Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας...

Ὅποιος νομίζει ὅτι εἶναι ἱκανὸς νὰ διορθώνει τοὺς ἄλλους, ἔχει πολὺ ἐγωισμό.

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

 

Πραγματικός θάνατος είναι να παραδώσουμε την ελευθερία μας κι όχι το να πεθάνουμε ελεύθεροι

Πραγματικός θάνατος είναι να παραδώσουμε την ελευθερία μας κι όχι το να πεθάνουμε ελεύθεροι

 Διαβάστε περισσότερα »

 

«Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε (...) Το έθνος θα μεγαλώσει» - Γέροντας Παΐσιος

«Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε (...) Το έθνος θα μεγαλώσει» - Γέροντας Παΐσιος

«Για εμάς τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος. Το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται κάτω από την πόρτα του τάφου μας.»

 

+ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ (1924-1994) 

Δημοσιεύω σήμερα ένα σχετικά άγνωστο κείμενο, από το βιβλίο "Η ευθύνη των γονέων για την ανατροφή των παιδιών", που έχει εκδώσει ο κ. Μαυροκέφαλος Ανέστης (το οποίο πιστεύω προσεχώς να παραθέσω), όπου ο γέροντας Παΐσιος ομιλεί προς μητέρες για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, κι εκεί μέσα κάνει μια συγκλονιστική αναφορά για την μπόρα που είδε να έρχεται στην χώρα τουλάχιστον δύο δεκαετίες πριν...
Μέσα σε πέντε προτάσεις τα λέει όλα και δίνει κουράγιο...
Υ.Σ. Ευχαριστώ την Φωτεινή για τα στοιχεία. 

 

«Θα περάσουμε μια μπόρα. Αυτοί που θα περάσουν την μπόρα θα δούνε και τις καλύτερες μέρες. Ας ευχηθούμε όμως να μη συμβούν στις μέρες τις δικές μας, γιατί εμείς πολλά περάσαμε (ο κόσμος επέμενε να μάθει τι είδους μπόρα είναι αυτή). Παλαιότερα ο κόσμος πίστευε, κι αν άκουγε κάτι το δεχόταν και συνετιζόταν. Τώρα, τι να σας πω; Εσείς ξέρω ότι πιστεύετε, κι αν σας πω θα στενοχωρεθείτε. Εξ άλλου, αφού πιστεύετε, αγωνίζεσθε και δεν έχετε ανάγκη. Αν πάλι το πω σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν, θα το ρίξουν έξω.


Αλλά σας λέω: ό,τι και να δείτε, να μην απελπίζεσθε.
Θα δείτε να εφαρμόζονται διατάξεις, αλλά μην απελπίζεσθε, μετά θα αποσύρονται. Άλλες πάλι δεν θα προλάβουν να βγουν. Το έθνος θα μεγαλώσει. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Η θρησκεία τους είναι όλη μια αμαρτία. Την Ελλάδα θέλουν να την εξαφανίσουν. Οι "φίλοι" της θέλουν να την τσαλακώσουν. (Στην ερώτηση αν οι άνθρωποι θα χαθούν απαντάει): Για εμάς τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος. Το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται κάτω από την πόρτα του τάφου μας. Τότε όλοι οι άνθρωποι θα πιστεύσουν. Αλλά τότε δεν θα έχουν μισθό.»

Στόμιο Κονίτσης και Όρος Σινά (1958 – 1964)

Από

agiospaisios

Το 1958, ύστερα από «εσωτερική πληροφόρηση», πήγε στο Στόμιο Κονίτσης. Εκεί πραγματοποίησε έργο το οποίο αφορούσε στους ετερόδοξους αλλά περιελάμβανε και τη βοήθεια των βασανισμένων και φτωχών Ελλήνων, είτε με φιλανθρωπίες, είτε παρηγορώντας τους και στηρίζοντάς τους ψυχολογικά, με αιχμή το λόγο του Ευαγγελίου. Επί 4 έτη έμεινε στην Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου στο Στόμιο, όπου αγαπήθηκε πολύ από τον λαό της περιοχής για την προσφορά και τον μετριοπαθή χαρακτήρα του.

To 1962 πήγε στο Όρος Σινά, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος.

