ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: – Γέροντα, η επιστήμη δεν βοηθάει τον άνθρωπο; – Η επιστήμη πολύ βοηθάει, αλλά και πολύ θολώνει. Γνώρισα ψυχές με
μεγαλύτερη διαύγεια, ενώ έχουν μάθει λιγώτερα. Όσοι έχουν θολώσει το
μυαλό τους από την επιστήμη, εάν με τη Χάρη του Θεού ξεθολώσουν, τότε,
φυσικά, θα έχουν περισσότερα εργαλεία για δουλειά. Ενώ, όταν δεν
αγιασθούν τα εργαλεία – δεν αγιασθεί η γνώση–, μπορούν να
χρησιμοποιηθούν μόνο για κοσμική εργασία και όχι για πνευματική. Γρήγορα
αγιάζονται, αν μπει η καλή ανησυχία. Όσοι δίνουν τα πρωτεία στην
εσωτερική τους μόρφωση, τη μόρφωση της ψυχής, και χρησιμοποιούν και την
εξωτερική μόρφωση για την εσωτερική, αυτοί γρήγορα μεταμορφώνονται
πνευματικά. Εάν ασκούνται και πνευματικά, τότε βοηθούν πολύ κόσμο
θετικά, γιατί βγάζουν τον κόσμο από το άγχος της κολάσεως και τον
οδηγούν στην παραδεισένια αγαλλίαση. Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι του Θεού
πολλές φορές να έχουν λιγώτερα πτυχία, αλλά βοηθούν περισσότερο, γιατί
έχουν πολλή Χάρη και όχι πολλά χαρτιά (πτυχία). Ο κόσμος γέμισε από
αμαρτία και χρειάζεται πολλή προσευχή και βίωμα. Τα πολλά γραφτά είναι
χάρτινα νομίσματα και η αξία τους θα εξαρτηθεί από το αντίκρυσμα.
Επομένως θέλει δουλειά στο «μεταλλείο» της ψυχής.Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι στη Μονή Εσφιγμένου τόσο απλό που και την
Ανάληψη την νόμιζε για Αγία. Έκανε κομποσχοίνι και έλεγε: «Αγία του
Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»! Κάποτε ένας αδελφός στο γηροκομείο ήταν
άρρωστος, και δεν είχε τι να του δώσει να φάει. Μία και δυο κατεβαίνει
τις σκάλες, ανοίγει το παράθυρο που έβλεπε προς τη θάλασσα, απλώνει τα
χέρια στη θάλασσα και λέει: «Αγία μου Ανάληψη, δώσ΄ μου ένα ψαράκι για
τον αδελφό». Και αμέσως – ω του θαύματος! – ένα τόσο μεγάλο ψάρι
ξεπηδάει από τη θάλασσα μέσα στα χέρια του. Οι άλλοι που τον είδαν,
έμειναν έκπληκτοι. Εκείνος τους κοιτούσε και χαμογελούσε, σαν να τους
έλεγε: «Τι παράξενο βλέπετε;». Εμείς έχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε
γιορτάζει ο ένας ο Άγιος, πώς μαρτύρησε ο άλλος, πότε έγινε η Ανάληψη
και πού έγινε και πώς έγινε, και όμως ούτε ένα τόσο δα ψαράκι δεν
μπορούμε να έχουμε! Αυτά είναι τα παράξενα της πνευματικής ζωής, τα
οποία η λογική όσων διανοουμένων έχουν μέσα τους τον εαυτό τους και όχι
τον Θεό δεν τα συλλαμβάνει, γιατί έχουν τη στείρα κοσμική γνώση με την
κοσμική πνευματική αρρώστια και λείπει το Άγιο Πνεύμα. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Με πόνο και αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου