ΠΑΪΣΙΟΣ μοναχός ό ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924 - 1994)

ΠΑΪΣΙΟΣ μοναχός ό ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924 - 1994)

                                                    ( λίγα λόγια γι΄ αυτόν )

Ο γέρων Παϊσιος, κατά κόσμο Αρσένιος Εζνεπίδης, γεννήθηκε στά 1924 στά Φάρασα τής Καππαδοκίας καί είχε τήν μεγάλη ευλογία νά έχει ανάδοχό του τόν Αγιο Αρσένιο τόν Καππαδόκη. Στά 1924 μέ τήν ανταλλαγή πληθυσμών λόγω τής Μικρασιατικής καταστροφής, ήλθαν οί γονείς του στήν Ελλάδα, καί εγκαταστάθηκαν στήν Κόνιτσα.

Εργάσθηκε αρχικά σάν ξυλουργός, μέχρι τό 1945 ,  οπότε καί  κατατάχθηκε στόν στρατό  ασυρματιστής στίς Διαβιβάσεις.

Ελαβε μέρος σέ πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις καί διακρίθηκε γιά τήν αυτοθυσία καί τήν γενναιότητά του, φθάνοντας στό σημείο νά ζητάει από μόνος του νά μπαίνει σέ αποστολές θανάτου στά χιονισμένα βουνά τών συνόρων, κι΄ αυτό γιά νά μή στέλνονται άλλοι συνάδελφοί του πού είχαν οικογένειες, παιδιά, καί υποχρεώσεις...

Μέ τήν βοήθεια τού Χριστού καί μέσα από θαυματουργικές καταστάσεις, γύριζε πάντα ζωντανός...

Τό 1954 έγινε μοναχός στό Αγιο Ορος, καί τό 1962 καί γιά δύο περίπου χρόνια ασκήτεψε στήν μονή τού Σινά, στούς Αγίους Τόπους. Τό 1964 επέστρεψε πάλι, γιά λόγους υγείας στό Αγιο Ορος, όπου καί παρέμεινε ασκητεύοντας, στό γνωστό κελί τής Παναγούδας, λίγο πιό έξω από τίς Καρυές. Πέθανε σέ ηλικία 72  ετών από καρκίνο, στό μοναστήρι τής Σουρωτής, στήν Χαλκιδική, πού είχε ό ίδιος βοηθήσει νά γίνει.

Γιά τόν π.Παϊσιο βέβαια, έχουν κυκλοφορήσει πολλά βιβλία καί από διάφορους συγγραφείς... 

Τά όσα όμως εδώ παραθέσουμε είναι παρμένα από δύο, πού πραγματικά ξεχώρισαν...

Τό πρώτο, είναι γραμμένο από τόν Αγιορείτη ιερομόναχο π. Χριστόδουλο Αγγέλογλου  πού επί σειρά ετών βοηθούσε τόν π. Παϊσιο από τήν διπλανή Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου στήν οποία τότε υπηρετούσε. Τίτλος του " ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ " { κείμενα Α΄ }

Τό δεύτερο, είναι τού κ. Νικ. Ζουρνατζόγλου, επισμηναγού έ.ά.  πνευματικού παιδιού τού  π. Παϊσίου καί επί σειράν ετών συνεργάτη του μέ τίτλο " ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ --Γέροντας  ΠΑΪΣΙΟΣ ό  ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ " { κείμενα Β΄ }

                            

  ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ  ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Σταύρος Βαλίδης, πρώην διοικητής Αστυνομικού τμήματος τού Αγίου Όρους.

Τόν Γέροντα  Παϊσιο τόν γνώρισα, όταν μέ αξίωσε ό Θεός νά υπηρετήσω ώς διοικητής τού Αστυνομικού Τμήματος τού Αγίου Όρους. 

Τόν Νοέμβριο τού 1991 μαζί μέ έναν συνάδελφο αστυνομικό κατηφορίσαμε από τίς Καρυές γιά τό κελλί του. 

Εκείνη τήν εποχή ξέραμε καλά ότι, άν τήν ημέρα έμπαιναν 300  προσκυνητές, οί μισοί από αυτούς πήγαιναν στόν πατέρα Παϊσιο... 

Στήν επάνω πόρτα τού φράκτη σέ καλωσόριζε μιά πινακίδα πού έγραφε " κεραστείτε " καί από κάτω υπήρχε  ένα κουτί μέ λουκούμια. Υπήρχε ακόμη τρεχούμενο νερό καί μερικά σιδερένια κύπελλα γιά νά πίνουν οί προσκυνητές.

 Όταν φθάσαμε, ήταν ευτυχώς εκεί καί σκάλιζε τόν κήπο του. 

Εκείνο πού μού έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι ό Γέροντας, άν καί απομονωμένος από τόν κόσμο,  γνώριζε σχεδόν τά πάντα πού συνέβαιναν, από πλευράς αστυνομεύσεως καί εθνικής ασφάλειας καί αφορούσαν τό  Αγιο Ορος.  Ηταν ακόμη  ενήμερος γιά όλα όσα συνέβαιναν στήν Ελλάδα.

Μού έλεγε, ότι οί ξένες δυνάμεις στήν Ευρώπη μέ τά τεράστια κεφάλαια πού διαθέτουν, έχουν σάν στόχο νά αλλοιώσουν τίς αρχές, τίς παραδόσεις, καί τούς θεσμούς τού Αγίου Ορους. Τό πολύ χρήμα, οί ανέσεις, τά περιουσιακά στοιχεία, ή διάνοιξη δρόμων, τά μηχανήματα, καί οί ευκολίες, ήτανε θέματα πού τόν προβλημάτιζαν.

Θυμάμαι κάποια φορά, πού είχα συνοδεύσει ώς διοικητής τής Αστυνομίας τρείς ξένους επισήμους, πού ήθελαν νά γνωρίσουν τόν " μεγάλο ασκητή  Παϊσιο ", μέσα από όσα είχαν ακούσει γι΄ αυτόν στήν πατρίδα τους. 

Ενας από αυτούς τόν ρώτησε γιά τήν Ενωμένη Ευρώπη, καί πήρε τήν εξής απάντηση.

-- Είναι πολύ ζεστό ακόμη τό αίμα...

Οί επίσημοι απόρησαν μή μπορώντας νά καταλάβουν τήν κρυπτογραφημένη απάντησή του. Αργότερα πού τόν ρώτησα τί σημαίνει , ότι είναι ακόμη ζεστό τό αίμα, μού είπε.

-- Είναι αδύνατο, καί θά φανεί αυτό αργότερα, νά υπάρξει ποτέ συνεργασία τών Αγγλων, τών Γάλλων, τών Γερμανών, τών Ιταλών, τών Αυστριακών, κλπ. όταν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι πού χάσανε στόν Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τούς πατεράδες  καί τούς θείους τους. 

Είναι ποτέ δυνατόν νά ονομάζει ό ένας τόν άλλο "σύμμαχε" καί νά τό εννοεί; 

Μή βλέπουμε τά πράγματα κοντόφθαλμα καί μόνο χάριν τής Οικονομίας. Θά βγεί ό Εθνικισμός στήν επιφάνεια καί τότε...

Μιά άλλη φορά πού βρέθηκα στό κελλί του συνοδεύοντας Ελληνες επισήμους, μάς είπε.

-- Η Κωνσταντινούπολη θά γίνει  Ελληνική, καί η Αγία Σοφία πάλι θά λειτουργήσει.   Η Τουρκία θά διαλυθεί. Ετσι θά απελευθερωθούν τά χωριά μας καί οί αλύτρωτες πατρίδες μας... { κείμ. Α }

Πηγή:κivotoshelp