Ἡ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ ΕΥΧΗ

Μερικοὶ πνευματικοὶ ἔχουν ἕνα τυπικό:
Ὅταν δὲν ἐπιτρέπεται ὁ ἐξομολογούμενος νὰ κοινωνήση, δὲν τοῦ διαβάζουν συγχωρητικὴ εὐχή.

Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι ποὺ λένε:
«Εἶναι ἡ γραμμή μας νὰ μὴ διαβάζουμε πάντοτε συγχωρητικὴ εὐχή».

Αὐτὸ εἶναι κάτι σὰν προτεσταντικό..

Ἦρθε ἕνα παιδὶ στὸ Καλύβι ποὺ εἶχε μερικὲς πτώσεις. Πῆγε, ἐξομολογήθηκε, ἀλλὰ δὲν τοῦ διάβασε συγχωρητικὴ εὐχὴ ὁ πνευματικός.

Τὸ καημένο, τὸ ἔπιασε ἀπελπισία.
«Γιὰ νὰ μὴ μοῦ διαβάση εὐχὴ ὁ πνευματικός, ἄρα δὲν μὲ συγχωράει καὶ ὁ Θεός», σκέφθηκε καὶ πήγαινε γιὰ αὐτοκτονία.
«Νὰ πᾶς, τοῦ λέω, στὸνπνευματικὸ νὰ σοῦ διαβάση εὐχή. Καὶ ἂν δὲν σοῦ διαβάση αὐτός, νὰ πᾶς σὲ ἄλλον πνευματικό».

Χωρὶς συγχωρητικὴ εὐχὴ θὰ ἔχη συνέχεια πτώσεις ὁ ἄνθρωπος, γιατὶ δὲν χάνει ὁ διάβολος τὰ δικαιώματα.

Πῶς νὰ παλέψη ὁ ἄνθρωπος, ἀφοῦ ὁ διάβολος ἔχει ἀκόμη δικαιώματα;

Δὲν εἶναι ἐλευθερωμένος· δέχεται δαιμονικὲς ἐπιδράσεις.

Ἐνῶ μὲ τὴν συγχωρητικὴ εὐχὴ κόβονται οἱ ἐπιδράσεις, γίνεται ἀνακατάληψη τοῦ ἐδάφους, ὁπότε ὁ καημένος βοηθιέται καὶ μπορεῖ νὰ παλέψη, νὰ ἀγωνισθῆ, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τὰ πάθη.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας»-156-

Ὁ Χριστός μας ἐλέγχει κατά διάφορους τρόπους.

Μή σᾶς κακοφαίνεται λοιπόν, ὅταν ἀκοῦτε καμμιά φορά λόγια ἀπό κάποιον, πού σᾶς θίγουν τό ἐγώ,
τή σάρκα, τήν κοιλία ἤ τό συμφέρον σας.

Ἀκοῦστε τα…
Νά ἐκλάβεις, ὅτι τά λόγια αὐτά δέν τά εἶπε κάποιος ἄνθρωπος,
ἀλλά ὁ Χριστός, καθότι ὁ Χριστός διά ἀνθρώπων ὑπενθυμίζει στούς ἀνθρώπους τό σωστό δρόμο.

Δέν στέλνει Ἀγγέλους…
Ὅταν λοιπόν ἀκοῦς κάτι πού δέν συμφωνεῖ μέχρι σήμερα μέ τή ζωή σου, κράτησέ το!
Κοίταξε καί ἐξέτασέ το, μήπως εἶναι μιά φωνή τοῦ Θεοῦ νά σέ ἐλέγξει, προκειμένου νά διορθώσεις τή ζωή σου…

Από Στύλος Ορθοδοξιας