Νά, βλέπεις, ὁ Χριστὸς εἶπε: «Ὅσο ἀξίζει μιὰ ψυχή, δὲν ἀξίζει ὁ κόσμος ὅλος»10.
Πόση ἀξία δηλαδὴ ἔχει μιὰ ψυχή!
Γι ̓ αὐτὸ ἡσωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι μεγάλο πράγμα!
–Δηλαδή,
Γέροντα, δὲν πρέπει νὰ ἔχη κανεὶς τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας καὶ τὸν φόβο τῆς κολάσεως;
–Ἂν ἔχη τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, δὲν θὰ ἔχη τὸν φόβο τῆς κολάσεως. Καὶ
γιὰ νὰ ἔχη ὁ ἄνθρωπος τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, θὰ εἶναι κάπως
τακτοποιημένος. Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀγωνίζεται μὲ φιλότιμο, ὅσο μπορεῖ, καὶ
δὲν ἔχει διάθεση νὰ κάνη ἀταξίες, ἀλλὰ πάνω στὸν ἀγώνα του
νικιέται–νικάει, νικιέται–νικάει, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήση. Ἂν ἔχη λίγη
διάθεση νὰ μὴ λυπήση τὸν Θεό, θὰ πάη στὸν Παράδεισο «μὲ τὰ παπούτσια».
Ὁ φύσει Ἀγαθὸς Θεὸς θὰ τὸν σπρώξη στὸν Παράδεισο σκανδαλωδῶς. Θὰ
οἰκονομήση νὰ τὸν πάρη τὴν ὥρα ποὺ βρίσκεται σὲ μετάνοια. Μπορεῖ σὲ ὅλη
του τὴν ζωὴ νὰ παλεύη, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήση· θὰ τὸν πάρη στὴν
καλύτερη ὥρα.Ὁ Θεὸς εἶναι καλός· θέλει ὅλοι νὰ σωθοῦμε.
Ἂν ἦταν νὰ σωθοῦν μόνο λίγοι, τότε γιατί σταυρώθηκε ὁ Χριστός; Δὲν εἶναι στενὴ ἡπύλη τοῦ Παραδείσου.
Χωράε ιὅλους τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σκύβουν ταπεινὰ καὶ δὲν εἶναι
φουσκωμένοι ἀπὸ ὑπερηφάνεια, ἀρκεῖ νὰ μετανοήσουν, νὰ δώσουν δηλαδὴ τὸ
φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν τους στὸν Χριστό, καὶ τότε χωροῦν νὰ περάσουν
εὔκολα ἀπὸ τὴν πύλη.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση»
10Βλ. Ματθ. 16, 26.
Λόγος στον Εσπερινό της συγχωρήσεως
Πρέπει, αδελφοί και αδελφές μου, να έχουμε χαραγμένο στην καρδιά μας και να θυμόμαστε πάντα τον λόγο του Χριστού: «Εάν γάρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος· εάν δέ μή αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών» (Μτ. 6, 14-15). Είναι πολύ φοβερά αυτα τα λόγια του Κυρίου. "Αν δεν συγχωρούμε τα παραπτώματα του πλησίον μας τότε και ό Χριστός, στη Φ...
Γέροντα,
λαϊκοί που ζουν πνευματικά, όταν γυρίζουν το βράδυ από την δουλειά
κουρασμένοι, δυσκολεύονται να κάνουν το Απόδειπνο και στενοχωρούνται.
- Όταν επιστρέφουν αργά το βράδυ από την δουλειά και είναι κουρασμένοι,
ποτέ να μην στριμώχνουν με άγχος τον εαυτό τους, αλλά πάντα με φιλότιμο
να λένε στον εαυτό τους: “Εάν δεν μπορής να διαβάσης ολόκληρο το
Απόδειπνο, διάβασε το μισό ή το ένα τρίτο” και να προσπαθούν άλλη φορά
να μην κουράζωνται πολύ την ημέρα. Να αγωνίζωνται, όσο
μπορούν, με φιλότιμο και να τα εμπιστεύωνται όλα στον Θεό, και ο Θεός
θα ενεργήση. Ο νους πάντα να βρίσκεται κοντά στον Θεό. Αυτή είναι η
καλύτερη μελέτη.
- Μια υπέρμετρη άσκηση, Γέροντα, πώς είναι μπροστά στα μάτια του Θεού;
- Αν γίνεται από φιλότιμο, χαίρεται και ο άνθρωπος, χαίρεται και ο Θεός
για το φιλότιμο παιδί Του. Αν σφίγγεται από αγάπη, στάζει μέλι στην
καρδιά του. Ενώ, αν σφίγγεται από εγωισμό, βασανίζεται. Κάποιος που
αγωνιζόταν εγωιστικά και σφιγγόταν με άγχος, είπε: “Ω Χριστέ μου, πολύ
στενή την έκανες την πύλη! Δεν χωράω!”
Ενώ, αν αγωνιζόταν ταπεινά,
θα χωρούσε. Όσοι αγωνίζονται εγωιστικά με νηστείες, αγρυπνίες κ.λπ.,
ταλαιπωρούνται χωρίς πνευματική ωφέλεια, γιατί δέρουν αέρα και όχι
δαίμονες. Αντί να διώξουν πειρασμούς, δέχονται περισσότερους, και
επόμενο είναι να συναντούν πολλή δυσκολία στον αγώνα τους, να νιώθουν
πνίξιμο από άγχος.
Ενώ εκείνοι που αγωνίζονται πολύ με πολλή
ταπείνωση και με πολλή ελπίδα στον Θεό, η καρδιά τους χαίρεται και η
ψυχή τους φτερουγίζει.
Ἁγίου Γέροντος Παΐσιου τοῦ Ἁγιορείτου Λόγοι Α
Απλοποιήστε την ζωή σας, για να φύγη το άγχος
Πάνε να ηρεμήσουν οι άνθρωποι είτε με ηρεμιστικά είτε με θεωρίες
γιόγκα, και την πραγματική ηρεμία, που έρχεται, όταν ταπεινωθή ο
άνθρωπος, δεν την επιδιώκουν, για να έρθη η θεία παρηγοριά μέσα τους.
Και οι διάφοροι τουρίστες, που έρχονται από ξένες χώρες και περπατούν
στους δρόμους, μέσα στον ήλιο, στην ζέστη, μέσα στην σκόνη, μέσα σε τόση
φασαρία, σκέψου πόσο υποφέρουν! Τι ζόρισμα, τι σφίξιμο εσωτερικό έχουν,
ώστε το σκάσιμο αυτό το εξωτερικό το θεωρούν ανάσα! Πόσο τους διώχνει ο εαυτός τους, που θεωρούν ανάπαυση όλη αυτήν την ταλαιπωρία!
Όταν δούμε άνθρωπο με μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τα έχει
όλα -τίποτε δεν του λείπει-, πρέπει να γνωρίζουμε ότι του λείπει ο Θεός.
Τελικά, οι άνθρωποι βασανίζονται και από τον πλούτο, γιατί τα υλικά
αγαθά δεν τους γεμίζουν, είναι διπλό βάσανο. Ξέρω ανθρώπους πλούσιους,
που τα έχουν όλα, δεν έχουν και παιδιά και βασανίζονται. Βαριούνται που
κοιμούνται, βαριούνται να περπατήσουν, βασανίζονται από όλα. “Εντάξει,
αφού έχεις ελεύθερο χρόνο, λέω σε κάποιον, κάνε πνευματικά. Διάβασε μια
Ώρα, διάβασε λίγο από το Ευαγγέλιο”. “Δεν μπορώ”, λέει. “Κάνε ένα καλό,
πήγαινε σε κανένα νοσοκομείο και δες κανέναν άρρωστο”. “Πού να πάω ως
εκεί, σου λέει, και τι θα βγη;” “Πήγαινε να βοηθήσης κανέναν φτωχό στην
γειτονιά σου”. “Όχι, δεν μ' ευχαριστεί, λέει, ούτε αυτό”. Να έχη
ελεύθερο χρόνο, να έχη ένα σωρό σπίτια, να έχη όλα τα καλά, και να
βασανίζεται! Ξέρετε πόσοι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν; Και βασανίζονται,
μέχρι να τους στρίψη το μυαλό. Φοβερό! Και αν τυχόν δεν δουλεύουν, αλλά
μόνον από τις περιουσίες έχουν εισοδήματα, είναι οι πιο βασανισμένοι
άνθρωποι. Ενώ, αν έχουν τουλάχιστον μια δουλειά, είναι καλύτερα.
Ἁγίου Γέροντος Παΐσιου τοῦ Ἁγιορείτου Λόγοι Α
Γιατί κλαις, πάτερ Παίσιε! Σε πονάει κάτι;
Όχι αγαπητέ μου.
Επειδή εσείς δεν κλαίτε, κλαίω εγώ για σας, διότι είναι πολύ δύσκολο
να φθάσει κανείς στον παράδεισο. Ώ πόση αγωνία, πόση δυσκολία και φόβο
έχει τότε η ψυχή! Και, εάν δεν κλάψεις εσύ για τον εαυτό σου εδώ, ποιος
θα κλάψει τότε εκεί μετά θάνατον; Διότι μόνο αυτός που έχει πόνο στην
καρδιά και έχει καθαρή συνείδηση, ημπορεί να κλάψει. Βλέπεις πως περνάει
ο καιρός!
Αλλοίμονο, αλλοίμονο, μην αφήνετε να περνάει ο καιρός
ανώφελα, διότι δεν θα τον βρείτε πάλι. Ό,τι μπορείτε κάνετε σήμερα και
μην αφήνετε για αύριο, διότι δεν γνωρίζετε, αν αύριο θα ξημερώσετε.
Εάν ημπορείς και δεν το κάνεις, έχεις μεγάλη αμαρτία και από τα μάτια
του Θεού τίποτε δεν ημπορεί να κρυφθεί…. Ό,τιδήποτε κάνεις, εξέτασε τον
σκοπό για τον οποίο το κάνεις. Επιθυμείς να αρέσεις στον Θεό ή στους
ανθρώπους; Έχε στο νου σου ότι είναι πολύ ακριβός ο παράδεισος και πολύ
δύσκολα φθάνει κάποιος εκεί! Φρόντισε πολύ για την ψυχή σου, διότι θ’
απολογηθείς για κάθε έργο και κάθε λογισμό σου. Δεν μας βοηθούν τα
χρόνια αλλά τα έργα, αγαπητέ μου!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Η εξομολόγηση κόβει τα δικαιώματα του διαβόλου
Να πάνε τουλάχιστον οι άνθρωποι σε έναν Πνευματικό να εξομολογηθούν, να
φύγη η δαιμονική επίδραση, για να μπορούν να σκέφτωνται λιγάκι. Τώρα
δεν μπορούν ούτε να σκεφθούν από την δαιμονική επίδραση.
Η μετάνοια,
η εξομολόγηση κόβει το δικαίωμα του διαβόλου. Πριν λίγο καιρό22, ήρθε
στο Άγιον Όρος ένας μάγος και έφραξε με πασσαλάκια και δίχτυα όλο τον
δρόμο, εκεί σε μία περιοχή κοντά στο Καλύβι. Αν περνούσε από 'κει μέσα
ένας ανεξομολόγητος, θα πάθαινε κακό.
Δεν θα ήξερε από που του ήρθε. Μόλις τα είδα, κάνω τον σταυρό μου και
περνώ από μέσα, το διέλυσα. Μετά ο μάγος ήρθε στο Καλύβι, μου είπε όλα
τα σχέδιά του και έκαψε τα βιβλία του. σε έναν που είναι πιστός,
εκκλησιάζεται, εξομολογείται, κοινωνάει, ο διάβολος δεν έχει καμμιά
δύναμη, καμμιά εξουσία. Κάνει μόνο λίγο «κάφ-καφ» σαν ένα σκυλί που δεν
έχει δόντια. Σε έναν όμως που δεν είναι πιστός και του δίνει δικαιώματα,
έχει μεγάλη εξουσία. Μπορεί να τον λιντσάρη, έχει δόντια και τον
ξεσκίζει. Ανάλογα με τα δικαιώματα που δίνει μία ψυχή, είναι και η
εξουσία του επάνω της
.Όταν ο διάβολος έχη αποκτήσει μεγάλα
δικαιώματα στον άνθρωπο και τον έχη κυριεύσει, τότε πρέπει να βρεθή η
αιτία, για να κοπούν τα δικαιώματα.
Αλλιώς, όση προσευχή και να
κάνουν οι άλλοι, αυτός δεν φεύγει. Σακατεύει τον άνθρωπο.Πρέπει να
μετανοήση ο άνθρωπος, να εξομολογηθή, να κοπούν τα διακαιώματα που έχει
δώσει, και μετά θα φύγη ο διάβολος, αλλιώς θα ταλαιπωρήται.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη» - 27 -
22. Ειπώθηκε τον Ιούνιο του 1985. Ο Γέροντας τότε έμενε στο Καλύβι της Παναγούδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου