὰ φιλήσουμε τὸ χέρι του. Μὲ εὐγένεια καὶ σεβασμὸ μᾶς ἀπέτρεψαν, λέγοντας ὅτι ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας του δὲν τὸ ἐπέτρεπε. Μπροστὰ στὴν παρακλητική μας διάθεση κάμφθηκε μία μοναχὴ καὶ πῆγε νὰ τὸν ἐνημερώσει. Δίχως νὰ τὸ ἀξίζω, ἔγινε στὴν οὐτιδανότητά μου ἵλεως ὁ Θεός· μεγάλη, μεγίστη χάρη μοῦ ἔγινε καὶ μὲ δέχθηκε ὁ Γέροντας. Μόλις μπῆκα στὸ κελλάκι του, αἰσθάνθηκα εὐωδία τιμίου λειψάνου, ἡ ὁποία ἐνισχύθηκε ὅταν τὸν ἀσπάσθηκα! Εὐωδίαζε ἀπὸ τὴν κορυφὴ ἕως τὰ νύχια! Μὲ καλωσύνη κι ἐνδιαφέρον μὲ ρώτησε γιὰ τὸ μοναστήρι, γιὰ κάποιους ἀδελφοὺς ποὺ ὁ ἴδιος εἶχε συστήσει. Κάποια στιγμή μοῦ εἶπε γιὰ κάποιον ποὺ προσφάτως εἶχε προσέλθει ὡς δόκιμος: «Αὐτὸς μπορεῖ καὶ νὰ μὴ θέλει νὰ γίνει μοναχός»· σὰν νὰ μοῦ ἔλεγε ὅτι αὐτὸς δὲν εἶναι γιὰ μοναχός. Πράγματι, ὅπως τὸ εἶπε ἔτσι καὶ ἔγινε. Μὰ δὲν χρειαζόταν ἄλλη ἀπόδειξη τῶν χαρισμάτων του. Ἦταν «ἁπτή», ὁλοφάνερη ἡ εὐωδία ποὺ αἰσθάνθηκα· εὐωδία σὰν ἀπὸ ἅγιο λείψανο, ἰδιαίτερη, χαριτωμένη!..

ΠΗΓΗ: dimokratianews.gr, 09.11.13

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ (Δ. Νατσιός) «Ἂν ζούσαμε σὲ κράτος ἑλληνικὸ καὶ ὄχι στὸ ψευτορωμαίικο χαρτοβασίλειο, στὸ μνημονιακὸ ἀπολειφάδι καὶ παίγνιο τῶν Φράγκων, στὰ παιδαγωγικὰ τμήματα αὐτὰ θὰ διδάσκονταν καὶ ὄχι οἱ μαγαρισιὲς τῆς Ρεπούση καὶ τῶν ὁμοϊδεατῶν της».

Ὁ Γέροντας Παΐσιος γιὰ τὴν Παιδεία καὶ τὸν δάσκαλο

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός

Δάσκαλος-Κιλκίς

.               Ἐν πρώτοις μία φράση ποὺ εἰπώθηκε ἀπὸ τὸν ἱστορικὸ καὶ λογοτέχνη τῶν Ἀθηνῶν, τὸν σπουδαῖο Δημ. Καμπούρογλου: «Ὅλα τὰ ἔθνη γιὰ νὰ προοδεύσουν πρέπει νὰ βαδίσουν ἐμπρός, πλὴν τοῦ ἑλληνικοῦ ποὺ πρέπει νὰ στραφεῖ πίσω». Εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ σοφὸς ἀθηναιογράφος, ὅπως ὀνομάστηκε, ἐννοοῦσε τὴν παράδοσή μας, ποὺ δὲν εἶναι κάτι τὸ νεκρό, ἀλλὰ ἡ ζωντανὴ φωνὴ τῶν κεκοιμημένων. Μόνο οἱ νεκροὶ λαοὶ ἔχουν παράδοση νεκρή. «Ἐμεῖς θὰ γινόταν νὰ ζήσουμε χωρὶς τοὺς νεκρούς;» ἀναρωτιέται ὁ ποιητής. Ὑπακούοντας, λοιπόν, στὴν προτροπὴ τοῦ συγγραφέα, θὰ στρέψουμε τὸ βλέμμα μας πίσω, γιὰ νὰ δοῦμε, ἐν συντομίᾳ, καὶ νὰ καμαρώσουμε τὸν δάσκαλο, ὅπως μᾶς τὸν προβάλλει ἡ ἔξοχη παράδοσή μας. Καὶ θὰ κλείσουμε μὲ τὰ λόγια, τοῦ ἁγίου Γέροντα Παϊσίου.
.               Κατ’ ἀρχάς, τί σημαίνει ἡ λέξη δάσκαλος; «ἀρχὴ σοφίας ὀνομάτων ἐπίσκεψις». Ἡ λέξη δάσκαλος, σύμφωνα μὲ μία ἐτυμολογικὴ ἑρμηνεία, πολὺ ὄμορφη, γι’ αὐτὸ ἴσως νὰ εἶναι καὶ παρετυμολογία, προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀρχαῖο ρῆμα, συνηρημμένο, δάω-ω, ποὺ σημαίνει φωτίζω. (Ἀπὸ δῶ ἡ δάδα, τὸ δαδί). Μὲ ἐνεστωτικὸ διπλασιασμὸ γίνεται δαδάσκω καὶ διδάσκω. Ἀπὸ τὸ διδάσκω παράγεται ὁ διδάσκαλος. Ἄρα δάσκαλος καὶ Παιδεία, γενικότερα, στὰ καθ’ ἡμᾶς, σημαίνει φῶς. (Οἱ Δάσκαλοι τοῦ Γένους, ὀνομάζονταν Φωτιστὲς τοῦ Γένους) Γράφει ὁ Πλάτων: «Παιδεία ἐστὶ οὐ τὴν ὑδρία πληρῶσαι, ἀλλὰ ἀνάψαι αὐτήν». Παιδεία εἶναι, ὄχι τὸ γέμισμα ἑνὸς ἄδειου δοχείου (ὁ ἐγκέφαλος τοῦ παιδιοῦ), ἀλλὰ ἄναμμα ψυχῆς, εἶναι φῶς δηλαδή. Σήμερα τί κάνουμε στὰ σχολεῖα; Ἐγκαταλείψαμε, σβήσαμε τὴν ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ καὶ στραφήκαμε στὸν ἐγκέφαλό του, γεμίζοντάς τον μὲ περιττές, πολλὲς φορές, πληροφορίες. Γι’ αὐτὸ οἱ μαθητὲς δὲν ἀγαποῦν τὸ σχολεῖο καὶ τὸ πετροβολοῦν. Ἴσως καὶ τὶς καταλήψεις πρέπει νὰ τὶς ἐκλάβουμε σὰν κραυγὴ ἀπόγνωσης τῶν νέων γιὰ τὸν χαμένο δάσκαλο, γιὰ τὴν ἀνύπαρκτη παιδεία.
.               Ἀνηφορίζουμε τὴν ἱστορία, τὴν παράδοση καὶ στεκόμαστε μὲ θαυμασμὸ στὸν δεύτερο χρυσὸ αἰώνα, μετὰ τοῦ Περικλῆ, τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὸν χρυσὸ αἰώνα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Γράφει ὁ οὐρανοφάντωρ Μέγας Βασίλειος. Ὁ δάσκαλος πρέπει νὰ εἶναι «ἀρχέτυπον βίου, νόμος ἔμψυχος καὶ κανὼν ἀρετῆς». Ἐπαναλαμβάνει ὁ ἅγιος τὸν Πλούταρχο στὸ ἐξαίσιο «περὶ παίδων ἀρετῆς» πόνημά του. Ἔλεγε ὁ Πλούταρχος. «Διδασκάλους ζητητέον τοῖς τέκνοις, οἱ καὶ τοῖς βίοις εἰσὶν ἀδιάβλητοι καὶ τοῖς τρόποις ἀνεπίληπτοι καὶ ταῖς ἐμπειρίαις ἄριστοι». Ζωντανὴ ἡ παράδοση τῶν ἀρχαίων στοὺς Πατέρες, μὲ μία διαφορά. Οἱ ἀρχαῖοι ἀποβλέπουν στὴν ἀρετή, στὴν καλοκαθαγία. Οἱ Πατέρες καὶ δὴ διὰ στόματος τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου θὰ ποῦν: «Παιδεία ἐστὶ μετάληψις ἁγιότητος». «Τὰ τέκνα ἡμῶν τῆς ἐν Χριστῷ Παιδείας μεταλαβέτωσαν», γράφει ὁ Κλήμης ὁ Ἀλεξανδρεὺς στοὺς «Στρωματεῖς». Ἂν βέβαια πεῖς σήμερα σὲ κάποιον διὰ βίου ἀμαθῆ τοῦ νῦν ὑπουργείου ὅτι σκοπὸς τῆς Παιδείας εἶναι ἡ ἀπόκτηση ἀρετῶν καὶ ἡ ἁγιότητα κινδυνεύεις μέ… λιθοβολισμό, σὲ ἀναμένει ὁ χλευασμός. Παιδεία γιὰ τοὺς νῦν φωταδιστὲς δὲν εἶναι μόρφωση, παίδευση, καλλιέργεια χαρακτήρων καὶ ἐμφύσηση ἀξιῶν, ἀλλὰ ἀπονομὴ βεβαιώσεων τυπικῶν προσόντων, ἕνα ἄχρηστο χαρτὶ μὲ τὸ ὁποῖο θὰ συνωστίζεται ὁ νέος στοὺς βουλευτικοὺς προθαλάμους ἐκλιπαρώντας μία θέση ἡμιαπασχόλησης. Πίσω στοὺς Πατέρες. Ἔλεγε ὁ ἅγιος Γρηγόριος «καλῶν τῶν διδασκάλων καλοὶ καὶ οἱ μαθηταί». «Τοῦτο διδασκάλου ἀρίστου, τὸ δι’ ἑαυτοῦ παιδεύειν ἃ λέγει»· αὐτὸ εἶναι τὸ γνώρισμα τοῦ ἀρίστου δασκάλου, τὸ νὰ διαπαιδαγωγεῖ, ἐπιβεβαιώνοντας τὰ ὅσα διδάσκει μὲ τὸ προσωπικό του παράδειγμα, βροντοφωνάζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ προσθέτει τὴν θεμελιώδη ἀρχὴ τῆς ἐν Χριστῷ Παιδείας, «ἔκτεινον τὴν τῆς ἀγάπης σαγήνην, ἵνα μὴ τὸ χωλὸν ἐκτραπῇ, ἰαθῇ δὲ μᾶλλον»· ἅπλωσε τὰ δίχτυα τῆς ἀγάπης, γιὰ ὅλους τους μαθητές σου. Ἂν δὲν ἀγαπᾶς, ἂν δὲν ξεχειλίζει ἡ καρδιὰ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὰ παιδιά, ματαιοπονεῖς. Τὰ παιδιὰ νιώθουν αὐτὴν τὴν ἀγάπη καὶ σοῦ προσφέρουν, ὡς ἀντίδωρο, μία ἀνθοδέσμη μὲ ἄνθη μυρίπνοα ἀπὸ τὴν ψυχή τους.
.               Τὸν τύπο τοῦτο τοῦ Ἕλληνα δασκάλου, τοῦ μεταλαμπαδευτῆ τῶν τιμαλφῶν ἀξιῶν τοῦ Γένους, τὸν πολέμησαν καὶ τὸν κλόνισαν οἱ ἀπανωτὲς ἐκπαιδευτικὲς μεταρρυθμίσεις, ἀναγεννήσεις, ἀναπτερώσεις καὶ λοιπὰ ἠχηρὰ φληναφήματα. Μὲς στὶς σχολικὲς τάξεις, ἀντὶ νὰ ρέουν τὰ γάργαρα νάματα τῆς ἐξαίσιας παράδοσής μας, τὰ ὁποῖα ξεδιψοῦν δασκάλους καὶ μαθητές, εἰσπνέουμε τὶς ἀναθυμιάσεις, ποὺ ἀναδίδουν τὰ βαλτόνερα Δύσης καὶ Ἀνατολῆς. Καὶ ἰδοὺ οἱ προκοπές μας!! Καὶ ὅμως ὑπῆρχαν ἄνθρωποι, ὅταν οἱ περισσότεροι ἦταν βυθισμένοι στὴν ἀποκάρωση τῆς ψευτοευημερίας, ποὺ ἔβλεπαν τὴν ἐπερχόμενη βοθρόπτωση, ὑλικὴ καὶ πνευματική. (Μίας ὑλικῆς κατάρρευσης προηγεῖται πάντοτε μία πνευματικὴ ἐξαθλίωση καὶ ἥττα).
.               Ὁ ὁσιακῆς μνήμης γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ κατὰ κόσμον… ὀλιγογράμματος ἅγιος μοναχός, μᾶς ἄφησε πολυτίμητες διδαχὲς γιὰ τὴν Παιδεία καὶ τὸν δάσκαλο. Ἂν στὰ διάφορα σεμινάρια ποὺ διοργανώνονται «μὲ τὸ κιλὸ» κάθε χρόνο, γιὰ τοὺς δασκάλους ἀκούγαμε τὰ λόγια τοῦ Γέροντα καὶ ὄχι τὶς ἀνούσιες καὶ ἀνιαρὲς τιποτολογίες, ποὺ μᾶς σερβίρουν οἱ σχολικοὶ σύμβουλοι καὶ οἱ ἄσχετοι, συνήθως καὶ ἀσήμαντοι εἰσηγητές τους, ἴσως ἡ Παιδεία νὰ ξανακαθόταν στὸν βασιλικό της θρόνο.
.                  Σκύβω, λοιπόν, μὲ πολλὴ εὐλάβεια καὶ ἀντλῶ ἀπὸ τὸ βιβλίο «μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», λίγα λόγια τοῦ ἁγίου Γέροντα, ποὺ μοσχοβολοῦν σὰν τὸ Τίμιο Ξύλο. Ἐν πρώτοις γιὰ τὸ θέμα τῶν ἀπεργιῶν, ποὺ τὸ ἀκοῦμε αὐτὲς τὶς ἡμέρες. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «-Ἐγὼ λέω στοὺς δασκάλους ποτὲ νὰ μὴν κάνουν ἀπεργία, ἐκτὸς ἂν πᾶνε νὰ καταργήσουν τὰ Θρησκευτικά, τὴν προσευχὴ ἢ νὰ κατεβάσουν τὸν σταυρὸ ἀπὸ τὴν σημαία. Τότε πρέπει νὰ διαμαρτυρηθοῦν. Ἀλλιῶς τί φταῖνε τὰ παιδιὰ νὰ χάνουν μαθήματα!».
.                  Μιλᾶ γιὰ τὴν πληθώρα τῶν μαθημάτων καὶ δραστηριοτήτων, μὲ τὰ ὁποῖα καταπλακώσαμε τὰ παιδιά, ἐνῶ τὸ σημαντικότερο γι’ αὐτὴν τὴν ἡλικία εἶναι τὸ παιχνίδι, τὸ ὁμαδικὸ καὶ ὄχι τὰ ψυχοφθόρα ἠλεκτρονικά. (7ωρα ἀπὸ τὴν Α´ Δημοτικοῦ, ξένες γλῶσσες καὶ ὑπολογιστές, λὲς καὶ μιλᾶμε γιὰ διανοητικὲς μηχανές). «Σήμερα φορτώνουν τὰ παιδιὰ ἕνα σωρὸ καὶ τὰ μπερδεύουν. Τὰ μπουχτίζουν στὰ γράμματα χωρὶς πνευματικὸ ἀντιστάθμισμα. Στὰ σχολεῖα τὰ παιδιὰ πρέπει πρῶτα νὰ μαθαίνουν τὸν φόβο Θεοῦ. Μικρὰ παιδιὰ νὰ πᾶνε νὰ μάθουν ἀγγλικά, γαλλικά, γερμανικὰ -ἐνῶ Ἀρχαῖα νὰ μὴ μάθουν- μουσική, τὸ ἕνα, τὸ ἄλλο… Τί νὰ πρωτομάθουν; Ὅλο γράμματα καὶ ἀριθμοὺς καὶ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι νὰ μάθουν, γιὰ τὴν Πατρίδα τους, δὲν τὰ μαθαίνουν. Οὔτε πατριωτικὰ τραγούδια οὔτε τίποτε». Ὁ ὀξυδερκὴς Γέροντας γνωρίζει πὼς ἡ γλώσσα μας, μαζὶ μὲ τὴν πίστη, ἀποτελοῦν τὰ ἀπόρθητα ἀμυντήρια τῆς ἐθνικῆς μας συνείδησης.
.                 «Εἶναι καὶ μερικοὶ ποὺ πᾶνε νὰ κάνουν μία νέα γλώσσα. Ἡ ἑλληνικὴ ὅμως γλώσσα εἶναι “γλώσσα” ἀπὸ τὶς πύρινες Γλῶσσες τῆς Πεντηκοστῆς! Τὸ δόγμα τῆς πίστεώς μας καμμιὰ γλώσσα δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἀποδώση. Γι’ αὐτὸ οἰκονόμησε ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μεταφράσθηκε ἀπὸ τοὺς Ἑβδομήκοντα στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ τὸ Εὐαγγέλιο γράφτηκε στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα. Ἂν δὲν ξέρη Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ κανεὶς καὶ ἀσχολῆται μὲ τὸ δόγμα, μπορεῖ νὰ πλανηθῆ. Καὶ ἐμεῖς καταργήσαμε τὰ Ἀρχαῖα ἀπὸ τὰ σχολεῖα! Μετὰ ἀπὸ λίγο θὰ ἔρχωνται Γερμανοὶ νὰ διδάσκουν Ἀρχαῖα στὰ δικά μας Πανεπιστήμια. Τότε θὰ καταλάβουν οἱ δικοί μας τὴν ἀξία ποὺ ἔχουν τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικά, ἀφοῦ πρῶτα γίνουν ρεζίλι, καὶ θὰ ποῦν: “Γιὰ δὲς ἡ Ἐκκλησία ποὺ κρατοῦσε τὰ Ἀρχαῖα”»! Πᾶνε νὰ ἐξαφανίσουν ἕνα ὀρθόδοξο ἔθνος. Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό; Ἕνα ὀρθόδοξο ἔθνος σήμερα εἶναι μεγάλη ὑπόθεση! Παλιὰ εἴχαμε τὴν φιλοσοφία. Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη μὲ βάση τὴν φιλοσοφία ἀποστόμωσε τοὺς φιλοσόφους. Οἱ φιλόσοφοι ἑτοίμασαν τὸν δρόμο γιὰ τὸν Χριστιανισμό. Τὸ Εὐαγγέλιο γράφτηκε στὰ ἑλληνικὰ καὶ διαδόθηκε στὸν κόσμο. Μετὰ οἱ Ἕλληνες προχώρησαν νὰ φωτίσουν καὶ τοὺς Σλάβους. Σὲ μερικοὺς δὲν συμφέρει νὰ ὑπάρχη ἡ Ἑλλάδα. «Μᾶς κάνει κακό, λένε. Πρέπει νὰ τὴν ἐξαφανίσουμε».
.                  Πληγὴ πυορροοῦσα σήμερα γιὰ τὴν πατρίδα ἡ φυγὴ τῶν νέων στὸ ἐξωτερικό. Τὰ σπουδαιότερα μυαλὰ λεηλατοῦνται ἀπὸ τοὺς ξένους, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν δημογραφικὴ ἀπίσχνανση, ὁδηγούμαστε σὲ ἱστορικὴ εὐθανασία. «Πάντα λέω στὰ παιδιὰ ποὺ πάνε ἔξω γιὰ σπουδές: “Νὰ πᾶτε, ἀφοῦ τὸ θέλετε, ἀλλὰ νὰ προσέξετε νὰ μὴ χάσετε τὴν πίστη σας, νὰ πάρετε μόνον τὶς γνώσεις τους. Καὶ προπαντὸς μὴν ξεχάσετε νὰ γυρίσετε πίσω στὴν Πατρίδα. Ἡ Ἑλλάδα σᾶς περιμένει. Ἔχετε χρέος νὰ τὴν βοηθήσετε. Νὰ εἶστε κοντὰ στοὺς Ἕλληνες, γιὰ νὰ μὴν ἀναγκάζωνται οἱ καημένοι νὰ τρέχουν στὸ ἐξωτερικό, γιὰ νὰ βροῦν ἕναν γιατρὸ ἢ ἕναν εἰδικὸ γιὰ μία ἐπιστήμη. Πολὺ νὰ προσέξετε νὰ μὴν ψυχραθῆ ἡ καρδιά σας. Οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι ψυχροί. Ἡ Ἀμερικὴ πάλι εἶναι μόνο γιὰ νὰ πλουτίζη κανεὶς ὑλικὰ καὶ νὰ χρεωκοπῆ πνευματικά”».
.               Καὶ τέλος τὰ χρυσά του λόγια γιὰ τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου. «Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ὁ σωστὸς δάσκαλος, ἰδίως στὶς μέρες μας! Τὰ παιδιὰ εἶναι ἄγραφες κασέτες ἢ θὰ γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ἢ βυζαντινὴ μουσική. Τὸ ἔργο τοῦ δασκάλου εἶναι ἱερό. Ἔχει μεγάλη εὐθύνη καί, ἂν προσέξη, μπορεῖ νὰ πάρη μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Νὰ φροντίζη νὰ διδάσκη στὰ παιδιὰ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ βροῦν τρόπο οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ περνᾶνε κάποια μηνύματα στὰ παιδιὰ γιὰ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα. Ἂς σπείρουν αὐτοὶ τὸν σπόρο, καὶ ἂς μὴν τὸν δοῦν νὰ βλαστάνη. Τίποτε δὲν πάει χαμένο κάποια στιγμὴ θὰ πιάση τόπο. Καὶ πάντα μὲ τὸ καλό, μὲ ἐπιείκεια, μὲ ἀγάπη νὰ φέρωνται στὰ παιδιά. Νὰ προσπαθοῦν νὰ ξυπνᾶνε τὸ φιλότιμό τους. Τὸ παιδὶ θέλει ἀγάπη, ζεστασιά. Πολλὰ παιδιὰ τὴν στεροῦνται τελείως στὸ σπίτι. Ἂν οἱ δάσκαλοι ἀγαπήσουν τὰ παιδιά, θὰ τοὺς ἀγαπήσουν καὶ ἐκεῖνα, καὶ τότε θὰ κάνουν πιὸ εὔκολα τὸ ἔργο τους. Ἐμᾶς ὁ δάσκαλος μὲ τὴν βέργα μᾶς χτυποῦσε, ὅταν ἔβλεπε ἀταξία, ἀλλὰ ἀγαποῦσε τὰ παιδιὰ καὶ τὰ παιδιὰ τὸν ἀγαποῦσαν. Δὲν εἶχε δικά του παιδιὰ καὶ τὰ ἀγαποῦσε τὰ παιδιὰ πολύ. Γι’ αὐτὸ λέω ὅτι καλοὶ εἶναι οἱ γονεῖς ποὺ γεννοῦν πολλὰ παιδιὰ καὶ γίνονται πολύτεκνοι, ἀλλὰ καλύτεροι εἶναι οἱ σωστοὶ ἐκπαιδευτικοὶ ποὺ ἀναγεννοῦν τοῦ κόσμου τὰ παιδιὰ καὶ γίνονται ὑπερ-ὑπερ-πολύτεκνοι! Δίνουν ἀναγεννημένους ἀνθρώπους στὴν κοινωνία, καὶ ἔτσι γίνεται καλύτερη».

. Ἂν ζούσαμε σὲ κράτος ἑλληνικὸ καὶ ὄχι στὸ ψευτορωμαίικο χαρτοβασίλειο, στὸ μνημονιακὸ ἀπολειφάδι καὶ παίγνιο τῶν Φράγκων, στὰ παιδαγωγικὰ τμήματα αὐτὰ θὰ διδάσκονταν καὶ ὄχι οἱ μαγαρισιὲς τῆς Ρεπούση καὶ τῶν ὁμοϊδεατῶν της.

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ «Ἡ ἡμέρα τῆς ἁγιοκατατάξεώς του εἶναι πολὺ κοντά.» (Μητρ. Φθιώτιδος Νικόλαος)

Ὁ Ὅσιος Γέρων Παΐσιος

Τοῦ Μητροπ. Φθιώτιδος Νικολάου

.           Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει μὲ τὸν μακαριστὸ Γέροντα Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη δὲν ἔχει προηγούμενο στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Καὶ ὅταν ζοῦσε καὶ μετὰ τὴν ὁσιακὴ κοίμησή του ὁμόφωνα ἡ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας πιστεύει καὶ ἤδη τὸν θεωρεῖ ἅγιο. Στὴν Ἑλλάδα καὶ στὶς ὁμόδοξες χῶρες ὅλοι μιλοῦν γιὰ τὶς διδαχές του, γιὰ τὰ θαύματά του καὶ τὸ προορατικό του χάρισμα, μὲ τὸ ὁποῖο, ὡς οὐράνιο τηλεσκόπιο, ἐγνώριζε τὰ ἐσώτατα μέρη τῶν ψυχῶν καὶ στοὺς προσκυνητὲς προσέφερε τὸ φάρμακο τῆς σωτηρίας.
.           Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶχε τὴν ἄνωθεν σοφία, ἡ ὁποία ἂν καὶ ἀγράμματο τὸν κατέτασσε στὴν χορεία τῶν οἰκουμενικῶν διδασκάλων. Τὰ λόγια του ἦταν σοφά, οἱ συμβουλὲς του γλυκὲς ὑπὲρ μέλι, ἡ ἀγάπη μὲ τὴν ὁποία ἀγκάλιαζε κάθε ἄνθρωπο θεϊκή, ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ του ἐξέπεμπαν τὴν φωτιστικὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
.           Στὸ πρόσωπό του ἐγνωρίσαμε τὴν ἁγιότητα σὲ ὅλο τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος. Τὰ λόγια του ἦταν «ρήματα ζωῆς αἰωνίου». Τὰ χαριτωμένα ἀστεῖα του ἦταν γεμάτα σοφία καὶ λεπτότητα. Ὅ,τι ἔλεγε ἦταν εὐαγγέλιο. Τὸ φιλόστοργο καὶ συμπαθητικὸ ὕφος του ἠρεμοῦσε κάθε ταραγμένη ψυχή.
.           Κανένας πνευματικὸς δὲν προσέφερε τόσο μεγάλο ἔργο, ὅσο ὁ Γέροντας Παΐσιος. Κανένας γιατρὸς δὲν ἐθεράπευσε τόσους ἀσθενεῖς, ὅσους ὁ ἰατρὸς τῶν ψυχῶν Μοναχὸς Παΐσιος. Κανένας ποιμὴν δὲν ὁδήγησε τὸ λογικὸ ποίμνιο τόσο ἄξια στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας, ὅσο ὁ ταπεινὸς αὐτὸς Ἁγιορείτης Μοναχός. Ἡ παρρησία του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑπερβαίνει καὶ αὐτοὺς τοὺς μεγάλους ἁγίους. Ἡ παρουσία του στὴν ἐποχή μας ἦταν δῶρο Θεοῦ γιὰ τοὺς πονεμένους ἀνθρώπους.
.           Ἡ συνείδηση τὴς Ἐκκλησίας τὸν πιστεύει ὡς ἕνα μεγάλο ἅγιο. Τὸ ὄνομά του ἔφθασε στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης. Ἡ ἡμέρα τῆς ἁγιοκατατάξεώς του εἶναι πολὺ κοντά. Εἶναι πολὺ σημαντικὸ ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, σὲ πρόσφατη ὁμιλία του στὴ Νίγδη τῆς Καππαδοκίας συγκαταρίθμησε τὸν Γέροντα Παΐσιο στοὺς ἁγίους τῆς Καππαδοκίας.
.           Ἡ ἡμέρα τῆς ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως ἀπὸ τὴν Σεπτὴ Κορυφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τῆς ἁγιότητος τοῦ Γέροντος Παΐσιου θὰ εἶναι ἡμέρα θριάμβου τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.

. Ἂς πρεσβεύει πρὸς Κύριον ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

† Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΠΗΓΗ: imfth.gr

ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΕΛΘΩΝ (γέρ. Παΐσιος Ἁγιορ.)

Εἰς ἑαυτὸν ἐλθών…

Γέρων Παΐσιος Ἁγιορείτης:

. Ὁ Θεὸς εἶναι πολὺ κοντά μας, ἀλλὰ καὶ πολὺ ψηλά. Γιὰ νὰ κάμψη κανεὶς τὸν Θεό, ὥστε νὰ κατεβῆ νὰ μείνη μαζί του, πρέπει νὰ ταπεινωθῆ καὶ νὰ μετανοήση. Τότε ὁ πολυεύσπλαχνος Θεός, βλέποντας τὴν ταπείνωσή του, τὸν ὑψώνει ὡς τοὺς Οὐρανοὺς καὶ τὸν ἀγαπάει πολύ. Χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι, λέει τὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο τὸν νοῦ, γιὰ νὰ ἀναλογίζεται τὸ σφάλμα του, νὰ μετανοῆ καὶ νὰ ζητάη συγχώρηση. Ὁ ἀμετανόητος ἄνθρωπος εἶναι σκληρὸ πράγμα. Εἶναι πολὺ ἀνόητος, ἐπειδὴ δὲν θέλει νὰ μετανοήση, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τὴν μικρὴ κόλαση ποὺ ζῆ, ἡ ὁποία τὸν ὁδηγεῖ στὴν χειρότερη, τὴν αἰώνια. Ἔτσι στερεῖται καὶ τὶς ἐπίγειες παραδεισένιες χαρές, οἱ ὁποῖες συνεχίζουν στὸν Παράδεισο, κοντὰ στὸν Θεό, μὲ τὶς πολὺ μεγαλύτερες χαρές, τὶς αἰώνιες. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, εἶναι ἐκτὸς ἑαυτοῦ. Βλέπεις, στὸ Εὐαγγέλιο γράφει ὅτι ὁ ἄσωτος υἱὸς εἰς ἑαυτὸν ἐλθὼν εἶπε: «πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου». Δηλαδή, ὅταν συνῆλθε, ὅταν μετάνοιωσε, τότε εἶπε: Θὰ ἐπιστρέψω στὸν πατέρα μου. Ὅσο ζοῦσε στὴν ἁμαρτία, ἦταν ἐκτὸς ἑαυτοῦ, δὲν ἦταν στὰ λογικά του, γιατί ἡ ἁμαρτία εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν λογική.

- Γέροντα, ὁ Ἀββὰς Ἁλώνιος λέει: Ἐὰν θέλη ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ πρωὶ ἕως ἑσπέρας γίνεται εἰς μέτρον θεῖον. Τί ἐννοεῖ;

- Ἡ πνευματικὴ ζωὴ δὲν θέλει χρόνια. Σὲ ἕνα δευτερόλεπτο μπορεῖ νὰ βρεθῆ κανεὶς ἀπὸ τὴν κόλαση στὸν Παράδεισο, ἂν μετανοήση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τρεπτός. Μπορεῖ νὰ γίνη ἄγγελος, μπορεῖ νὰ γίνη διάβολος. Πὰ πὰ πά, τί δύναμη ἔχει ἡ μετάνοια! Ἀπορροφᾶ τὴν θεία Χάρη. Ἕναν λογισμὸ ταπεινὸ νὰ φέρη στὸν νοῦ του ὁ ἄνθρωπος, σώθηκε. Ἕναν λογισμὸ ὑπερήφανο νὰ φέρη, ἂν δὲν μετανοήση καὶ τὸν βρῆ ὁ θάνατος, πάει, χάθηκε. Βέβαια, ὁ ταπεινὸς λογισμὸς πρέπει νὰ συνοδεύεται καὶ ἀπὸ τὸν ἐσωτερικὸ ἀναστεναγμό, τὴν ἐσωτερικὴ συντριβή. Γιατί ὁ λογισμὸς εἶναι λογισμός, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ καρδιά. Ὅλῃ ψυχῇ καὶ διανοίᾳ καὶ καρδίᾳ, λέει ὁ ὑμνωδός. Νομίζω ὅμως ὅτι ὁ Ἀββὰς ἐδῶ ἐννοεῖ μία πιὸ μόνιμη κατάσταση. Χρειάζεται ἕνα διάστημα, γιὰ νὰ φθάση κανεὶς σὲ καλὴ κατάσταση. Σφάλλω, μετανοῶ, συγχωροῦμαι αὐτὴν τὴν στιγμή. Ἂν ἔχω ἀγωνιστικὸ πνεῦμα, μπορῶ σιγὰ-σιγὰ νὰ σταθεροποιήσω μιὰ κατάσταση, ἀλλὰ μέχρι τότε ταλαντεύομαι.

- Γέροντα, ἕνας ἄνθρωπος ἡλικιωμένος μπορεῖ νὰ βοηθήση πνευματικὰ τὸν ἑαυτό του;

- Ναί, ἴσα-ἴσα, ὅταν κανεὶς γεράση, τοῦ δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ μετανοήση, γιατί φεύγουν οἱ ψευδαισθήσεις. Πρῶτα, ἐπειδὴ εἶχε σωματικὲς δυνάμεις καὶ δὲν δυσκολευόταν, δὲν καταλάβαινε τὶς ἀδυναμίες του καὶ νόμιζε ὅτι βρισκόταν σὲ καλὴ κατάσταση. Τώρα ποὺ ἔχει δυσκολίες καὶ γκρινιάζει, βοηθιέται νὰ καταλάβη ὅτι δὲν εἶναι ἐντάξει, ὅτι χωλαίνει, καὶ νὰ μετανοήση. Ἂν ἀξιοποιήση πνευματικὰ τὰ λιγώτερα χρόνια της ζωῆς του ποὺ τοῦ ἔμειναν καὶ χρησιμοποιήση καὶ τὴν πείρα ποὺ τοῦ ἄφησαν τὰ περισσότερα χρόνια τῆς ζωῆς του ποὺ πέρασαν, δὲν θὰ τὸν ἀφήση ὁ Χριστός, θὰ τὸν ἐλεήση.

ΠΗΓΗ: gerontes.wordpress.com

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ; (Ὁ “ἐγωισμός”, ἔλεγε ὁ γέρων-Παΐσιος, μᾶς δόθηκε γιά νά μήν τό “βάζουμε κάτω”)

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ.

Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο,
Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου:
Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται

Τί εἶναι τά πάθη; Εἶναι οἱ ψυχικές δυνάμεις πού πῆραν λάθος κατεύθυνση.

. Τά πάθη εἶναι οἱ λάθος κατευθύνσεις, πού τείνουν νά πάρουν οἱ διάφορες δυνάμεις τῆς ψυχῆς μας. Ἡ ὑποταγή σ’ αὐτά ἀπομακρύνει τήν ὕπαρξή μας ἀπό τήν πορεία της πρός τό «καθ’ ὁμοίωσιν». Ὁ ἄνθρωπος θά πρέπει, μέ τήν Xάρη τοῦ Θεοῦ, νά ἀντιστέκεται σ’ αὐτά, νά τά περιφρονεῖ καί νά στρέφεται πρός τό καλό, τήν ἀρετή, τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον.

«Ρώτησαν κάποτε τὸν Γέροντα Παΐσιο:
– Γέροντα, ὅταν ὁ Προφήτης Δαβὶδ ἔλεγε : «Πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με», τί ζητοῦσε;
– Ὁ Δαβὶδ ζητοῦσε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοῦ δώση διοικητικὸ χάρισμα, ἐπειδὴ εἶχε νὰ κυβερνήσῃ ἀνθρώπους. Ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε ἄνθρωπος χρειάζεται «πνεῦμα ἡγεμονικό», γιατί ἔχει νὰ κυβερνήσῃ τὸν ἑαυτό του, γιὰ νὰ μὴν τὸν κάνουν κουμάντο τὰ πάθη του.
– Γέροντα, τί εἶναι τὰ πάθη;
– Ἐγὼ τὰ πάθη τὰ βλέπω σὰν δυνάμεις τῆς ψυχῆς. Ὁ Θεὸς δὲν δίνει ἐλαττώματα, ἀλλὰ δυνάμεις. Ὅταν ὅμως δὲν ἀξιοποιοῦμε αὐτὲς τὶς δυνάμεις γιὰ τὸ καλό, ἔρχεται τὸ ταγκαλάκι, τὶς ἐκμεταλλεύεται καὶ γίνονται πάθη, καὶ ὕστερα γκρινιάζουμε καὶ τὰ βάζουμε μὲ τὸν Θεό. Ἐνῶ, ἂν τὶς ἀξιοποιήσουμε, στρέφοντάς τες ἐναντίον τοῦ κακοῦ, μᾶς βοηθοῦν στὸν πνευματικὸ ἀγώνα.
.        Ὁ θυμὸς λ.χ. δείχνει ὅτι ἡ ψυχὴ ἔχει ἀνδρισμό, ὁ ὁποῖος βοηθάει στὴν πνευματικὴ ζωή. Κάποιος, ποὺ δὲν εἶναι θυμώδης καὶ δὲν ἔχει ἀνδρισμὸ δὲν μπορεῖ νὰ βάλη εὔκολα τὸν ἑαυτό του στὴν θέση του. Ὁ θυμώδης ἄνθρωπος, ἂν ἀξιοποιήση στὴν πνευματικὴ ζωὴ τὴ δύναμη ποὺ ἔχει, εἶναι σὰν ἕνα γερὸ αὐτοκίνητο ποὺ πιάνει τὴν εὐθεία καὶ κανεὶς δὲν τὸ φθάνει. Ἂν ὅμως δὲν τὴν ἀξιοποιήση καὶ ἀφήνη ἀνεξέλεγκτο τὸν ἑαυτό του, μοιάζει μὲ αὐτοκίνητο ποὺ τρέχει μὲ ὑπερβολικὴ ταχύτητα σὲ ἀνώμαλο δρόμο καὶ κάθε τόσο ἐκτροχιάζεται.
.        Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ γνωρίση τὶς δυνάμεις ποὺ ἔχει καὶ νὰ τὶς στρέψη στὸ καλό. Ἔτσι θὰ φθάση, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σὲ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση.
. Τὸν ἐγωισμὸ λ.χ. νὰ τὸν στρέψη ἐναντίον τοῦ διαβόλου καὶ νὰ μὴν τὸ βάζη κάτω, ὅταν πάη καὶ τὸν πειράζη. Τὴν τάση γιὰ φλυαρία νὰ τὴν ἁγιάση καλλιεργώντας τὴν εὐχή. Δὲν εἶναι καλύτερα νὰ μιλάη μὲ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ἁγιάζεται, παρὰ νὰ φλυαρῆ καὶ νὰ ἁμαρτάνη; Ἀνάλογα δηλαδὴ μὲ τὸ πῶς θὰ χρησιμοποιήση ὁ ἄνθρωπος τὶς δυνάμεις τῆς ψυχῆς, μπορεῖ νὰ γίνη καλὸς ἡ κακὸς»¹.
.        Ἀπό τά ἀνωτέρω καταλαβαίνουμε ὅτι τά πάθη εἶναι δυνάμεις τῆς ψυχῆς πού δέν χρησιμοποιοῦνται γιά τό καλό. Ἀντί νά μᾶς βοηθοῦν νά πλησιάσουμε καί νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό, μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό Αὐτόν. Θά πρέπει νά γνωρίσουμε αὐτές τίς ψυχικές μας δυνάμεις, οἱ ὁποῖες εἶναι Θεῖο δῶρο καί νά τίς ἀξιοποιήσουμε, ὥστε νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό. Τότε θά δοξασθεῖ ὁ Θεός καί θά εὐεργετηθοῦν οἱ συνάνθρωποί μας.
.        Ὁ θυμός (τὸ θυμικὸ τῆς ψυχῆς), μᾶς δωρήθηκε ἀπό τόν Θεό γιά νά κινηθοῦμε πρός τόν Θεό μέ ὁρμή, μέ προθυμία καί ἀποφασιστικότητα, ὥστε νά Τόν ἀγαπήσουμε πάνω ἀπ’ ὅλους καί ὅλα. Χρησιμοποιώντας τον σωστά, μποροῦμε ἐπίσης νά συγκρατοῦμε τόν ἑαυτό μας ἀπό τό κακό: Μποροῦμε νά καταστρέφουμε τούς κακούς λογισμούς πού σπέρνει ὁ πονηρός καί τίς κακές ἐπιθυμίες πού ἐκεῖνος κινητοποιεῖ στήν ψυχή μας.
.        Ἐμεῖς συνήθως, ἀντίθετα μέ τά ἀνωτέρω, χρησιμοποιοῦμε τόν θυμό γιά νά ὑπερασπιστοῦμε τόν ἑαυτό μας, γιά νά ἐκδικηθοῦμε, γιά νά ἐπιτεθοῦμε ἐναντίον τῶν συνανθρώπων μας.
.        Ἡ διόρθωση αὐτῆς τῆς κακῆς κατεύθυνσης τοῦ θυμικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς μας ἐπιτυγχάνεται μέ τήν καθολική ἀγάπη, τήν σιωπή καί τήν προσευχή.
.        Ἡ ἐπιθυμία (το ἐπιθυμητικό τῆς ψυχῆς), μᾶς δόθηκε ἀπό τόν Θεό, γιά νά ἐπιθυμοῦμε, γιά νά ἀγαπᾶμε τόν Θεό. Ἐμεῖς, ἀντίθετα, τήν χρησιμοποιοῦμε γιά νά ἐπιθυμήσουμε τά πράγματα τοῦ κόσμου, τίς σαρκικές ἡδονές, τά χρήματα καί τήν μάταιη κοσμική δόξα.
.        Ἡ θεραπεία αὐτῆς τῆς κακῆς κατεύθυνσης τοῦ ἐπιθυμητικοῦ μας ἐπιτυγχάνεται μέ τήν περιεκτική ἐγκράτεια (ἐγκράτεια στήν τροφή, στόν ὕπνο, στήν σωματική ἀνάπαυση, στούς λόγους-συνομιλίες-συναναστροφές, στίς μετακινήσεις).
.        Ὁ «ἐγωισμός» πάλι, ἔλεγε ὁ γέρων-Παΐσιος, μᾶς δόθηκε γιά νά μήν τό «βάζουμε κάτω»· γιά νά μήν καταθέτουμε τά ὅπλα στόν ἀγῶνα μέ τόν ἀντίδικο (τόν διάβολο). Ἐμεῖς τόν χρησιμοποιοῦμε γιά νά πολεμήσουμε τούς ἀδελφούς μας ἤ ἀκόμη καί αὐτόν τόν Θεό.
.        Ὁ νοῦς (τό λογιστικό τῆς ψυχῆς) μᾶς δωρήθηκε ἀπό τόν Θεό γιά νά προσευχόμαστε ἀδιάλειπτα καί ὄχι γιά νά μετεωριζόμαστε καλλιεργώντας ποικίλους ἀλλότριους καί ἀλλοτριωτικούς λογισμούς. Ἡ θεραπεία τοῦ λογιστικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς μας ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.
.        Ὅταν λειτουργοῦμε ἔτσι τά Θεῖα δῶρα,τότε πραγματώνουμε τόν σκοπό τῆς ὕπαρξής μας καί ὁμοιάζουμε στόν Θεό, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει πάθη ἀλλά Θεῖες Δυνάμεις καί Ἐνέργειες, εὐεργετικές γιά ὅλην τήν κτίση.

1.Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, «Πάθη καί ἀρετές», Λόγοι Ε´, Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2007

«Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται», σελίδες 282, Τιμή: 9€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e-mail: hristospanagia@yahoo.gr

ΠΗΓΗ: hristospanagia3.blogspot.gr

«ΟΙ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΨΙΧΑ»

Τοῦ π. Διονυσίου Τάτση

ἐφημ. «Ὀρθόδοξος Τύπος» 11.01.2013

. Οἱ Οἰκουμενιστὲς συχνὰ μιλοῦν γιὰ τὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», ἡ ὁποία θὰ πραγματοποιηθεῖ στὶς μέρες μας, ἀφοῦ κατὰ τὸν ἰσχυρισμό τους οἱ μεγάλες δογματικὲς διαφορὲς ἔχουν ἀτονήσει καὶ ἡ ἀγάπη ἔχει ἀπομακρύνει ἀπὸ αἰώνων ἐμπόδια. Μπορεῖ μάλιστα νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ἕνωση καὶ ἂς ὑπάρχουν διαφορές. Δηλαδὴ μιλοῦν γιὰ μιὰ ἐκκλησιαστικὴ ὁμοσπονδία!
. Διερωτᾶται ὅμως κάποιος, τί ἀξία θὰ ἔχει μιὰ τέτοια τερατώδης ἕνωσης. Νὰ ἑνωθεῖ ἡ ἀλήθεια μὲ τὴν αἵρεση; Νὰ συνεχίζει νὰ ἐμφανίζεται ὁ πάπας ὡς μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, νὰ εἶναι «ἀλάθητος» καὶ προπαντὸς νὰ ἐκφράζει τὴ διαστρέβλωση τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ μετατρέπει τὴν ἱερωσύνη σὲ κοσμικὴ ἐξουσία; Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μιλοῦν γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς, μὲ τοὺς ὁποίους δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε καμιὰ ἐπικοινωνία, ἐκτὸς καὶ ἂν συναισθανθοῦν ὅτι ἔχουν πλανηθεῖ καὶ ἐν μετανοίᾳ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία. Κανένας Ὀρθόδοξος δὲν μπορεῖ νὰ ἀγνοήσει τὴν ἐμπειρία τῶν Ἁγίων καὶ νὰ ἀρνηθεῖ τὴ στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς, ποὺ ὑποδεικνύουν. Καὶ ὅμως, οἱ μεγαλόσχημοι οἰκουμενιστὲς καταπατοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς ἑτερόδοξους, θεωρώντας τὴν Ἐκκλησία ὡς δική τους ὑπόθεση. Ὅμως κάνουν λάθος. Ξεχνοῦν ὅτι ἡ πλειονότητα τῶν κληρικῶν καὶ ὁ πιστὸς λαὸς δὲν πρόκειται νὰ τοὺς ἀκολουθήσουν.
. Ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς ἀκολουθοῦσε, δὲν θὰ ἦταν ἐπιτυχία, γιατὶ ἡ πίστη μπορεῖ νὰ διαφυλαχτεῖ καὶ ἀπὸ ἕνα καὶ μόνο Ὀρθόδοξο! Ὡστόσο, ὅλοι πρέπει νὰ εἶναι ἄγρυπνοι καὶ νὰ παρακολουθοῦν τὶς κινήσεις τῶν οἰκουμενιστῶν, νὰ ἀντιδροῦν ἀνάλογα καὶ νὰ ὁμολογοῦν τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους. Ἡ ἐπιπολαιότητα καὶ ἡ ἀδιαφορία εἶναι ἐπικίνδυνες καταστάσεις καὶ πρέπει νὰ ἀποφεύγονται. Ἀλίμονο, ἐὰν ἀφήσουμε σὲ χλωρὸ κλαρὶ τοὺς παπόφιλους καὶ οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι περιφρονοῦν τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τοὺς ὑποστηρικτές της. Στοὺς χλευασμοὺς καὶ τὶς ἀπειλές τους ἀπαντοῦμε μὲ σταθερό- τητα καὶ θάρρος, χωρὶς νὰ πτοούμεθα. Εἶναι σίγουρο ὅτι τὸ ἔργο τῶν οἰκουμενιστῶν δὲν πρόκειται νὰ φέρει ἀποτελέσματα, γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἡ ἀναγκαία προϋπόθεση, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε: «Ἡ ἀληθινὴ ἕνωση θὰ γίνει ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ εἶναι πραγματικὰ ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεό. Δὲν θὰ γίνει μὲ χαρτιὰ καὶ συμφωνητικά!». Καὶ συμπλήρωσε τὴ γνώμη του μὲ μιὰ διαπίστωση: «Μετὰ λύπης μου ἀπὸ ὅσους φιλενωτικοὺς ἔχω γνωρίσει, δὲν εἶδα νὰ ἔχουν οὔτε ψίχα πνευματικὴ οὔτε φλοιό. Ξέρουν ὅμως νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ἀγάπη καὶ ἑνότητα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι ἑνωμένοι μὲ τὸν Θεόν, διότι δὲν τὸν ἔχουν ἀγαπήσει».

. Σκληρὸς εἶναι ὁ λόγος τοῦ Γέροντα, ἀλλὰ ἀληθινός. Πράγματι, οἱ οἰκουμενιστὲς λίγη σχέση ἔχουν μὲ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ αὐτὸ γιατὶ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα τοὺς ἔχει αἰχμαλωτίσει καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸν Θεό. Ὁ ἀγώνας τους δὲν εἶναι γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀφύπνιση τῶν ἑτεροδόξων, ἀλλὰ γιὰ τὴ δική τους προβολὴ καὶ τὴν ἐξυπηρέτηση διαφόρων συμφερόντων τῶν μεγάλων ἐξουσιαστῶν τῆς γῆς. Εἶναι ὄργανα τοῦ κόσμου καὶ ὄχι τοῦ Θεοῦ.

ΠΗΓΗ: «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ»

ΠΩΣ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (π. Παΐσιος Ἁγιορ.)

«Πῶς νὰ ζήσουμε πνευματικὰ τὰ Χριστούγεννα»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο:
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι ϛ´, «Περὶ προσευχῆς»,
Ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»,
Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 195-196

. Τὶς γιορτὲς γιὰ νὰ τὶς ζήσουμε, πρέπει νὰ ἔχουμε τὸν νοῦ μας στὶς ἅγιες ἡμέρες καὶ ὄχι στὶς δουλειὲς ποὺ ἔχουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὶς ἅγιες ἡμέρες. Να σκεφτώμαστε τὰ γεγονότα τῆς κάθε ἅγιας ἡμέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) καὶ νὰ λέμε τὴν εὐχὴ δοξολογώντας τὸν Θεό. Ἔτσι θὰ γιορτάζουμε μὲ πολλὴ εὐλάβεια κάθε γιορτή. Οἱ κοσμικοὶ ζητοῦν νὰ καταλάβουν τὰ Χριστούγεννα μὲ τὸ χοιρινό, τὸ Πάσχα μὲ τὸ ἀρνί, τὶς Ἀποκριὲς μὲ τὸ κομφετί. Οἱ ἀληθινοὶ μοναχοὶ ὅμως κάθε μέρα ζοῦν τὰ θεῖα γεγονότα καὶ ἀγάλλονται συνέχεια.

– Γέροντα, μετὰ τὴν Ἀγρυπνία τῶν Χριστουγέννων δὲν κοιμόμαστε;

– Χριστούγεννα καὶ νὰ κοιμηθοῦμε! Ἡ μητέρα μου ἔλεγε:«Ἀπόψε μόνον οἱ Ἑβραῖοι κοιμοῦνται». Βλέπεις, τὴν νύχτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Χριστὸς οἱ ἄρχοντες κοιμόνταν βαθιά, καὶ οἱ ποιμένες «ἀγραυλοῦσαν». Φύλαγαν τὰ πρόβατα τὴν νύχτα παίζοντας τὴν φλογέρα. Κατάλαβες; Οἱ ποιμένες ποὺ ἀγρυπνοῦσαν εἶδαν τὸν Χριστό.

– Πῶς ἦταν Γέροντα, τὸ σπήλαιο;

– Ἦταν μιὰ σπηλιὰ μέσα σὲ ἕναν βράχο καὶ εἶχε μιὰ φάτνη· τίποτε ἄλλο δὲν εἶχε. Ἐκεῖ πήγαινε κανένας φτωχὸς καὶ ἄφηνε τὰ ζῶα του. Ἡ Παναγία μὲ τὸν Ἰωσήφ, ἐπειδὴ ὅλα τὰ χάνια ἦταν γεμάτα καὶ δὲν εἶχαν ποῦ νὰ μείνουν, κατέληξαν σὲ αὐτὸ τὸ σπήλαιο. Ἐκεῖ ἦταν τὸ γαϊδουράκι καὶ τὸ βοϊδάκι, ποὺ μὲ τὰ χνῶτα τους ζέσταναν τὸν Χριστό! «Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ», δὲν λέει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας;

ΠΗΓΗ ἠλ. κειμ.: hellas-orthodoxy.blogspot.gr

“ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ” Ο π. ΠΑΪΣΙΟΣ (Ἐκτενὲς ἄρθρο τῆς Wall Street γιὰ τὸν γέροντα)

Ἐκτενὲς ἄρθρο τῆς Wall Street γιὰ τὸν γέροντα Παΐσιο

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἐκτενὲς ἄρθρο σὲ “παγκόσμια” ἐφημερίδα γιὰ τὸν ΑΣΗΜΟ καὶ ΑΔΟΞΟ καὶ ΑΦΑΝΗ ΑΣΚΗΤΗ τῆς Παναγούδας!

.          Ἐκτενὲς ἄρθρο ἀφιέρωσε ἡ ἐφημερίδα «Wall Street Journal» γιὰ τὸν Γέροντα Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ἐπισκεπτόμενος τὴν Σουρωτή, Θεσσαλονίκης, πρὶν ἀπὸ τριάντα καὶ πλέον χρόνια, εἶχε κάνει μία προφητεία, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία «ἡ Ἑλλάδα στὸ μέλλον θὰ ἀντιμετωπίσει μεγάλη ἀναστάτωση καὶ σύγχυση, ἡ ὁποία θὰ φέρει ὡς ἀποτέλεσμα πείνα καὶ πολιτικὴ ἀστάθεια».
.          Στὸ ἄρθρο τονίζεται ὅτι ὁ Γέρων Παΐσιος, ὁ ὁποῖος πέρασε τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς του ὡς ἐρημίτης στὴ χερσόνησο τῆς Μοναστικῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἔχει γίνει ἀντικείμενο διαφόρων προγνωστικῶν καὶ θαυμάτων ποὺ λαμβάνουν χώρα, κατὰ τοὺς ἰσχυρισμοὺς ἀρκετῶν, καὶ τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχονται μέσα σὲ βιβλία ποὺ ἔχουν γραφτεῖ γι’ αὐτόν. Σημειώνεται, ἐπίσης, ὅτι κάθε Σάββατο ἑκατοντάδες προσκυνητὲς καὶ ἐπισκέπτες ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα σχηματίζουν οὐρὲς μπροστὰ ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Γέροντος, γιὰ νὰ ζητήσουν τὴ βοήθεια.
.           Στὸ ἄρθρο ἀναφέρεται, ἀκόμη, πὼς ἡ φήμη τοῦ Γέροντος Παϊσίου κατὰ κάποιο τρόπο ἀπηχεῖ τὶς προβλέψεις τοῦ Νοστράδαμου, γιὰ τὸν ὁποῖο οἱ πιστοὶ λένε ὅτι προέβλεψε τὰ πάντα-ἀπὸ τὴν ἐμφάνιση καὶ κυριαρχία τοῦ Χίτλερ, μέχρι τὸ τρομοκρατικὸ πλῆγμα τῆς 11ης Σεπτεμβρίου τοῦ 2001.
.           Ἀναφορὰ γίνεται καὶ στὰ δεκάδες βιβλία σχετικὰ μὲ τὸν Γέροντα, μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμάτα τὰ βιβλιοπωλεῖα στὴν Ἑλλάδα, ἐνῶ σημειώνεται, ὅτι πολλὲς ἐφημερίδες δημοσιεύουν ἄρθρα γιὰ τὰ θαύματά του Ἁγιορείτη μοναχοῦ καὶ ἡ ἐφημερίδα «Δημοκρατία» διέθεσε 350.000 ἀντίγραφα βιβλίων ποὺ σχετίζονται μὲ αὐτόν.
.             Τέλος, ἐπισημαίνεται ὅτι πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατό του, τὸ 1994, ὁ Καππαδόκης μοναχὸς ἦταν εὐρύτερα γνωστὸς καὶ προσέλκυε στὸ Ἅγιο Ὄρος πιστούς, ποὺ πήγαιναν γιὰ νὰ ἀκούσουν τὶς πνευματικές του συμβουλὲς καὶ καθοδηγήσεις, ἐνῶ πολλοὶ πιστεύουν πὼς κάποια στιγμὴ θὰ ἀνακηρυχθεῖ Ἅγιος.

ΠΗΓΗ: kostasxan.blogspot.gr

«ΘΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΙΣΩ» (Γέρ. Παΐσιος)

Γέρ. Παΐσιος: Θὰ φέρνουν νόμους καὶ θὰ τοὺς παίρνουν πίσω…

EΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Κι ὅλο αὐτὸ θὰ γίνεται -θὰ ἐπιβεβαιώνεται, καλύτερα- γιὰ νὰ παίζεται ἔνα ὡραῖο ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ πάνω στὶς πλάτες τῶν νοικοκυραίων καὶ οἰκογενειαρχῶν. Ἄκουσον ἄκουσον: 45% φόρος γιὰ εἰσόδημα πάνω ἀπὸ 26.000 εὐρώ. Οἱ Ἐξολοθρευτές! Καὶ τώρα δῆθεν τὸ ξανασκέφτονται. Ἀλλὰ βρίσκουν καὶ τὰ κάνουν. Πάνω στοὺς ἐκμαυλισμένους καὶ ἀποχαυνωμένους!

.             Μόνο τὰ λόγια τοῦ ἁγιορείτη μοναχοῦ γέροντος Παϊσίου μποροῦν νὰ μᾶς θυμίσουν τὰ ὅσα γίνονται μὲ τὴν θλιβερὴ κυβέρνηση ποὺ αὐτὴ τὴ στιγμὴ εἰκάζεται ἢ φέρεται νὰ βρίσκεται στὸ τιμόνι τῆς χώρας. Πῶς ἀλλιῶς μπορεῖ, ἆραγε, νὰ ἐξηγήσει κανεὶς τὴν ἄρση τοῦ νέου φορολογικοῦ, πρὶν αὐτὸ κἂν κατατεθεῖ στὴν Βουλή; Γιὰ τοὺς ἐχθρούς τοῦ γέροντος Παϊσίου καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, αὐτὰ μπορεῖ νὰ εἶναι ἁπλῶς συμπτώσεις ἢ ἐπιπρόσθετοι λόγοι νὰ ἀναπτύξουν μία νέα πολεμικὴ ἐναντίον τοῦ θρησκεύματος τοῦ 90% καὶ πλέον τῶν κατοίκων τῆς χώρας. Ὅμως, οἱ ἴδιοι, θὰ πρέπει νὰ γνωρίζουν πὼς οἱ συμπτώσεις ἔχουν ἀρχίσει νὰ γίνονται πάρα πολλὲς γιὰ νὰ εἶναι… συμπτώσεις. Δικαίωμά τους, φυσικά, εἶναι τὸ νὰ διαφωνοῦν. Ὅμως τὰ γεγονότα καὶ οἱ ἐξελίξεις διαψεύδουν τὴν… “λογική” τους.
.             Ἀπέσυραν ἆρον – ἆρον τὸ φορολογικὸ-τέρας καὶ τὸ ξαναγράφουν ἀπὸ τὴν ἀρχή! «Ἀπὸ μηδενικὴ βάση οἱ συζητήσεις – Δὲν ἰσχύουν οἱ συντελεστές», λένε τώρα οἱ οἰκονομικοὶ “εἰδήμονες” τῆς κυβέρνησης. Τὴ χρυσὴ τομὴ γιὰ νὰ λυθεῖ ὁ «γόρδιος δεσμὸς» τοῦ φορολογικοῦ ἀναζητοῦν οἱ κυβερνητικοὶ ἑταῖροι, ἐπιχειρώντας νὰ ξεπεράσουν τὰ «ἀγκάθια». Τό… «γράψε σβῆσε» σὲ Μαξίμου καὶ ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ νέο φορολογικὸ καλὰ κρατεῖ καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ προβλέψει τί θὰ γίνει τὶς ἑπόμενες ὧρες, καθὼς δὲν ἀποκλείεται ἡ κυβέρνηση νὰ ἀποσύρει καὶ ἄλλες διατάξεις ἢ νὰ προσθέσει νέες.
[…] Τὸ βέβαιο εἶναι πὼς στὸ κυβερνητικὸ ἐπιτελεῖο δὲν ξέρουν τί τοὺς γίνεται. Τὰ σενάρια δίνουν καὶ παίρνουν, […] Ὁ πανικός τῆς κυβέρνησης εἶναι ἐμφανὴς καὶ τὸ μόνο ποὺ τὴ νοιάζει, γιὰ μία ἀκόμη φορά, εἶναι το πῶς θὰ ἐξυπηρετήσει τά… «γοῦστα» τῶν δανειστῶν. Οἱ ἐξαγγελίες γιὰ δίκαιο φορολογικὸ νομοσχέδιο που δὲν θὰ «χτυπᾶ» τοὺς ἀδύναμους ἔχουν ξεχαστεῖ πρὸ πολλοῦ καὶ ἡ κυβέρνηση ἑτοιμάζεται νὰ σφίξει ἀκόμη περισσότερο τὴ θηλιὰ στὸ λαιμὸ τῶν πολιτῶν.
.          Ὑπὸ τὸ φόβο νέας κατακραυγῆς καὶ κοινωνικῶν ἐντάσεων, ἡ κυβέρνηση ἀπέσυρε χθὲς βράδυ ἆρον-ἆρον τὴν κλίμακα φόρου γιὰ τὰ φυσικὰ πρόσωπα μὲ συντελεστὴ 45% γιὰ εἰσοδήματα ἀπὸ 26.000 εὐρὼ καὶ ἄνω. Στὸ τραπέζι ὡστόσο παραμένει ἠ κατάργηση τοῦ ἀφορολογήτου γιὰ ὅσους ἔχουν παιδιά, μέτρο μὲ τὸ ὁποῖο διαφωνοῦν ΠΑΣΟΚ καὶ ΔΗΜΑΡ. Τὸ οἰκονομικὸ ἐπιτελεῖο ἐξετάζει ἐπαναφορὰ τῆς προηγούμενης πρότασης, ποὺ προβλέπει φορολογηση 45% σὲ εἰσοδήματα ἀπὸ 48.000 καὶ πάνω, ἀλλὰ καὶ κλιμακωτὴ μείωση τῆς ἔκπτωσης φόρου τῶν 1.950 εὐρώ. Πάντως καὶ ἡ συγκεκριμένη κλίμακα προκαλεῖ ἐπιβαρύνσεις κυρίως στοὺς φορολογούμενους μὲ παιδιά, σημεῖο ποὺ παραμένει «ἀγκάθι» στὴ διαβούλευση.
.           Οἱ τρεῖς κυβερνητικοὶ ἑταῖροι ἀναζητοῦν βελτιώσεις καὶ στὸ ζήτημα τοῦ ἐπιδόματος πρὸς τὶς οἰκογένειες μὲ τρία ἢ περισσότερα παιδιά, μὲ παράλληλη μείωση στὰ ἐπιδόματα ποὺ προβλέπονται γιὰ τὶς οἰκογένειες μὲ ἕνα ἢ δύο παιδιά, καθὼς ἡ κατάργηση τοῦ ἀφορολογήτου τῶν παιδιῶν εἶναι ὅπως φαίνεται εἰλημμένη ἀπόφαση.
.         Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι καὶ τὰ τρία κόμματα ποὺ στηρίζουν τὴν κυβέρνηση ξεκαθαρίζουν ὅτι τὸ νομοσχέδιο δὲν μπορεῖ νὰ περάσει ἀπὸ τὴ Βουλή, ἐὰν δὲν ληφθεῖ μέριμνα γιὰ τοὺς φορολογούμενους μὲ παιδιά. Ὁρισμένοι μάλιστα ἐπισημαίνουν πὼς ἂν ἡ κυβέρνηση ἐπιμείνει στὶς ἐπίμαχες ρυθμίσεις, τότε θὰ πρόκειται γιὰ πολιτικὴ αὐτοκτονία, μιᾶς καὶ τὸ πολιτικὸ κόστος θὰ εἶναι τεράστιο.

[…] Πάντως, ἕως τὸ τέλος Δεκεμβρίου, τὸ νέο φορολογικὸ θὰ πρέπει νὰ ἔχει γίνει νόμος τοῦ κράτους, σύμφωνα μὲ τὶς δεσμεύσεις τῆς κυβέρνησης πρὸς τοὺς δανειστές.