Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, πώς μπορεί να έχη κανείς την ευλογία του Θεού;
– Όταν ο άνθρωπος έχη συγγένεια με τον Θεό, ο Θεός δίνει την ευλογία Του. Αλλιώς τί να δώση; Να καταπατιέται η ευλογία Του; Το έχω ζήσει αυτό.
Όταν είχα πάει στο Σινά, υπήρχε μεγάλη ανομβρία. Χρόνια είχε να ρίξη μια σταγόνα νερό και αυτό δυσκόλευε και το μοναστήρι και τους Βεδουίνους που ζούσαν κοντά σε αυτό. Οι μοναχοί έκαναν προσευχή για την ανομβρία, αλλά κανένα αποτέλεσμα. Την εποχή του κλαδέματος των ελιών πήγα να βοηθήσω κι εγώ. Αφού κλάδεψαν οι Βεδουίνοι τα δένδρα, οι μοναχοί κράτησαν τα χοντρά κλαδιά για το μοναστήρι και τα λεπτά τα άφησαν σε μία άκρη.
Οι Βεδουίνοι τους παρακαλούσαν να τους τα δώσουν, για να τα χρησιμοποιήσουν στην φωτιά, όταν μαγειρεύουν, και να ζεσταίνωνται το βράδυ που κάνει πολύ κρύο· εκείνοι όμως αρνήθηκαν και οι Βεδουίνοι έφυγαν λυπημένοι.
Την άλλη μέρα που ήρθαν οι Βεδουίνοι και τα ξαναζήτησαν, έκανα δεμάτια όλα τα λεπτά κλαδιά και τους τα έδωσα όλα. Τότε ένας ηλικιωμένος Βεδουίνος μου είπε: «Εσύ είσαι καλός άνθρωπος· θα βρέξη». Πράγματι, μέχρι να γυρίσω στο μοναστήρι, άρχισε να βρέχη, και έβρεξε πολύ. Η ευχή του Βεδουίνου άνοιξε τους ουρανούς. Τότε δεν είπα σε κανέναν το περιστατικό αυτό.

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου.!!