 

Ο Γέροντας Παΐσιος και ο…. Δόκιμος με την γραβάτα

• Dogma

Τον Νοέμβριο του 1965 ήρθε στην Σκήτη, για να γίνει μοναχός, ένας νέος θεολόγος. Ο Πατήρ Παΐσιος, βλέποντάς τον να φοράει γραβάτα, του την έβγαλε και την έδεσε σε ένα γαϊδουράκι. Και στην συνέχεια προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τον βοηθήσει να αποβάλει το κοσμικό πνεύμα και την τάση για εξωτερική προβολή, ώστε να μπορέσει να γίνει μοναχός.

Μια φορά, για παράδειγμα, έκανε το εξής: Επειδή τον έβλεπε να χαίρεται, όταν άκουγε ότι υπήρχε η σκέψη να ανατεθεί η επάνδρωση κάποιων Μονών σε νέους θεολόγους, μεταξύ των οποίων έβαζε και τον εαυτό του, ο Πατήρ Παΐσιος πήρε και έγραψε μαζί και με άλλους μοναχούς -για να μη διακρίνεται ο γραφικός χαρακτήρας- ένα σημείωμα σε καθαρεύουσα γλώσσα σαν «επίσημη πρόσκληση».

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Οἱ ἄνθρωποι διψοῦν τὴν ἁπλότητα.
Τὸ καλό εἶναι ὅτι διψοῦν οἱ ἄνθρωποι τὴν ἁπλότητα καὶ ἔφθασαν σὲ σημεῖο νὰ κάνουν τὴν ἁπλότητα μόδα, καὶ ἄς μή νιώθουν ἁπλά. Ἔρχονται μερικοί στὸ Ἅγιον Ὅρος μὲ κάτι ξεβαμμένα ροῦχα. Λέω: «Αὐτοί δὲν δουλεύουν στὰ χωράφια, γιατί εἶναι ἔτσι;»Ἄλλος μιλάει χωριάτικα ἀπὸ φυσικοῦ του καὶ τὸν χαίρεσαι. Ἄλλος πάει νὰ μιλήση χωριάτικα καὶ σοῦ ἔρχεται νὰ κάνης ἐμετό. Εἶναι καὶ μερικοί ποὺ ἔρχονται μὲ τὶς γραβάτες τους... Ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρο στὸ ἄλλο. Ἕνας εἶχε ἔξι-ἑπτά γραβάτες μαζί του. Ἕνα πρωί ποὺ ἑτοιμαζόταν, φόρεσε τὴν γραβάτα, τὸ κουστούμι τοῦ κ.λπ. «Τί κάνεις ἐκεῖ;», τοῦ λέει κάποιος. «Θὰ πάω στὸν π. Παΐσιο», λέει. «Ἔ, καὶ τί εἶναι αὐτὰ ποῦ φορᾶς;». «Τὰ φορῶ, λέει, γιὰ νὰ τὸν τιμήσω». Βρέ, τί πάθαμε!

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, τί πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να παρακαλέσουμε έναν Άγιο για κάτι;
- Πρώτα να κάνετε το σταυρό σας στο Όνομα της Αγίας Τριάδος.
Μετά πείτε την προσευχή της Παναγίας «Χαίρε, Κεχαριτωμένη Μαρία» και ύστερα επικαλεστείτε τον Άγιο τρείς φορές.
Για παράδειγμα: «Άγιε Μεγαλομάρτυρα Γεώργιε, παρακάλεσε τον Θεό για μας!», και ύστερα ζητήστε εκείνο που θέλετε, αλλά αυτό να είναι χρήσιμο για την ψυχή.
Αυτό να ζητάτε.

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Ἄλλοι, Γέροντα, βάζουν σκουλαρίκι καὶ στὴν μύτη.
–Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ διάβολος τούς ἔβαλε τὸν χαλκά στὴν μύτη, μόνον ποὺ τὸ καπίστρι δὲν φαίνεται... Εἶναι καὶ μερικοί ποὺ ἔχουν στὸν λαιμό πλατειές ἁλυσίδες χρυσές ἀπὸ ́δῶ, ἀπὸ ́κεῖ! Ἔδωσα ἕνα ξεσκόνισμα σ ́ ἕναν· τὶς ἔβγαλα καὶ μετά τοῦ εἶπα: «Νὰ τὶς δώσης σ ́ ἕνα ὀρφανό ἤ νὰ τὶς δώσης στὴν μάνα σου, γιὰ νὰ τὶς δώση σὲ κανέναν φτωχό». Ἀφοῦ τὸν φέρνω σ ́ ἕναν λογαριασμό, μοῦ λέει: «Τί νὰ κάνω;». «Ἀπὸ ́κεῖ ν ́ ἀρχίσης, λέω· νὰ φορέσης ἕνα σταυρουδάκι μὲ μία ἁλυσίδα». Ἄνδρες τώρα, καὶ νὰ φοροῦν χρυσαφικά! Νάχη φαρδειές ἁλυσίδες, χρυσές, δυὸ-τρεῖς σειρές, ποὺ οὔτε πριγκίπισσες δὲν βάζουν, νὰ φαίνωνται στὸν λαιμό, καὶ νὰ σοῦ λέη τὸ πρόβλημά του μετά. Τὸ πρόβλημα εἶναι ἐκεῖ! Κανόνας! Σ ́ ἄλλους τὰ παίρνω, σ ́ ἄλλους λέω νὰ τὰ δώσουν μόνοι τους. Ἔχουν χάσει τὸ μέτρο. Ντίπ-ντίπ-ντίπ ἔχουν γίνει! Ἄλλοι βάζουν ζώδια στὸν λαιμό. Ρωτάω ἕναν: «Τί εἶναι αὐτό; Πρώτη φορά τὸ βλέπω». «Εἶναι τὸ ζώδιό μου», λέει. Ἐγώ νόμιζα ὅτι εἶναι μία Παναγία. «Καλά, ζῶα εἶστε, τοῦ λέω, καὶ φορᾶτε ζώδια;». Λόξες! Ἡ ἀταξία ἡ ἐσωτερική ξεσπάει ἔξω. Νὰ κάνουμε πολλή προσευχή ὁ Θεὸς νὰ φωτίση τὴν νεολαία, γιὰ νὰ κρατηθῆ λίγο προζύμι.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «ΜὲΠόνο καὶἈγάπη»-152-

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Σήμερα δὲν διακρίνεις ἄν εἶναι ἄνδρας ἤ γυναίκα.
Κάποτε, γιὰ νὰ δοκιμάσουν τὸν σοφό Σολομώντα, τοῦ πῆγαν μία ὁμάδα ἀγοριῶν καὶ μία ὁμάδα κοριτσιῶν, ὅμοια ντυμένα κατὰ πάντα, γιὰ νὰ τὰ ξεχωρίση. Ἐκεῖνος τὰ ὁδήγησε σὲ μία βρύση καὶ τὰ ἔβαλε νὰ πλυθοῦν. Ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ πλένονταν, τὰ ξεχώρισε· τὰ κορίτσια ἔρριχναν μὲ προσοχή τὸ νερό στὰ μάτια, συνεσταλμένα, ἐνῶ τὰ ἀγόρια τὸ πετοῦσαν στὸ πρόσωπό τους καὶ ἔκαναν θόρυβο μὲ τὶς παλάμες τους.Σήμερα οἱ ἄνδρες ἔχου...

Continue Reading

 

Του.Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Γέροντα, όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη για εξομολόγηση, τι φταίει;
- Μήπως δεν παρακολουθείς τον εαυτό σου; Η εξομολόγηση είναι μυστήριο. Να πηγαίνης και απλά να λες τις αμαρτίες σου. Γιατί, τι νομίζεις; Πείσμα δεν έχεις; Εγωισμό δεν έχεις; Δεν πληγώνεις την αδελφή; Δεν κατακρίνεις;
Μήπως εγώ τι πηγαίνω και λέω;
« Θύμωσα, κατέκρινα… » και μου διαβάζει ο πνευματικός την συγχωρητική ευχή.
Αλλά και οι μικρές αμαρτίες έχουν και αυτές βάρος. Όταν πήγαινα στον Παπα-Τύχωνα να εξομολογηθώ, δεν είχα τίποτε σοβαρό να πω και μου έλεγε:
« Αμμούδα,παιδάκι μου, αμμούδα » !
Οι μικρές αμαρτίες μαζεύονται και κάνουν έναν σωρό αμμούδα, που όμως είναι βαρύτερη από μία μεγάλη πέτρα.
Ο άλλος που έχει κάνει ένα αμάρτημα μεγάλο, το σκέφτεται συνέχεια, μετανοεί και ταπεινώνεται.
Εσύ έχεις πολλά μικρά.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου..!!!