ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ.

 Ήλθε κάποτε στο καλύβι ένας και μου λέει:

«Ο Θεός δεν έπρεπε αυτό να το κάνει έτσι...».

«Εσύ», του λέω, «μπορείς να κρατήσεις μία πετρούλα στον αέρα;; Αυτά τα αστέρια που βλέπεις, δεν είναι μπίλιες που γυαλίζουν... Είναι ολόκληροι όγκοι που κινούνται ιλιγγιωδώς και συγκρατούνται, χωρίς να εκτροχιάζωνται!»!!

«Αυτό, κατά την γνώμη μου, δεν έπρεπε να γίνει έτσι...», ξαναλέει εκείνος.

Διαβάστε περισσότερα »